ชื่อมงคลสำหรับ ผู้หญิง ที่เกิดวันพฤหัสบดี


ทำนายชื่อ วิเคราะห์ พยากรณ์ชื่อ ชื่อดี ชื่อร้าย

ชื่อจริง :
นามสกุล (ไม่ใส่ก็ได้) :

ชื่อมงคลสำหรับ ผู้หญิง ที่เกิดวันพฤหัสบดี

ชื่อมงคลสำหรับ ผู้หญิง ที่เกิดวันพฤหัสบดี

กชกร อ่านว่า กด-ชะ-กอน แปลว่า กระพุ่มไหว้ ทำอัญชลี

กชพร อ่านว่า กด-ชะ-พอน แปลว่า ดอกบัวประเสริฐ ประเสริฐดุจดอกบัว

กชพรรณ อ่านว่า กด-ชะ-พัน แปลว่า มีผิวพรรณดุจดอกบัว

กชวรรณ อ่านว่า กด-ชะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณเหมือนดอกบัว

กชอร อ่านว่า กด-ชะ-ออน แปลว่า หญิงงามดุจดอกบัว

กณิกา อ่านว่า กะ-นิ-กา แปลว่า เล็ก ชื่อสมุนไพรชนิดหนึ่ง คนที่สอง

กมลพร อ่านว่า กะ-มน-พอน แปลว่า ใจประเสริฐ

กมลพรรณ อ่านว่า กะ-มน-พัน แปลว่า ผิวพรรณดุจดอกบัว

กมลพัชร อ่านว่า กะ-มน-พัด แปลว่า ใจเพชร

กมลพิชญ์ อ่านว่า กะ-มน-พิด แปลว่า ใจนักปราชญ์

กมลยุพา อ่านว่า กะ-มน-ยุ-พา แปลว่า หญิงสาวผู้มีความงาม

กมลวรรณ อ่านว่า กะ-มน-วัน แปลว่า มีผิวพรรณดุจดอกบัว

กมลา อ่านว่า กะ-มะ-ลา แปลว่า นางงาม ชื่อฉันทลักษณ์

กรกมล อ่านว่า กอน-กะ-มน แปลว่า มือบัว คือมือที่อูมอิ่มน่ารัก

กรณิกา อ่านว่า กอน-นิ-กา แปลว่า ช่อฟ้า

กรภุม อ่านว่า กอ-ระ-พุม แปลว่า กระพุ่ม

กรรณาภรณ์ อ่านว่า กัน-นา-พอน แปลว่า เครื่องประดับหู

กรรณิกา อ่านว่า กัน-นิ-กา แปลว่า ดอกไม้

กรรณิการ์ อ่านว่า กัน-นิ-กา แปลว่า ต้นไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง ใบคาย ดอกหอม กลีบขาว ดอกสีแสดใช้ย้อมผ้า

กรรวี อ่านว่า กอน-ระ-วี แปลว่า รัศมีแห่งพระอาทิตย์

กรวรรณ อ่านว่า กอ-ระ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงาม

กรวลัย อ่านว่า กอน-วะ-ไล แปลว่า กำไลมือ

กรวิกา อ่านว่า กอน-วิ-กา แปลว่า นกการเวก

กรวิภา อ่านว่า กอน-วิ-พา แปลว่า ความงามแห่งแสงจันทร์ หรือแสงอาทิตย์

กรองแก้ว อ่านว่า กรอง-แก้ว แปลว่า ถักทอด้วยเพชรพลอย

กรองขวัญ อ่านว่า กรอง-ขวัน แปลว่า จิดใจที่มีสิริมงคลอันละเอียดอ่อน

กรัณฑา อ่านว่า กะ-รัน-ทา แปลว่า รวงผึ้ง

กรุณา อ่านว่า กะ-รุ-นา แปลว่า ความสางสารคิดจะช่วยให้พ้นทุกข์

กลอยใจ อ่านว่า กลอย-ใจ แปลว่า ร่วมจิตร่วมใจกัน

กลิกา อ่านว่า กะ-ลิ-กา แปลว่า ดอกไม้ตูม กำลังจะบาน

กวีพร อ่านว่า กะ-วี-พอน แปลว่า มีความสามารถเกี่ยวกับกาพย์กลอน

กวีวรรณ อ่านว่า กะ-วี-วัน แปลว่า กวี

กัชชลา อ่านว่า กัด-ชะ-ลา แปลว่า แร่พลวง

กัญชพร อ่านว่า กัน-ชะ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจน้ำดอกไม้

กัญชลา อ่านว่า กัน-ชะ-ลา แปลว่า เป็นชื่อนกชนิดหนึ่ง

กัญญพัชร อ่านว่า กัน-ยา-พัด แปลว่า หญิงสาวผู้มีค่าดุจเพชร

กัญญ์วรา อ่านว่า กัน-วะ-รา แปลว่า หญิงสาวผู้ประเสริฐ

กัญญา อ่านว่า กัน-ยา แปลว่า สาวรุ่น

กัญญาณัฐ อ่านว่า กัน-ยา-นัด แปลว่า หญิงสาวผู้เป็นนักปราชญ์

กัญญาพัชร อ่านว่า กัน-ยา-พัด แปลว่า หญิงผู้มีค่าดุจเพชร

กัญญาภรณ์ อ่านว่า กัน-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับของหญิง

กัญญาภัค อ่านว่า กัน-ยา-พัก แปลว่า หญิงสาวผู้มีศิริมงคล

กัญญาวีร์ อ่านว่า กัน-ยา-วี แปลว่า หญิงสาวผู้กล้าหาญ

กัญวรา อ่านว่า กัน-วะ-รา แปลว่า หญิงสาวผู้ประเสริฐ

กัณฐมณี อ่านว่า กัน-ถะ-มะ-นี แปลว่า ของที่รัก

กัณฐาภรณ์ อ่านว่า กัน-ถา-พอน แปลว่า เครื่องประดับคอ

กัณฐิกา อ่านว่า กัน-ถิ-กา แปลว่า สร้อยคอ

กัณณิกา อ่านว่า กัน-นิ-กา แปลว่า ช่อฟ้า

กัลย์กมล อ่านว่า กัน-กะ-มน แปลว่า ผู้มีความสามารถเป็นหัวใจ

กัลยกร อ่านว่า กัน-ยะ-กอน แปลว่า สร้างสิริมงคล สร้างความสมบูรณ์พูนสุข

กัลยา อ่านว่า กัน-ละ-ยา แปลว่า หญิงงาม

กัลยาณี อ่านว่า กัน-ละ-ยา-นี แปลว่า หญิงผู้มีความงาม

การณิก อ่านว่า กา-ระ-นิก แปลว่า ผู้ประกอบด้วยเหตุ

กิ่งเพชร อ่านว่า กิ่ง-เพ็ด แปลว่า เครื่องประดับที่งดงาม

กิ่งฟ้า อ่านว่า กิ่ง-ฟ้า แปลว่า สืบทอดจากสวรรค์

กิจจาพร อ่านว่า กิด-จา-พอน แปลว่า สิ่งที่พึงกระทำอันดี

กิจพร อ่านว่า กิด-พอน แปลว่า สิ่งที่พึงกระทำอันดี

กิรณา อ่านว่า กิ-ระ-นา แปลว่า รัศมีเรืองรอง

กุณฑล อ่านว่า กุน-ทน แปลว่า ตุ้มหู

กุณฑิกา อ่านว่า กุน-ทิ-กา แปลว่า คนโทน้ำ

กุลกัลยา อ่านว่า กุน-กัน-ยา แปลว่า หญิงสาวผู้เกิดในตระกูลดี

กุลจิรา อ่านว่า กุน-จิ-รา แปลว่า มีตระกูลอันมั่นคง ตระกูลที่ตั้งอยู่ตลอดกาลนาน

กุลชา อ่านว่า กุน-ละ-ชา แปลว่า มีสกุลดี

กุลปริยา อ่านว่า กุน-ปริ-ยา แปลว่า เป็นที่รักของสกุลวงศ์

กุลพัชร อ่านว่า กุน-ละ พัด แปลว่า เพชรประจำตระกูล

กุลภรณ์ อ่านว่า กุน-ละ-พอน แปลว่า ค้ำจุนวงศ์สกุล

กุลยา อ่านว่า กุน-ละ-ยา แปลว่า สตรีเกิดในสกุลผู้ดี ผู้ดีมีสกุล สายน้ำ สภา

เก็จมณี อ่านว่า เก็ด-มะ-นี แปลว่า เม็ดแก้วเลอค่า

เกณิกา อ่านว่า เก-นิ-กา แปลว่า พลับพลาที่ประทับของพระราชา

เกยูร อ่านว่า เก-ยูน แปลว่า สร้อยอ่อน

เกวลี อ่านว่า เก-วะ-ลี แปลว่า มีความรู้พิเศษ มีความรู้อย่างสูงสุด

แก้วขวัญ อ่านว่า แก้ว-ขวัน แปลว่า สูงค่าดังจิตที่เป็นมิ่งขวัญ

แก้วใจ อ่านว่า แก้ว-ใจ แปลว่า เป็นที่รักดั่งดวงใจ

โกลัญญา อ่านว่า โก-ลัน-ยา แปลว่า สตรีผู้เกิดในตระกูลสูง

ขจี อ่านว่า ขะ-จี แปลว่า งามสดใส

ขจีพร อ่านว่า ขะ-จี-พอน แปลว่า ผู้ประเสริฐงาม

ขจีพรรณ อ่านว่า ขะ-จี-พัน แปลว่า ผู้มีผิวน่าแลมอง

ขจีวรรณ อ่านว่า ขะ-จี-วัน แปลว่า ผู้มีผิวแลน่ามอง

ขวัญ อ่านว่า ขวัน แปลว่า สิ่งไม่มีตัวตนว่า มีอยู่ประจำชีวิตนับตั้งแต่เกิด เชื่อว่า ถ้าขวัญอยู่กับตัวก็เป็นสิริมงคล สุขสบาย จิตใจมั่นคง

ขวัญแก้ว อ่านว่า ขวัน-แก้ว แปลว่า มีจิตมีวิญญาณเป็นมิ่งมงคลคุณค่าสูง

ขวัญจิรา อ่านว่า ขวัน-จิ-รา แปลว่า มีมิ่งขวัญตลอดกาลนาน

ขวัญพร อ่านว่า ขวัน-พอน แปลว่า มิ่งขวัญประเสริฐ

ขัชพร อ่านว่า ขัด-ชะ-พอน แปลว่า ของควรเคี้ยวอันประเสริฐ อาหารอันประเสริฐ

ขีโรชา อ่านว่า ขี-โร-ชา แปลว่า โอชะแม่น้ำนมหรือน้ำนมอร่อย

เขมจิรา อ่านว่า เขม-จิ-รา แปลว่า มีความปลอดภัยตลอดกาลนาน

เขมิกา อ่านว่า เข-มิ-กา แปลว่า มีความเกษมสันต์

คชารี อ่านว่า คะ-ชา-รี แปลว่า สิงห์โต

คณพร อ่านว่า คะ-นะ-พอน แปลว่า มีพรรคพวกดี

คณพิชญ์ อ่านว่า คะ-นะ-พิด แปลว่า รู้เรื่องหมู่

คณิฏฐา อ่านว่า คะ-นิด-ถา แปลว่า ยืนหยัดได้ด้วยคณะ

ครองขวัญ อ่านว่า ครอง-ขวัน แปลว่า มีมิ่งขวัญ

ครองใจ อ่านว่า ครอง-ใจ แปลว่า รู้จักทำใจไว้ให้มั่น

ครองพร อ่านว่า ครอง-พอน แปลว่า คงความดีไว้ตลอดไป

ครองรัก อ่านว่า ครอง-รัก แปลว่า คงความรู้สึกดีงามต่อกันตลอดไป

คุ้มแก้ว อ่านว่า คุ้ม-แก้ว แปลว่า อยู่ในที่อุดมสมบูรณ์

คุ้มขวัญ อ่านว่า คุ้ม-ขวัน แปลว่า คุ้มครองป้องกันด้วยความดี

เครือวัลย์ อ่านว่า เครือ-วัน แปลว่า เถาวัลย์

จงกลณี อ่านว่า จง-กน-นี แปลว่า ดอกบัว

จงรัก อ่านว่า จง-รัก แปลว่า คงความรู้สึกดี ๆ ไว้

จรณา อ่านว่า จะ-ระ-นา แปลว่า ดำเนินไปข้างหน้า ความประพฤติ

จรรยพร อ่านว่า จัน-ยะ-พอน แปลว่า มีความประพฤติดี ประเสริฐ

จรรย์อมล อ่านว่า จัน-อะ-มน แปลว่า ผู้มีความประพฤติดีไม่มีที่ติ

จรรยา อ่านว่า จัน-ยา แปลว่า ความประพฤติ

จรรยาภรณ์ อ่านว่า จัน-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับที่สวยงาม

จรัญพร อ่านว่า จะ-รัน-ยะ-พอน แปลว่า จะ-รัน-พอน

จริญญา อ่านว่า จะ-ริน-ยา แปลว่า มีความรู้เรื่องการเดินทาง

จริยา อ่านว่า จะ-ริ-ยา แปลว่า กริยาเพียบพร้อม

จริยาพร อ่านว่า จะ-ริ-ยา-พอน แปลว่า ความประพฤติดี

จรีภรณ์ อ่านว่า จะ-รี-พอน แปลว่า การปกป้องด้วยหอก

จรูญพรรณ อ่านว่า จะ-รูน-พัน แปลว่า ผิวพรรณงาม

จรูญวรรณ อ่านว่า จะ-รูน-วัน แปลว่า ชนชั้นที่รุ่งเรือง

จอมแก้ว อ่านว่า จอม-แก้ว แปลว่า ผู้เป็นที่รักหวงแหนอย่างยิ่ง

จอมขวัญ อ่านว่า จอม-ขวัน แปลว่า ผู้เป็นมิ่งขวัญอย่างยอดเยี่ยม

จอมใจ อ่านว่า จอม-ใจ แปลว่า ยอดดวงใจ

จารวี อ่านว่า จา-ระ-วี แปลว่า ผู้งดงาม

จาริณี อ่านว่า จา-ริ-นี แปลว่า ผู้ประพฤติ

จารีย์ อ่านว่า จา-รี แปลว่า ผู้มีความประพฤติที่ดี

จารุกร อ่านว่า จา-รุ-กอน แปลว่า รัศมีงาม รัศมีดั่งทอง

จารุกัญญ์ อ่านว่า จา-รุ-กัน แปลว่า หญิงสาว งาม ดังหนึ่งทอง

จารุณี อ่านว่า จา-รุ-นี แปลว่า สาวรุ่นที่มีความน่ารัก

จารุพิชญา อ่านว่า จา-รุ-พิด-ชะ-ยา แปลว่า นักปราชญ์ผู้งดงาม

จารุภา อ่านว่า จา-รุ-พา แปลว่า รัศมีงาม ผู้มีความงามผุดผ่อง

จารุวรรณ อ่านว่า จา-รุ-วัน แปลว่า ผิวพรรณดุจทองคำ

จิณณา อ่านว่า จิน-นา แปลว่า ประพฤติแล้ว

จิรชยา อ่านว่า จิ-ระ-ชะ-ยา แปลว่า มีชัยนาน

จิรภา อ่านว่า จิ-ระ-พา แปลว่า ผู้มีแสงสว่างนาน

จิรภิญญา อ่านว่า จิ-ระ-พิน-ยา แปลว่า ความรู้ยั่งยืน

จิรัจฌา อ่านว่า จิ-รัด-ชา แปลว่า กิริยาดีตลอดกาล

จิรัชญา อ่านว่า จิ-รัด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้นาน ฉลาดนาน

จิรัชยา อ่านว่า จิ-รัด-ชะ-ยา แปลว่า มีชัยชนะตลอดกาลนาน

จิรัญญา อ่านว่า จิ-รัน-ยา แปลว่า ผู้มีความรู้ตลอดกาลนาน

จิราพัชร อ่านว่า จิ-รา-พัด แปลว่า ยั่งยืนดุจเพชร

จิราภา อ่านว่า จิ-รา-พา แปลว่า รุ่งเรืองนาน

จิลลา อ่านว่า จิน-ลา แปลว่า ว่าว

จิลาวัลย์ อ่านว่า จิ-ลา-วัน แปลว่า ประดับด้วยเถาวัลย์

จีรณา อ่านว่า จี-ระ-นา แปลว่า ประพฤติแล้ว ผู้คงแก่เรียน

จีรพร อ่านว่า จี-ระ-พอน แปลว่า ประเสริฐนาน

จีรพรรณ อ่านว่า จี-ระ-พัน แปลว่า ผู้สวยนาน

จีรวรรณ อ่านว่า จี-ระ-วัน แปลว่า ผู้สวยนาน

จีราภา อ่านว่า จี-รา-พา แปลว่า แสงสว่างตลอดกาล

จีริกา อ่านว่า จี-ริ-กา แปลว่า การประกาศ

จุฑา อ่านว่า จุ-ทา แปลว่า จุก

จุฑากรณ์ อ่านว่า จุ-ทา-กอน แปลว่า พิธีไหว้จุกเด็ก

จุฑาภรณ์ อ่านว่า จุ-ทา-พอน แปลว่า เครื่องประดับจุก

จุฑามณี อ่านว่า จุ-ทา-มะ-นี แปลว่า ปิ่น

จุรี อ่านว่า จุ-รี แปลว่า มีด

จุรีพร อ่านว่า จุ-รี-พอน แปลว่า คำแสดงความปรารถนาดีที่เฉียบแหลม

จุไรวรรณ อ่านว่า จุ-ไร-วัน แปลว่า มีไรผมงาม

เจลกา อ่านว่า เจ-ละ-กา แปลว่า กระต่าย

เจิมขวัญ อ่านว่า เจิม-ขวัน แปลว่า เพิ่มความเป็นสิริมงคล

ฉัฏฐมี อ่านว่า ฉัด-ถะ-มี แปลว่า ดิถี ๖ เกิดขึ้นหรือแรม ๖ ค่ำ

ชญาภา อ่านว่า ชะ-ยา-พา แปลว่า ผู้มีราศีแห่งชัยชนะ

ชฎาพร อ่านว่า ชะ-ดา-พอน แปลว่า มงกุฎอันงดงาม

ชฎาพรรณ อ่านว่า ชะ-ดา-พัน แปลว่า มงกุฎอันงดงาม

ชฎาภรณ์ อ่านว่า ชะ-ดา-พอน แปลว่า เครื่องประดับมวยผม

ชไมพร อ่านว่า ชะ-ไม-พอน แปลว่า ประเสริฐทั้งร่างกายและจิตใจ

ชยาภรณ์ อ่านว่า ชะ-ยา-พอน แปลว่า มีชัยชนะเป็นเครื่องประดับ

ชยาภา อ่านว่า ชะ-ยา-พา แปลว่า ผู้มีราศีแห่งชัยชนะ

ชยามร อ่านว่า ชะ-ยา-มอน แปลว่า มีชัยชนะไม่ตาย มีชัยชนะอันประเสริฐ

ชรัมพร อ่านว่า ชะ-รัม-พอน แปลว่า น้ำและฟ้า

ชลกร อ่านว่า ชน-ละ-กอน แปลว่า เมฆหรือมหาสมุทร

ชลากร อ่านว่า ชะ-ลา-กอน แปลว่า น้ำพุ

ชวารี อ่านว่า ชะ-วา-รี แปลว่า เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เร็ว

ชัชฎาพร อ่านว่า ชัด-ชะ-ดา-พอน แปลว่า ชฎาอันเลิศ

ชัญญา อ่านว่า ชัน-ยา แปลว่า ผู้ประเสริฐ ผู้รู้

ชัยรัมภา อ่านว่า ไช-รำ-พา แปลว่า ชัยชนะของนางฟ้า

ชาคริยา อ่านว่า ชา-คริ-ยา แปลว่า ความเพียร ความตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา

ชามา อ่านว่า ชา-มา แปลว่า ลูกสาว

ชีวาพร อ่านว่า ชี-วา-พอน แปลว่า มีชีวิตอันประเสริฐ

ชีวาภร อ่านว่า ชี-วา-พอน แปลว่า ดำรงชีวิต

เชิญขวัญ อ่านว่า เชิน-ขวัน แปลว่า ผู้มีสิริงมงคลอยู่กับตัว

ญาณัจฉรา อ่านว่า ยา-นัด-ฉะ-รา แปลว่า มีความรู้ดุจนางฟ้า

ญาณัฐ อ่านว่า ยา-นัด แปลว่า เกิดมาเพื่อเป็นปราชญ์

ญาณี อ่านว่า ยา-นี แปลว่า ผู้มีความรู้

ฐิรญา อ่านว่า ถิ-ระ-ยา แปลว่า มีความรู้ยั่งยืน

ฑิมพิกา อ่านว่า ทิม-พิ-กา แปลว่า ไพลน้ำ ฟองน้ำ

ฑุลิกา อ่านว่า ทุ-ลิ-กา แปลว่า นกกางเขน

ณัจฉรียา อ่านว่า นัด-ฉะ-รี-ยา แปลว่า ผู้มีความรู้เป็นอัศจรรย์

ณัชชา อ่านว่า นัด-ชา แปลว่า เกิดเพื่อความรู้ ยังความรู้ให้เกิด

ณัฏฐ์ชญา อ่านว่า นัด-ชะ-ยา แปลว่า ความรู้ที่เกิดจากปราชญ์

ณัฏฐณิชา อ่านว่า นัด-ถะ-นิ-ชา แปลว่า ฉลาดและบริสุทธิ์

ณัฏฐพร อ่านว่า นัด-ถะ-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ

ณัฏฐพรรณ อ่านว่า นัด-ถะ-พัน แปลว่า ผิวพรรณของนักปราชญ์

ณัฏฐวรรณ อ่านว่า นัด-ถะ-วัน แปลว่า ผิวพรรณของนักปราชญ์

ณัฏฐา อ่านว่า นัด-ถา แปลว่า นักปราชญ์

ณัฏฐิกา อ่านว่า นัด-ถิ-กา แปลว่า ผู้ประกอบด้วยความฉลาด

ณัฐกุล อ่านว่า นัด-ถะ-กุน แปลว่า ตระกูลนักปราชญ์

ณัฐจรี อ่านว่า นัด-จะ-รี แปลว่า ติดตามนักปราชญ์

ณัฐชยา อ่านว่า นัด-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะของนักปราชญ์

ณัฐชา อ่านว่า นัด-ถะ-ชา แปลว่า ผู้เกิดจากนักปราชญ์

ณัฐฐา อ่านว่า นัด-ถา แปลว่า ผู้มีความรู้

ณัฐฐาพร อ่านว่า นัด-ถา-พอน แปลว่า นักปราชญ์

ณัฐณิชา อ่านว่า นัด-นิ-ชา แปลว่า ฉลาดและบริสุทธิ์

ณัฐพร อ่านว่า นัด-ถะ-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ

ณัฐยมล อ่านว่า นัด-ยะ-มน แปลว่า คู่แห่งนักปราชญ์

ณัฐรมย์ อ่านว่า นัด-ถะ-รม แปลว่า เป็นที่รื่นรมของนักปราชญ์

ณัฐวรรณ อ่านว่า นัด-ถะ-วัน แปลว่า ชั้นของนักปราชญ์

ณัฐวรา อ่านว่า นัด-วะ-รา แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ

ณัฐวลัญช์ อ่านว่า นัด-วะ-ลัน แปลว่า เครื่องหมายของปราชญ์

ณัฐวิภา อ่านว่า นัด-วิ-พา แปลว่า ผู้มีความรู้เป็นแสงสว่าง

ณัฐวิมล อ่านว่า นัด-ถะ-วิ-มน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ปราศจากมลทิน

ณิช อ่านว่า นิด แปลว่า สะอาด บริสุทธิ์

ณิชกมล อ่านว่า นิด-กะ-มน แปลว่า ลูกนักปราชญ์

ณิชกุล อ่านว่า นิด-ชะ-กุน แปลว่า ตระกูลที่บริสุทธิ์

ณิชชยา อ่านว่า นิด-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะที่บริสุทธิ์

ณิชา อ่านว่า นิ-ชา แปลว่า สะอาด บริสุทธุ์

ณิชากร อ่านว่า นิ-ชา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งสิ่งบริสุทธิ์

ณิชาบูล อ่านว่า นิ-ชา-บูน แปลว่า มีความบริสุทธิ์ไพศาล บริสุทธิ์มาก

ณิชารีย์ อ่านว่า นิ-ชา-ดรี แปลว่า บริสุทธิ์และประเสริฐ

กมลรส อ่านว่า กะ-มน-รด แปลว่า น้ำใจ

กมลลักษณ์ อ่านว่า กะ-มน-ลัก แปลว่า มีลัษณะงดงามดุจดอกบัว

กัญชรส อ่านว่า กัน-ชะ -รด แปลว่า น้ำดอกไม้

ขวัญสรวง อ่านว่า ขวัน-สวง แปลว่า ขวัญฟ้า

จงรักษ์ อ่านว่า จง-รัก แปลว่า ให้รักษาไว้

จรัสพร อ่านว่า จะ-หรัด-พอน แปลว่า รุ่งเรืองด้วยความดี

จรัสพรรณ อ่านว่า จะ-หรัด-พัน แปลว่า มีผิวพรรณสดใส

จรัสวรรณ อ่านว่า จะ-หรัด-วัน แปลว่า ชนชั้นที่เจริญรุ่งเรือง

ชวัลลักษณ์ อ่านว่า ชะ-วัน-ลัก แปลว่า มีลักษณะอันรุ่งเรือง มีลักษณะงดงาม

บงกช อ่านว่า บง-กด แปลว่า ดอกบัว

บวรลักษณ์ อ่านว่า บอ-วอน-ลัก แปลว่า มีลักษณะอันประเสริฐ

ปฐมพร อ่านว่า ปะ-ถม-พอน แปลว่า พรที่หนึ่ง ผู้ประเสริฐคนแรก พรอันแรก

ปภัสสร อ่านว่า ปะ-พัด-สอน แปลว่า แสงสว่าง

ปวรวรรณ อ่านว่า ปะ-วอน-วัน แปลว่า ผิวพรรณประเสริฐ

ปองรัก อ่านว่า ปอง-รัก แปลว่า มุ่งหวังในความรัก

ปัณณพร อ่านว่า ปัน-นะ-พอน แปลว่า ประเสริฐทางหนังสือ

ปัณรส อ่านว่า ปัน-นะ-รด แปลว่า สิบห้าค่ำ

พณณกร อ่านว่า พัน-นะ-กอน แปลว่า มีผิวพรรณสวย

พบพร อ่านว่า พบ-พอน แปลว่า ประสบกับสิ่งประเสริฐ

พมลพร อ่านว่า ยะ-มน-พอน แปลว่า คู่ที่ประเสริฐ

พรกรัณย์ อ่านว่า พอน-กะ-รัน แปลว่า มีการกระทำอันประเสริฐ มีกิจการอันประเสริฐ

พรพรรณ อ่านว่า พอน-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณดี

พรยมล อ่านว่า พอน-ยะ-มน แปลว่า เป็นคู่ที่ประเสริฐ

พรรณกร อ่านว่า พัน-นะ-กอน แปลว่า ผู้สร้างผิวพรรณ หรือผู้มีผิวพรรณดี

พรรณปพร อ่านว่า พัน-ปะ-พอน แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ

พรรณพัชร อ่านว่า พัน-นะ-พัด แปลว่า สีน้ำหรือประกายเพชร

พรรณภัค อ่านว่า พัน-นะ-พัก แปลว่า มีผิวพรรณงาม

พรรณรมณ อ่านว่า พัน-ระ-มน แปลว่า มีผิวพรรณน่ายินดี

พรรณวร อ่านว่า พัน-นะ-วอน แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ

พรรณอร อ่านว่า พัน-ออน แปลว่า มีผิวพรรณงาม

พรรษกร อ่านว่า พัด-สะ-กอน แปลว่า สร้างฝน เมฆ

พรรษชล อ่านว่า พัด-สะ-ชน แปลว่า น้ำฝน

พรลภัส อ่านว่า พอน-ละ-พัด แปลว่า มีลาภอันประเสริฐ

พรวลัย อ่านว่า พอน-วะ-ไล แปลว่า กำไลอันประเสริฐ

พรสรวง อ่านว่า พอน-สวง แปลว่า เป็นพรของสวรรค์

พัชรพร อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจเพชร

พัชรพรรณ อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-พัน แปลว่า งามดุจเพชร

พัชรมัย อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-ไม แปลว่า สำเร็จด้วยเพชร ล้วนแล้วไปด้วยเพชร

พัชรวลัย อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-วะ-ไล แปลว่า กำไลเพชร

ภคพร อ่านว่า พะ-คะ-พอน แปลว่า มีโชคเป็นพร

ภัควลัญชญ์ อ่านว่า พัก-วะ-ลัน แปลว่า ลักษณะผู้มีโชค

ภัสสร อ่านว่า พัด-สอน แปลว่า รัศมีเรืองรอง

ยมล อ่านว่า ยะ-มน แปลว่า คู่

ยมลพร อ่านว่า ยะ-มน-พอน แปลว่า คู่ที่ประเสริฐ

รมณ อ่านว่า ระ-มน แปลว่า ยินดี รื่นเริง ความสุข

รมยกร อ่านว่า รม-ยะ-กอน แปลว่า สร้างความรื่นรมย์ สร้างความสุข

รมัย อ่านว่า ระ-ไม แปลว่า มีเสน่ห์ น่ายินดี

รสกร อ่านว่า รด-สะ-กอน แปลว่า ผู้กระทำรส หมายถึงไพเราะ พอใจ หรืองดงาม

ลักษณพร อ่านว่า ลัก-สะ-หนะ-พอน แปลว่า ผู้มีลักษณะประเสริฐ

วรงค์ อ่านว่า วะ-รง แปลว่า ส่วนที่ประเสริฐที่สุด ศีรษะ

วรพรรณ อ่านว่า วอ-ระ-พัน แปลว่า ผิวพรรณมีประกาย

วรรณกร อ่านว่า วัน-นะ-กอน แปลว่า ผิวพรรณผ่องใส

วรรณพร อ่านว่า วัน-นะ-พอน แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ

วรรณวร อ่านว่า วัน-นะ-วอน แปลว่า ผิวพรรณอันประเสริฐ

วรรษชล อ่านว่า วัน-สะ-ชน แปลว่า น้ำฝน

วรวรรณ อ่านว่า วอ-ระ-วัน แปลว่า ว่าผิวพรรณประเสริฐ

วรวลัญช์ อ่านว่า วอ-ระ-วะ-ลัน แปลว่า ผู้มีลักษณะอันประเสริฐ

วรัมพร อ่านว่า วะ-รำ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจฟ้าหรือสวรรค์ ฟ้างาม

วลัยกร อ่านว่า วะ-ไล-กอน แปลว่า กำไลข้อมือ

วลัยพร อ่านว่า วะ-ไล-พอน แปลว่า กำไลที่งดงาม

วลัยพรรณ อ่านว่า วะ-ไล-พัน แปลว่า สีแห่งกำไล

วลัยวรรณ อ่านว่า วะ-ไล-วัน แปลว่า สีแห่งกำไล

วัชรพรรณ อ่านว่า วัด-ชะ-ระ-พัน แปลว่า เพชรที่งดงาม

วัชรวรรณ อ่านว่า วัด-ชะ-ระ-วัน แปลว่า เพชรที่งดงาม

ศรัณพร อ่านว่า สะ-รัน-พอน แปลว่า ที่พึ่งอันประเสริฐ

ศรัณย์พร อ่านว่า สะ-รัน-พอน แปลว่า ที่พึ่งอันประเสริฐ

ศลักษณ์พร อ่านว่า สะ-ลัก-พอน แปลว่า ความงดงามอันประเสริฐ

สรพัศ อ่านว่า สอ-ระ-พัด แปลว่า เป็นอิสระแก่ตัวเอง มีอำนาจเป็นของตัวเอง

สรภัส อ่านว่า สอ-ระ-พัด แปลว่า มีความเร็ว

สรรค์พร อ่านว่า สัน-พอน แปลว่า ประเสริฐทุกอย่าง

สรวรรณ อ่านว่า สอ-ระ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณวิเศษ

สรัลพร อ่านว่า สะ-รัน-พอน แปลว่า ผู้ซื่อตรงอย่างประเสริฐ

สวรส อ่านว่า สะ-วะ-รด แปลว่า มีรสนิยมเป็นของตน มีเสน่ห์

สัชฌกร อ่านว่า สัด-ชะ-กอน แปลว่า ช่างเงิน

สัณหพร อ่านว่า สัน-หะ-พอน แปลว่า สุภาพนิ่มนวลอย่างยิ่ง

สัณหรส อ่านว่า สัน-หะ-รด แปลว่า มีรสนิยมละเมียดมะไม

สัณห์สมร อ่านว่า สัน-สะ-หมอน แปลว่า สาวงามผู้ละเอียดอ่อน

หรรษพร อ่านว่า หัด-สะ-พอน แปลว่า เบิกบานด้วยความยินดี

จรัสศรี อ่านว่า จะ-หรัด-สี แปลว่า ผุดผ่อง

จรีย์ อ่านว่า จะ-รี แปลว่า ความประพฤติ

จรูญศรี อ่านว่า จะ-รูน-สี แปลว่า ผู้รุ่งเรืองด้วยสิริมงคล

จำรูญศรี อ่านว่า จำ-รูน-สี แปลว่า ผุดผ่อง

จิณห์วรา อ่านว่า จิน-วะ-รา แปลว่า มีเครื่องหมายหรือสัญญลักษณ์อันประเสริฐ

จิรัศยา อ่านว่า จิ-รัด-สะ-ยา แปลว่า อยู่นาน

จิรัสยา อ่านว่า จิ-รัด-สะ-ยา แปลว่า ตลอดกาลนาน นิรันดร

จุฑามาศ อ่านว่า จุ-ทา-มาด แปลว่า เครื่องประดับ

จุฑามาส อ่านว่า จุ-ทา-มาด แปลว่า ปิ่นทอง

เจริญศรี อ่านว่า จะ-เริน-สี แปลว่า เจริญด้วยมงคล

แจ่มใส อ่านว่า แจ่ม-ใส แปลว่า ปลอดโปร่ง

ชยิสรา อ่านว่า ชะ-ยิด-สะ-รา แปลว่า มีชัยชนะอันยิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่ด้วยชัยชนะ

ชลาศัย อ่านว่า ชะ-ลา-ไส แปลว่า ทะเล

ชาลิสา อ่านว่า ชา-ลิ-สา แปลว่า เป็นใหญ่ด้วยความรุ่งเรือง

ชิษณุชา อ่านว่า ชิด-สะ-นุ-ชา แปลว่า เกิดจากผู้ชนะ

ญาณิศา อ่านว่า ยา-นิ-สา แปลว่า เป็นใหญ่ด้วยความรู้

ณัฐวศา อ่านว่า นัด-วะ-สา แปลว่า หญิงสาวผู้เป็นนักปราชญ์

บาจรีย์ อ่านว่า บา-จะ-รี แปลว่า ผู้เบิกบาน

บุญญาพร อ่านว่า บุน-ยา-พอน แปลว่า มีบุญเป็นพร

บุญญิสา อ่านว่า บุน-ยิ-สา แปลว่า ยิ่งใหญ่ด้วยบุญ

บุณยพร อ่านว่า บุน-ยะ-พอน แปลว่า ประเสริฐด้วยความดี

บุณยวีร์ อ่านว่า บุน-ยะ-วี แปลว่า ดีและกล้าหาญ

บุณยอร อ่านว่า บุน-ยะ-ออน แปลว่า สตรีผู้มีบุญ สตรีผู้บริสุทธิ์

บุณยาพร อ่านว่า บุน-ยา-พอน แปลว่า ดีและประเสริฐ ประเสริฐด้วยความดี

บุปผา อ่านว่า บุบ-ผา แปลว่า ดอกไม้

บุรพร อ่านว่า บุ-ระ-พอน แปลว่า ผู้ประเสริฐในบ้านเมือง

บุลพร อ่านว่า บุ-ละ-พอน แปลว่า มีพรมาก มากไปด้วยความประเสริฐ

บุลภรณ์ อ่านว่า บุ-ละ-พอน แปลว่า มีรายได้มาก

บุลลา อ่านว่า บุน-ลา แปลว่า ดอกไม้

บุลวัชร อ่านว่า บุ-ละ-วัด แปลว่า มีเพชรมาก

บูรณิมา อ่านว่า บู-ระ-นิ-มา แปลว่า เพ็ญเต็มดวง

บูรณี อ่านว่า บู-ระ-นี แปลว่า เต็มเปี่ยม ไม่บกพร่อง

เบญจพร อ่านว่า เบน-จะ-พอน แปลว่า พร 5 ประการ

เบญจภรณ์ อ่านว่า เบน-จะ-พอน แปลว่า การชุบเลี้ยงด้วยของ 5 อย่าง

เบญจมาศ อ่านว่า เบน-จะ-มาด แปลว่า เดือน 5

เบญจวรรณ อ่านว่า เบน-จะ-วัน แปลว่า 5 สี

เบญจา อ่านว่า เบน-จา แปลว่า ห้า

เบญญา อ่านว่า เบน-ยา แปลว่า ฉลาด

เบญญาพร อ่านว่า เบน-ยา-พอน แปลว่า ฉลาดด้วยความดี

เบญญาภา อ่านว่า เบน-ยา-พา แปลว่า รุ่งเรืองด้วยปัญญา

ปฐมา อ่านว่า ปะ-ถะ-มา แปลว่า ที่หนึ่ง

ปณยา อ่านว่า ปะ-นะ-ยา แปลว่า สิ่งพึงซื้อขาย สินค้า กำไร

ปณัฏฎา อ่านว่า ปะ-นัด-ดา แปลว่า นักปราชญ์

ปณาลี อ่านว่า ปะ-นา-ลี แปลว่า สายน้ำ

ปณิฏฐา อ่านว่า ปะ-นิด-ถา แปลว่า นักปราชญ์

ปพิชญา อ่านว่า ปะ-พิด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้แจ้ง

ปภาวี อ่านว่า ปะ-พา-วี แปลว่า ผู้มีอำนาจ

ปรภาว์ อ่านว่า ปะ-ระ-พา แปลว่า ภาวะที่ประเสริฐ

ปรมาภรณ์ อ่านว่า ปะ-ระ-มา-พอน แปลว่า อาภรณ์ชั้นเลิศ

ประณยา อ่านว่า ประ-นะ-ยา แปลว่า เสน่หา ความคุ้นเคยฉันมิตร

ประณาลี อ่านว่า ประ-นา-ลี แปลว่า ท่อน้ำ สายน้ำ

ประพิณ อ่านว่า ประ-พิน แปลว่า ฉลาด

ประพิมพรรณ อ่านว่า ประ-พิม-พัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงาม

ประไพพรรณ อ่านว่า ประ-ไพ-พัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงาม

ประภัสสร อ่านว่า ประ-พัด-สอน แปลว่า บริสุทธิ์

ประภัสสรา อ่านว่า ประ-พัด-สะ-รา แปลว่า แสงแพรวพราว

ประภาพร อ่านว่า ประ-พา-พอน แปลว่า แสงสว่างงดงาม

ประภาพรรณ อ่านว่า ประ-พา-พัน แปลว่า มีผิวพรรณผุดผ่อง

ประภาศรี อ่านว่า ประ-พา-สี แปลว่า ผู้มีแสงสว่างและสิริมงคล

ประภาสิริ อ่านว่า ประ-พา-สิ-หริ แปลว่า ผู้มีแสงสว่างและสิริมงคล

ประวีณา อ่านว่า ประ-วี-นา แปลว่า นำปราชญ์ ชำนาญ

ปราญชลี อ่านว่า ปราน-ชะ-ลี แปลว่า กระพุ่มมือไหว้ นอบน้อมถ่อมตน

ปราณปริยา อ่านว่า ปราน-ปริ-ยา แปลว่า รักดังลมปราณ รักดังชีวิต

ปริชญา อ่านว่า ปะ-ริด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รอบรู้

ปริณาห์ อ่านว่า ปะ-ริ-นา แปลว่า กว้างขวาง

ปริมล อ่านว่า ปะ-ริ-มน แปลว่า กลิ่นหอม ที่ประชุมบัณฑิต

ปริยาภรณ์ อ่านว่า ปะ-ริ-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับอันเป็นที่รัก

ปรีณาพรรณ อ่านว่า ปรี-นา-พัน แปลว่า มีผิวพรรณผุดผ่อง

ปรีณาภา อ่านว่า ปรี-นา-พา แปลว่า มีรัศมีเอิบอาบ ผุดผ่อง

ปรียา อ่านว่า ปรี-ยา แปลว่า ที่รัก

ปรียาภรณ์ อ่านว่า ปรี-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับอันเป็นที่รัก

ปรียามาศ อ่านว่า ปรี-ยา-มาด แปลว่า เดือนอันเป็นที่รัก

ปฤษณา อ่านว่า ปริด-สะ-หนา แปลว่า คำถาม

ปวรา อ่านว่า ปะ-วะ-รา แปลว่า ผู้ประเสริฐ ผู้ล้ำเลิศ

ปวริศา อ่านว่า ปะ-วะ-ริ-สา แปลว่า ผู้ประเสริฐและเป็นใหญ่

ปวิชญา อ่านว่า ปะ-วิด-ชะ-ยา แปลว่า นักปราชญ์ ผู้รู้ทั่วถึง

ปวิมล อ่านว่า ปะ-วิ-มน แปลว่า บริสุทธิ์อย่างยิ่ง

ปวีณสมร อ่านว่า ปะ-วีน-สะ-หมอน แปลว่า หญิงสาวผู้ฉลาด

ปวีณอร อ่านว่า ปะ-วีน-ออน แปลว่า หญิงผู้ฉลาด

ปวีณา อ่านว่า ปะ-นา แปลว่า ฉลาด ชำนาญ

ปวีรา อ่านว่า ปะ-วี-รา แปลว่า ผู้กล้าหาญยิ่ง

ปัจจรี อ่านว่า ปัด-จะ-รี แปลว่า แพ

ปัญจพาณ์ อ่านว่า ปัน-จะ-พา แปลว่า กามเทพ เจ้าแห่งความรัก

ปัญจมาพร อ่านว่า ปัน-จะ-มา-พอน แปลว่า พรที่ 5

ปัญญาพร อ่านว่า ปัน-ยา-พอน แปลว่า มีพรคือความรู้

ปัญญาภรณ์ อ่านว่า ปัน-ยา-พอน แปลว่า มีปัญญาเป็นเครื่องประดับ

ปัณชญา อ่านว่า ปัน-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้เกี่ยวกับทรัพย์สิน

ปัณฑา อ่านว่า ปัน-ดา แปลว่า ปัญญา

ปัณฑารีย์ อ่านว่า ปัน-ดา-รี แปลว่า ประเสริฐด้วยปัญญา

ปาจรีย์ อ่านว่า ปา-จะ-รี แปลว่า อาจารย์ผู้ประเสริฐ

ปาเจรา อ่านว่า ปา-เจ-รา แปลว่า ครูของครู

ปาฏลี อ่านว่า ปา-ตะ-ลี แปลว่า ดอกแคฝอย

ปาณฑรา อ่านว่า ปาน-ดะ-รา แปลว่า ผิวขาว

ปาณิศา อ่านว่า ปา-นิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งชีวิต

ปาณิสรา อ่านว่า ปา-นิ-สะ-รา แปลว่า เจ้าแห่งชีวิต

ปารณีย์ อ่านว่า ปา-ระ-นี แปลว่า ให้ลุถึงฝั่ง สามารถทำให้สำเร็จ

ปารมี อ่านว่า ปา-ระ-มี แปลว่า บารมี

ปารวัณ อ่านว่า ปา-ระ-วัน แปลว่า เพิ่มขึ้น ขยายขึ้น

ปารัช อ่านว่า ปา-รัด แปลว่า ทอง

ปาริมา อ่านว่า ปา-ริ-มา แปลว่า ให้ลุถึงฝั่ง สามารถทำสำเร็จ

ปารีณา อ่านว่า ปา-รี-นา แปลว่า ให้ลุถึงฝั่ง

ปิญชร อ่านว่า ปิน-ชอน แปลว่า สีเหลืองแก่ ทอง กรงนก

ปิณฑิรา อ่านว่า ปิน-ดิ-รา แปลว่า ผลทับทิม

ปิยพร อ่านว่า ปิ-ยะ-พอน แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง

ปิยภา อ่านว่า ปิ-ยะ-พา แปลว่า ผู้มีประกายความเป็นที่รัก

ปิยมาศ อ่านว่า ปิ-ยะ-มาด แปลว่า เดือนแห่งความรัก

ปิยรมย์ อ่านว่า ปิ-ยะ-รม แปลว่า เป็นที่รักที่รื่นรมย์

ปิย์วรา อ่านว่า ปิ-วะ-รา แปลว่า เป็นที่รักและประเสริฐ

ปิยวลี อ่านว่า ปิ-ยะ-วะ-ลี แปลว่า ถ้อยคำอันแสดงความรัก

ปิยะพรรณ อ่านว่า ปิ-ยะ-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณอันเป็นที่รัก

ปิยะมาศ อ่านว่า ปิ-ยะ-มาด แปลว่า เดือนแห่งความรัก

ปิยะวรรณ อ่านว่า ปิ-ยะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงามน่ารัก

ปิยาพร อ่านว่า ปิ-ยา-พอน แปลว่า น่ารักและเป็นคนดี

ปิยาพัชร อ่านว่า ปิ-ยา-พัด แปลว่า เป็นที่รักดังเพชร

ปิยาภรณ์ อ่านว่า ปิ-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับอันเป็นที่รัก

ปิยาอร อ่านว่า ปิ-ยา-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้เป็นที่รัก

ปีย์วรา อ่านว่า ปี-วะ-รา แปลว่า เป็นที่รักอย่างประเสริฐ

ปีวรา อ่านว่า ปี-วะ-รา แปลว่า อ้วน สมบูรณ์ น้ำดื่ม

ปุญชรัสมิ์ อ่านว่า ปุน-ชะ-รัด แปลว่า รัศมีเป็นกลุ่ม รัศมีพวยพุ่ง

ปุญญิสา อ่านว่า ปุน-ยิ-สา แปลว่า ผู้มีบุญยิ่งใหญ่

ปุณฑรา อ่านว่า ปุน-ดะ-รา แปลว่า อ้อยแดง รอยเจิม

ปุณณภา อ่านว่า ปุน-นะ-พา แปลว่า รัศมีอันเต็มเปี่ยม

ปุณณมา อ่านว่า ปุน-นะ-มา แปลว่า จันทร์เพ็ญ

ปุณณารมย์ อ่านว่า ปุน-นา-รม แปลว่า เต็มไปด้วยความรื่นรมย์

ปุณณาสา อ่านว่า ปุน-นา-สา แปลว่า สมหมาย สมหวัง

ปุณยาพร อ่านว่า ปุน-ยา-พอน แปลว่า ดีและประเสริฐ ประเสริฐด้วยความดี

ปุริมปรัชญ์ อ่านว่า ปุ-ริม-ปรัด แปลว่า นักปราชญ์คนแรก

ปุษยา อ่านว่า ปุด-สะ-ยา แปลว่า สะอาด บริสุทธิ์

ปุษาบุล อ่านว่า ปุ-สา-บุน แปลว่า ได้รับการอบรมมาก

เปมิศา อ่านว่า เป-มิ -สา แปลว่า ผู้มีความรักที่ยิ่งใหญ่

ไปรยา อ่านว่า ไปร-ยา แปลว่า ผู้เป็นที่รัก

พจณิชา อ่านว่า พด-จะ-นิ-ชา แปลว่า มีคำพูดบริสุทธิ์

พชิรา อ่านว่า พะ-ชิ-รา แปลว่า เพชร

พรฉวี อ่านว่า พอน-ฉะ-หวี แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ

พรญาณี อ่านว่า พอน-ยา-นี แปลว่า มีความรู้อันประเสริฐ มีความรู้เป็นพร

พรประภา อ่านว่า พอน-ประ-พา แปลว่า แสงสว่างที่ดีงาม

พรปวีณ์ อ่านว่า พอน-ปะ-วี แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ

พรพิมล อ่านว่า พอน-พิ-มน แปลว่า ผู้ปราศจากมลทิน

พรรณราย อ่านว่า พัน-นะ-ราย แปลว่า งามผุดผ่อง

พรรณวิภา อ่านว่า พัน-นะ-วิ-พา แปลว่า มีผิวพรรณงาม

พรรณิภา อ่านว่า พัน-นิ-พา แปลว่า ผุดผ่องดั่งทองคำ

พรรณี อ่านว่า พัน-นี แปลว่า ผู้มีผิวงาม

กณิศา อ่านว่า กะ-นิ-สา แปลว่า รวงข้าว

กมลศรี อ่านว่า กะ-มน-สี แปลว่า ผู้มีความสวยงามดุจดอกบัว

กมลาวศี อ่านว่า กะ-มะ-ลา-วะ-สี แปลว่า หญิงงามผู้สำรวมตน

กรณิศ อ่านว่า กอ-ระ-นิด แปลว่า เป็นใหญ่เพระการกระทำ มีอำนาจ

กรองมาส อ่านว่า กรอง-มาด แปลว่า พระจันทร์ที่แสงนวลยองใย

กริษฐา อ่านว่า กะ-ริด-ถา แปลว่า ทำมาก สร้างสรรค์ค์ไว้มาก

กฤษณา อ่านว่า กริด-สะ-หนา แปลว่า ไม้หอม

กฤษณาพร อ่านว่า กริด-สะ-นา-พอน แปลว่า ดำสนิท

กวิสรา อ่านว่า กะ-วิ-สะ-รา แปลว่า จอมกวี ยอดผู้ฉลาด

กษมา อ่านว่า กะ-สะ-มา แปลว่า อดทน อดโทษ แผ่นดิน

กษิรา อ่านว่า กะ-สิ-รา แปลว่า น้ำนม

กสิณา อ่านว่า กะ-สิ-นา แปลว่า อุบายให้เกิดสมาธิ

กุลิสรา อ่านว่า กุ-ลิด-สะ-รา แปลว่า ผู้เป็นใหญ่ในตระกูล

กุสุม อ่านว่า กุ-สุม แปลว่า ดอกไม้

กุสุมา อ่านว่า กุ-สุ-มา แปลว่า ดอกไม้

กุสุมาลย์ อ่านว่า กุ-สุ-มาน แปลว่า ดอกไม้

เกศ อ่านว่า เกด แปลว่า ผม

เกศราภรณ์ อ่านว่า เกด-สะ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับผม

เกศิณี อ่านว่า เก-สิ-นี แปลว่า นางผู้มีผมงาม

เกสร อ่านว่า เก-สอน แปลว่า ส่วนในของดอกไม้

เกสรา อ่านว่า เกด-สะ-รา แปลว่า เกสรดอกไม้

เกสรี อ่านว่า เก-สะ-รี แปลว่า สิงโต

โกสุม อ่านว่า โก-สุม แปลว่า ดอกไม้

เขมิสรา อ่านว่า เข-มิด-สะ-รา แปลว่า ยอดแห่งความปลอดภัย

คริษฐา อ่านว่า คะ-ริด-ถา แปลว่า ผู้ที่น่าบูชาที่สุด

เครือมาศ อ่านว่า เครือ-มาด แปลว่า เถาทอง

ณัฐสุรางค์ อ่านว่า นัด-สุ-ราง แปลว่า เทพธิดาผู้ปราดเปรื่อง

บังอรสิริ อ่านว่า บัง-ออน-สิ-หริ แปลว่า หญิงผู้เป็นมิ่งขวัญ

บุณฑริกา อ่านว่า บุน-ทะ-ริ-กา แปลว่า ดอกบัวขาว

บุปผาสวรรค์ อ่านว่า บุบ-ผา-สะ-หวัน แปลว่า ดอกไม้ที่อยู่บนสรวงสวรรค์

บุรัสกร อ่านว่า บุ-รัด-สะ-กอน แปลว่า ริเริ่ม ทำสำเร็จก่อนคนอื่น

บุษกร อ่านว่า บุด-สะ-กอน แปลว่า ดอกบัว

บุษกล อ่านว่า บุด-สะ-กน แปลว่า ดียิ่ง วิเศษยิ่ง

บุษราคัม อ่านว่า บุด-สะ-รา-คำ แปลว่า พลอยสีเหลือง

ปคุณา อ่านว่า ปะ-คุ-นา แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญ

ประกายแก้ว อ่านว่า ประ-กาย-แก้ว แปลว่า ความแวววาวจากแก้วมีค่า

ประกายมาศ อ่านว่า ประ-กาย-มาด แปลว่า เดือนสว่าง

ประกายวัลย์ อ่านว่า ประ-กาย-วัน แปลว่า ไม้เถา

ปริกา อ่านว่า ปะ-ริ-กา แปลว่า ล้อมรอบ

ปริยกร อ่านว่า ปริ-ยะ-กอน แปลว่า เป็นที่รัก

ปริยากร อ่านว่า ปริ-ยา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งสิ่งที่รัก มีเสน่ห์

ปวีณ์กร อ่านว่า ปะ-วี-กอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้มีสง่าราศรี

ปัณฑิกา อ่านว่า ปัน-ดิ-กา แปลว่า ผู้ฉลาด

ปัณณิกา อ่านว่า ปัน-นิ-กา แปลว่า ประกอบด้วยหนังสือ นังเลงหนังสือ

ปาลิกา อ่านว่า ปา-ลิ-กา แปลว่า ผู้รักษา ผู้คุ้มครอง

ปุณยภา อ่านว่า ปุน-ยะ-พา แปลว่า แสงแห่งความดี แสงแห่งคุณธรรม

ปุณิกา อ่านว่า ปุ-นิ-กา แปลว่า มีบุญ มีคุณงามความดี

ปุลพร อ่านว่า ปุ-ละ-พอน แปลว่า มีพรมาก มากไปด้วยความประเสริฐ

เปมิกา อ่านว่า เป-มิ-กา แปลว่า ผู้มีความรัก ผู้เป็นที่รัก

ผกาพรรณ อ่านว่า ผะ-กา-พัน แปลว่า ดอกไม้งาม

ผกามาศ อ่านว่า ผะ-กา-มาด แปลว่า ดอกไม้มีค่ายิ่งทอง

ผกายแก้ว อ่านว่า ผะ-กาย-แก้ว แปลว่า ประกายแวววาวของแก้วล้ำค่า

ผ่องรำไพ อ่านว่า ผ่อง-รำ ไพ แปลว่า งามผุดผ่อง

ผัลย์ศุภา อ่านว่า ผัน-สุ-พา แปลว่า งามเหมือนดอกไม้

พงศ์สุภา อ่านว่า พง-สุ-พา แปลว่า คนดีของสกุล

พรสิริ อ่านว่า พอน-สิ-หริ แปลว่า ผู้ประเสริฐและน่ารัก

พริมา อ่านว่า พะ-ริ-มา แปลว่า ประเสริฐ ดีเยี่ยม

พศิกา อ่านว่า พะ-สิ-กา แปลว่า ผู้อยู่ในอำนาจ ว่านอนสอนง่าย

พสิกา อ่านว่า พะ-สิ-กา แปลว่า ผู้อยู่ในอำนาจ ว่านอนสอนง่าย

พัณณี อ่านว่า พัน-นี แปลว่า คำอธิบาย

พัลลภา อ่านว่า พัน-ละ-พา แปลว่า คนโปรด

พัสวี อ่านว่า พัด-สะ-วี แปลว่า มีทรัพย์

พาณิณี อ่านว่า พา-นิ-นี แปลว่า นางละคร

พาณิภัค อ่านว่า พา-นิ-พัก แปลว่า มีโชคทางคำพูด พูดดีมีสิริมงคล

พาณี อ่านว่า พา-นี แปลว่า เจ้าแห่งวาจา

พิณพร อ่านว่า พิน-พอน แปลว่า พิณที่ไพเราะ

พิพรรษพร อ่านว่า พิ-พัด-พอน แปลว่า ความเจริญอันประเสริฐ

พิมพ์ อ่านว่า พิม แปลว่า รูปร่าง แม่แบบ

พิมพ์ผกา อ่านว่า พิม-ผะ-กา แปลว่า ดอกไม้ที่เป็นแม่แบบ

พิมพ์พร อ่านว่า พิม-พอน แปลว่า แม่แบบที่ดี

พิมพ์พรรณ อ่านว่า พิม-พัน แปลว่า มีรูปร่างงดงาม

พิมพ์พิกา อ่านว่า พิม-พิ-กา แปลว่า พระจันทร์ทรงกลด อาทิตย์ทรงกลด มีรูปร่างงาม

พิมพ์พิศา อ่านว่า พิม-พิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งความงาม ผู้มีรูปร่างงาม

พิมพ์ลภัส อ่านว่า พิม-ละ-พัด แปลว่า มีลาภคือรูปงาม

พิมพ์วรีย์ อ่านว่า พิม-วะ-รี แปลว่า ประเสริฐด้วยรูปร่าง

พิมพ์วิภา อ่านว่า พิม-วิ-พา แปลว่า มีรัศมีรูปงามอันผ่องใส

พิมพ์วิมล อ่านว่า พิม-วิ-มน แปลว่า รูปร่างไม่มีที่ติ

พิมพ์วิไล อ่านว่า พิม-วิ-ไล แปลว่า รูปงาม

พิมพ์สุภา อ่านว่า พิม-สุ-พา แปลว่า รูปงาม

พิมพ์อร อ่านว่า พิม-ออน แปลว่า รูปงาม

พิมพ์อัปสร อ่านว่า พิม-อับ-สอน แปลว่า รูปร่างเหมือนนางอัปสร งามเหมือนนางอัปสร

พิมพาพร อ่านว่า พิม-พา-พอน แปลว่า มีรูปร่างงดงาม

พิมพิกา อ่านว่า พิม-พิ-กา แปลว่า พระจันทร์ทรงกลด อาทิตย์ทรงกลด มีรูปร่างงาม

พิมพิศา อ่านว่า พิม-พิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งความงาม ผู้มีรูปร่างงาม

พิมลแข อ่านว่า พิ-มล-แข แปลว่า จันทร์กระจ่าง

พิมลวรรณ อ่านว่า พิ-มน-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงามไม่มีที่ติ

พิมลศรี อ่านว่า พิ-มน-สี แปลว่า บริสุทธิ์และเป็นมิ่งขวัญ

พิราวรรณ อ่านว่า พิ-รา-วัน แปลว่า ผู้กล่าที่น่าสรรเสริญ

พิราอร อ่านว่า พิ-รา-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้กล้าหาญ

พิลาวรรณ อ่านว่า พิ-ลา-วัน แปลว่า งดงาม

พิไลพรรณ อ่านว่า พิ-ไล-พัน แปลว่า มีผิวงาม

พิไลวรรณ อ่านว่า พิ-ไล-วัน แปลว่า มีผิวงาม

พิศมัย อ่านว่า พิ-สะ-หมัย แปลว่า น่าชิดชวนชม

พิศลยา อ่านว่า พิ-สน-ละ-ยา แปลว่า ผู้ไม่มีความทุกข์ร้อน

พีรยา อ่านว่า พี-ระ-ยา แปลว่า ความเพียร

แพรพิไล อ่านว่า แพร-พิ-ไล แปลว่า แพรงาม

แพรวรุ่ง อ่านว่า แพรว-รุ่ง แปลว่า สว่างไสวแพรวพราว

ภรณี อ่านว่า พะ-ระ-นี แปลว่า หญิงที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี

ภรัณยา อ่านว่า พะ-รัน-ยา แปลว่า การบำรุงเลี้ยง กากรอุปถัมภ์ค้ำจุน

ภวิกา อ่านว่า พะ-วิ-กา แปลว่า มีความเจริญ

ภวิษย์พร อ่านว่า พะ-วิด-พอน แปลว่า พรในอนาคต ผู้ประเสริฐในกลาลข้างหน้า

ภัณฑิรา อ่านว่า พัน-ทิ-รา แปลว่า มีลาภ มีความสุข

ภัณฑิลา อ่านว่า พัน-ทิ-ลา แปลว่า มีลาภ มีความสุข

ภาพิมล อ่านว่า พา-พิ-มน แปลว่า รัศมีไร้มลทิน รุ่งเรืองยิ่ง

ภารวี อ่านว่า พะ-ระ-วี แปลว่า ชื่อของกวี แสงพระอาทิตย์

ภาสพรรณ อ่านว่า พาด-สะ-พัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม

ภิรมณ อ่านว่า พิ-ระ-มน แปลว่า ยินดียิ่ง รื่นรมย์ยิ่ง

ภูษณิศา อ่านว่า พู-สะ-นิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งเครื่องประดับ งามเลิศ

มณฑมาฑ อ่านว่า มน-ทะ-มาด แปลว่า ศาลา

มณฑาวรรณ อ่านว่า มน-ทา-วัน แปลว่า สุราดี

มณิการ์ อ่านว่า มะ-นิ-กา แปลว่า ช่างแก้ว

มณิภา อ่านว่า มะ-นิ-พา แปลว่า แววมณี ประกายแก้ว

มณิสร อ่านว่า มะ-นิ-สอน แปลว่า สร้อยคอ

มณีมณฑ์ อ่านว่า มะ-นี-มน แปลว่า เครื่องประดับคือแก้วมณี

มณีมาลา อ่านว่า มะ-นี-มา-ลา แปลว่า มณีประดับคอ สร้อยคอ

มณีวรรณ อ่านว่า มะ-นี-วัน แปลว่า แก้วมณีที่สวยงาม

มธุรส อ่านว่า มะ-ทุ-รด แปลว่า น้ำผึ้งหวาน

มยุรี อ่านว่า มะ-ยุ-รี แปลว่า นกยูง

มยุเรศ อ่านว่า มะ-ยุ-เรด แปลว่า พญานกยูง

มะลิ อ่านว่า มะ-ลิ แปลว่า ดอกมะลิ

มะลิวัลย์ อ่านว่า มะ-ลิ-วัน แปลว่า ทำให้ดีใจ

มะลุลี อ่านว่า มะ-ลุ-ลี แปลว่า ดอกไม้ชนิดหนึ่ง

มัณยาภา อ่านว่า มัน-ยา-พา แปลว่า แสงแห่งแก้วมณี ประกายแก้ว

มัลลิกา อ่านว่า มัน-ลิ-กา แปลว่า ดอกมะลิ

มายาวี อ่านว่า มา-ยา-วี แปลว่า ผู้มีอำนาจกุมจิตใจผู้อื่น

มาลีวัลย์ อ่านว่า มา-ลี-วัน แปลว่า เถาดอกไม้

มิ่งกมล อ่านว่า มิ่ง-กะ-มน แปลว่า มิ่งขวัญแห่งดวงใจ

มิ่งพร อ่านว่า มิ่ง-พอน แปลว่า มิ่งขวัญประเสริฐ

เมษราศี อ่านว่า เมด-รา-สี แปลว่า เกิดราศีเมษ

ยวิษฐา อ่านว่า ยะ-วิด-ถา แปลว่า เยาว์วัย น้องสุดท้อง

เยาวเรศ อ่านว่า เยา-วะ-เรด แปลว่า หญิงสาวสวย

รมณี อ่านว่า รม-มะ-นี แปลว่า สตรีน่าพึงพอใจ

รมณีย์ อ่านว่า รม-มะ-นี แปลว่า ต้องอารมณ์ งาม

รมัณยา อ่านว่า ระ-มัน-ยา แปลว่า น่ารื่นรมย์ยิ่ง

รยา อ่านว่า ระ-ยา แปลว่า กระแสน้ำ หรือความเร็ว

รวิพร อ่านว่า ระ-วิ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจพระอาทิตย์

รวิภา อ่านว่า ระ-วิ-พา แปลว่า แสงอาทิตย์ หรือรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์

รวิสรา อ่านว่า ระ-วิ-สะ-รา แปลว่า เป็นใหญ่ดุจพระอาทิตย์

รสิกา อ่านว่า ระ-สิ-กา แปลว่า ผู้มีรส มีรสนิยม ผู้ซาบซึ้งในรสกวี

ระยา อ่านว่า ระ-ยา แปลว่า กระแสน้ำ หรือความเร็ว

รักษณาลี อ่านว่า รัก-สะ-นา-ลี แปลว่า มีเพื่อนหญิงคุ้มครอง มีเพื่อนดี

รักษิณา อ่านว่า รัก-สิ-นา แปลว่า คุ้มครอง

รังสิมา อ่านว่า รัง-สิ-มา แปลว่า พระอาทิตย์

รุ้งพราย อ่านว่า รุ้ง-พราย แปลว่า สีรุ้งที่พราวตาในเพชรนิลจินดา

รุ่งวิภา อ่านว่า รุ่ง-วิ-พา แปลว่า รัสมีสว่าง

รุณฑิกา อ่านว่า รุน-ดิ-กา แปลว่า กรณีประตู

เรณุกา อ่านว่า เร-นุ-กา แปลว่า นามมารดาปรศุราม

เรืองรำไพ อ่านว่า เรือง-รำ-ไพ แปลว่า พระอาทิตย์เรืองรอง

ลักขิกา อ่านว่า ลัก-ขิ-กา แปลว่า สตรีผู้มีบุญวาสนา

ลักษณารีย์ อ่านว่า ลัก-สะ-นา-รี แปลว่า มีลักษณะประเสริฐ

ลักษิกา อ่านว่า ลัก-สิ-กา แปลว่า สตรีผู้มีบุญวาสนา

ลัฏฐิกา อ่านว่า ลัด-ถิ-กา แปลว่า ลำต้น

ลิปิการ์ อ่านว่า ลิ-ปิ-กา แปลว่า สร้างอักษร นักเขียน

ลีฬฆวรรณ อ่านว่า ลีน-หะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม

วรณิกา อ่านว่า วอ-ระ-นิ-กา แปลว่า ผู้เขียน เสมียน

วรปรีย์ อ่านว่า วอ-ระ-ปรี แปลว่า ประเสริฐและเป็นที่รัก

วรรณเลขา อ่านว่า วัน-เล-ขา แปลว่า ดินสอพอง

วรรณวลี อ่านว่า วัน-วะ-ลี แปลว่า หนังสือหรือตำรา

วรรณวิภา อ่านว่า วัน-วิ-พา แปลว่า แสงสว่างอันงดงาม

วรรณวิสาข์ อ่านว่า วัน-วิ-สา แปลว่า ผิวพรรณดุจพระจันทร์วันเพ็ญเดือนหก

วรรณาฎ อ่านว่า วัน-นาด แปลว่า ผู้ขับร้อง

วรรณิกา อ่านว่า วัน-นิ-กา แปลว่า ผู้มีอาชีพเกี่ยวกับหนังสือ ผู้เชียน เสมียน

วรรณิศา อ่านว่า วัน-นิ-สา แปลว่า ผู้ที่คนอื่นสรรเสริญ

วรัสยา อ่านว่า วะ-รัด-สะ-ยา แปลว่า ความปรารถนา

วราภรณ์ อ่านว่า วะ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับที่ประเสริฐ

วรารมย์ อ่านว่า วะ-รา-รม แปลว่า มีความรื่นรมย์อันประเสริฐ

วราลี อ่านว่า วะ-รา-ลี แปลว่า พระจันทร์

วริยงค์ อ่านว่า วะ-ริ-ยง แปลว่า ผู้มีอวัยวะร่างกายประเสริฐ

วริยา อ่านว่า วะ-ริ-ยา แปลว่า ผู้ประเสริฐกว่าคนอื่น ผู้ที่ควรเลือก

วริศรา อ่านว่า วะ-ริด-สะ-รา แปลว่า ผู้ประเสริฐและเป็นใหญ่

วริษฐา อ่านว่า วะ-ริด-ถา แปลว่า ดียิ่ง ประเสริฐยิ่ง

วริษา อ่านว่า วะ-ริ-สา แปลว่า ฤดูฝน

วรีวรรณ อ่านว่า วะ-รี-วัน แปลว่า ผิดพรรณเปรียบดั่งแก้ว

วรุณพร อ่านว่า วะ-รุน-พอน แปลว่า พรจากสวรรค์

วรุณยุพา อ่านว่า วะ-รุน-ยุ-พา แปลว่า หญิงจากสรวงสวรรค์

วเรณยา อ่านว่า วะ-เรน-ยา แปลว่า ประเสริฐสุด

วสภะ อ่านว่า วะ-สะ-พะ แปลว่า ผู้ประเสริฐ

วสิพร อ่านว่า วะ-สิ-พอน แปลว่า มีความสามารถดังที่ตั้งใจ

วสุพร อ่านว่า วะ-สุ-พอน แปลว่า สมบัติที่ได้มาตามประสงค์

วสุรมย์ อ่านว่า วะ-สุ-รม แปลว่า มีสมบัติเป็นที่น่ารื่นรมย์

วัลลภา อ่านว่า วัน-ละ-พา แปลว่า หญิงผู้เป็นที่รัก

วัศยา อ่านว่า วัด-สะ-ยา แปลว่า เชื่อฟัง

วัสลิกา อ่านว่า วัด-ลิ-กา แปลว่า ดอกมะลิ

วารุณอร อ่านว่า วา-รุน-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้ดุจน้ำดอกไม้

วารุณี อ่านว่า วา-รุ-นี แปลว่า เทวีแห่งเหล้า

วิปุลา อ่านว่า วิ-ปุ-ลา แปลว่า ไพศาล ลึกซึ้ง กว้างขวาง

วิภวา อ่านว่า วิ-พะ-วา แปลว่า ทรัพย์สิน

วิภาณี อ่านว่า วิ-พา-นี แปลว่า พูดจาไพเราะ

วิภาพร อ่านว่า วิ-พา-พอน แปลว่า มีความงดงามเป็นเลิศ

วิภาวี อ่านว่า วิ-พา-วี แปลว่า ผู้รู้แจ้งชัด ส่งแสงแล้ว ผู้ฉลาดเฉียบแหลม

วิมพ์วิภา อ่านว่า วิม-วิ-พา แปลว่า รูปงาม

วิมลณัฐ อ่านว่า วิ-มน-นัด แปลว่า นักปราชญ์ผู้ไร้มลทิน

วิมลพรรณ อ่านว่า วิ-มน-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงดงาม

วิมลมณี อ่านว่า วิ-มน-มะ-นี แปลว่า แก้วมณีที่ไร้มลทิน แก้วผนึก

วิมลศรี อ่านว่า วิ-มน-สี แปลว่า มีความสะอาดบริสุทธิ์เป็นมิ่งขวัญ

วิมลสิริ อ่านว่า วิ-มน-สิ-หริ แปลว่า บริสุทธิ์และเป็นมิ่งขวัญ มิ่งขวัญอันบริสุทธิ์

วิรมณ อ่านว่า วิ-ระ-มน แปลว่า การงดเว้นจากความชั่ว

วิรยา อ่านว่า วิ-ระ-ยา แปลว่า ความเพียร

วิรัลยุพา อ่านว่า วิ-รัน-ยุ-พา แปลว่า หญิงสาวที่หาค่ามิได้ หญิงสาวที่หายาก สาวงาม

วิรากร อ่านว่า วิ-รา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งผู้กล้า

วิรามร อ่านว่า วิ-รา-มอน แปลว่า กล้าหาญดุจเทวดา

วิโรษณา อ่านว่า วิ-โร-สะ-นา แปลว่า ไม่มีความโกรธ

วิลาวัณย์ อ่านว่า วิ-ลา-วัน แปลว่า งามยิ่ง

วิไลพร อ่านว่า วิ-ไล-พอน แปลว่า งามและประเสริฐ

วิไลลักษณ์ อ่านว่า วิ-ไล-ลัก แปลว่า มีลักษณะงาม

วิไลวรรณ อ่านว่า วิ-ไล-วัน แปลว่า ผิวงาม

วิศรมา อ่านว่า วิ-สะ-ระ-มา แปลว่า สงบ พักผ่อน

วิศัลย์ศยา อ่านว่า วิ-สัน-สะ-ยา แปลว่า อยู่อย่างไม่มีทุกข์โสก

วิศัลยา อ่านว่า วิ-สัน-ยา แปลว่า ไม่มีความทุกข์โสก

วิสาข์ อ่านว่า วิ-สา แปลว่า เดือนวิสาขะ

วีณาพร อ่านว่า วี-นา-พอน แปลว่า เสียงอันไพเราะของพิณ

วีรปริยา อ่านว่า วี-ระ-ปริ-ยา แปลว่า เป็นที่รักของผู้กล้าหาญ

วีรยา อ่านว่า วี-ระ-ยา แปลว่า ความเพียร

วีรวรรณ อ่านว่า วี-ระ-วัน แปลว่า ผิดพรรณของผู้กล้า

วีรอร อ่านว่า วี-ระ-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้กล้าหาญ

วีริยา อ่านว่า วี-ริ-ยา แปลว่า ความเพียร

วุฒิพร อ่านว่า วุด-ทิ-พอน แปลว่า มีความเจริญเป็นเลิศ

เวณิกา อ่านว่า เว-นิ-กา แปลว่า เกล้าผม มวยผม ผู้ดีดพิณ

แววพรรณ อ่านว่า แวว-พัน แปลว่า ผิดพรรณผ่องใสงดงาม

แวววรรณ อ่านว่า แวว-วัน แปลว่า มีผิวพรรณผ่องใสงดงาม

แวววัย อ่านว่า แวว-ไว แปลว่า มีอายุที่สดใสตลอดไป

แวววิไล อ่านว่า แวว-วิ-ไล แปลว่า งดงามสดใส

ศยามล อ่านว่า สะ-ยา-มน แปลว่า ผึ้งหลวง ผิวคล้ำ

ศรณี อ่านว่า สอ-ระ-นี แปลว่า แสวงหาที่พึ่ง

ศรัณยา อ่านว่า สะ-รัน-ยา แปลว่า หญิงผู้ปกป้องรักษา

ศรีวิไล อ่านว่า สี-วิ-ไล แปลว่า อารยธรรม

ศรีสุภางค์ อ่านว่า สี-สุ-พาง แปลว่า หญิงผู้มีร่างงาม

ศลิษา อ่านว่า สลิ-สา แปลว่า การกอดรัด

ศวรรยา อ่านว่า สะ-หวัน-ยา แปลว่า ความเป็นใหญ่ของพระเจ้าแผ่นดิน

ศศิ อ่านว่า สะ-สิ แปลว่า ดวงจันทร์

ศศิกร อ่านว่า สะ-สิ-กอน แปลว่า แสงจันทร์

ศศิประภา อ่านว่า สะ-สิ-ประ-พา แปลว่า แสงสว่างของพระจันทร์

ศศิพิมพ์ อ่านว่า สะ-สิ-พิม แปลว่า เปรียบเหมือนพระจันทร์

ศศิภา อ่านว่า สะ-สิ-พา แปลว่า แสงจันทร์

ศศิวิมล อ่านว่า สะ-สิ-วิ-มน แปลว่า จันทร์กระจ่าง สวยเหมือนพระจันทร์

ศิรประภา อ่านว่า สิ-ระ-ประ-พา แปลว่า รัศมีที่พวยพุ่งเป็นวงรอบศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์

ศิรภัสสร อ่านว่า สิ-ระ-พัด-สอน แปลว่า มีรัศมีอันยอดเยี่ยม

ศิราพร อ่านว่า สิ-รา-พอน แปลว่า สายน้ำอันประเสริฐ

ศิริกัลยา อ่านว่า สิ-หริ-กัน-ยา แปลว่า นางงามผู้เป็นมิ่งขวัญ

ศิริณา อ่านว่า สิ-หริ-นา แปลว่า กลางคืน

ศิริลักษณ์ อ่านว่า สิ-หริ-ลัก แปลว่า มีลักษณะที่เป็นมงคล

ศิลป์สุภา อ่านว่า สิน-สุ-พา แปลว่า ศิลปงดงาม งามอย่างมีศิลป์

ศิวปรียา อ่านว่า สิ-วะ-ปรี-ยา แปลว่า แก้วผนึก

ศิวาพร อ่านว่า สิ-วา-พอน แปลว่า พรของพระอิศวร

ศิวิกา อ่านว่า สิ-วิ-กา แปลว่า เสลี่ยง คานหาม

ศิศิรา อ่านว่า สิ-สิ-รา แปลว่า น้ำค้าง

ศีรณา อ่านว่า สี-ระ-นา แปลว่า เล็ก ละเอียด

ศุกรางค์ อ่านว่า สุ-กะ-ราง แปลว่า นกยูง

ศุจิกา อ่านว่า สุ-จิ-กา แปลว่า ผู้มีความบริสุทธิ์

ศุภรางค์ อ่านว่า สุ-พะ-ราง แปลว่า พระจันทร์

ศุภรางศุ์ อ่านว่า สุ-พะ-ราง แปลว่า มีรัศมีนวลงาม พระจันทร์ การบูร

ศุภลักษณ์ อ่านว่า สุบ-พะ-ลัก แปลว่า มีลักษณะดีงาม

ศุภวรรณ อ่านว่า สุบ-พะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม

ศุภากร อ่านว่า สุ-พา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งสิริมงคล

ศุภางค์ อ่านว่า สุ-พาง แปลว่า ร่างกายงาม

ศุภารมย์ อ่านว่า สุ-พา-รม แปลว่า งามและน่ารื่นรมย์

ศุภาวรรณ อ่านว่า สุ-พา-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม

ศุภิสรา อ่านว่า สุ-พิด-สะ-รา แปลว่า ผู้ดีงามและยิ่งใหญ่

ศุลีพร อ่านว่า สุ-ลี-พอน แปลว่า พรของพระอินทร์

โศภิษฐ์ อ่านว่า โส-พิด แปลว่า งามยิ่ง

โศภิษฐา อ่านว่า โส-พิด-ถา แปลว่า ผู้งามยิ่ง

โศศิษฐา อ่านว่า โส-สิด-ถา แปลว่า ผู้งามยิ่ง

สกลสุภา อ่านว่า สะ-กน-สุ-พา แปลว่า งามทั้งหมด งามทั่วสรรพางค์

สขิลา อ่านว่า สะ-ขิ-ลา แปลว่า นุ่มนวล อ่อนหวาน

สภาวิกา อ่านว่า สะ-พา-วิ-กา แปลว่า อบรมมาดี

สภาวี อ่านว่า สะ-พา-วี แปลว่า ผู้เป็นตัวของตัวเอง

สรณีย์ อ่านว่า สอ-ระ-นี แปลว่า ผู้ควรระลึกถึง

สรวีย์ อ่านว่า สอ-ระ-วี แปลว่า ผู้เหมาะแก่กิจการทั้งปวง

สราวลี อ่านว่า สะ-รา-วะ-ลี แปลว่า แถวลูกศร

สริลพร อ่านว่า สะ-ริน-พอน แปลว่า ผู้ซื่อตรงอย่างประเสริฐ

สรีพรรณ อ่านว่า สะ-รี-พัน แปลว่า มีผิวพรรณจับใจ

สวภาว์ อ่านว่า สะ-วา-พา แปลว่า ภาวะของตนเอง

สังวรา อ่านว่า สัง-วะ-รา แปลว่า ระมัดระวัง ควบคุมตนเองได้

สังวรี อ่านว่า สัง-วะ-รี แปลว่า ราตรี

สัณห์สิริ อ่านว่า สัน-สิ-หริ แปลว่า ผู้นิ่มนวลและเป็นมิ่งขวัญ

สัณห์สิรี อ่านว่า สัน-สิ-รี แปลว่า ผู้นิ่มนวลและเป็นมิ่งขวัญ

สาริศา อ่านว่า สา-ริ-สา แปลว่า เจ้าแห่งแก่นสาร

สาริสา อ่านว่า สา-ริ-สา แปลว่า เจ้าแห่งแก่นสาร

สาวิกา อ่านว่า สา-วิ-กา แปลว่า ศิษย์ผู้หญิงของศาสดา

สาวิณี อ่านว่า สา-วิ-นี แปลว่า แม่น้ำ

สิงควรรณ อ่านว่า สิง-คะ-วัน แปลว่า ผิวเหมือนทอง งามผุดผ่อง

สิณิสา อ่านว่า สิ-นิ-สา แปลว่า ลูกสะใภ้

สิปาง อ่านว่า สิ-ปาง แปลว่า หญิงผู้มีความสง่างาม

สิรามล อ่านว่า สิ-รา-มน แปลว่า ยอดแห่งผู้บริสุทธิ์

สิรารมย์ อ่านว่า สิ-รา-รม แปลว่า เป็นที่น่ารื่นรมย์อย่างยอดเยี่ยม

สิราวรรณ อ่านว่า สิ-รา-วัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงดงาม มีผิวพรรณเลิศ

สิริกร อ่านว่า สิ-หริ-กอน แปลว่า สร้างสิริมงคล

สิริกุล อ่านว่า สิ-หริ-กุน แปลว่า ตระกูลที่มีสิริมงคล

สิริพรรณ อ่านว่า สิ-หริ-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงดงาม

สิริวรรณ อ่านว่า สิ-หริ-วัน แปลว่า ผู้มีผวิพรรณงดงาม

สิริวิมล อ่านว่า สิ-หริ-วิ-มน แปลว่า บริสุทธิ์เป็นมิ่งขวัญ

สิริโสภา อ่านว่า สิ-หริ-โส-พา แปลว่า หญิงงามและเป็นมิ่งขวัญ

สิริอาภา อ่านว่า สิ-หริ-อา-พา แปลว่า ผู้มีแสงสว่างเป็นมงคล

สิรี อ่านว่า สิ-รี แปลว่า ศรี

สิเรียม อ่านว่า สิ-เรียม แปลว่า ผู้มีศรี

สิวพร อ่านว่า สิ-วะ-พอน แปลว่า พรของพระศิวะ

สิวะพร อ่านว่า สิ-วะ-พอน แปลว่า พรของพระศิวะ

สิวาพร อ่านว่า สิ-วา-พอน แปลว่า พรของพระศิวะ

สีวิกา อ่านว่า สี-วิ-กา แปลว่า เสลี่ยง คานหาม

สุขุมาล อ่านว่า สุ-ขุ-มาน แปลว่า ละเอียดอ่อน

สุณัฏฐา อ่านว่า สุ-นัด-ถา แปลว่า ผู้ฉลาดและเป็นคนดี

สุณิสา อ่านว่า สุ-นิ-สา แปลว่า สาวงาม

สุประวีณ์ อ่านว่า สุ-ประ -วี แปลว่า ฉลาดอย่างยิ่ง

สุปรียา อ่านว่า สุ-ปรี-ยา แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง

สุปวีณ์ อ่านว่า สุ-ปะ-วี แปลว่า ฉลาดอย่งยิ่ง

สุปาณี อ่านว่า สุ-ปา-นี แปลว่า ผู้มีฝีมือ

สุพรรณี อ่านว่า สุ-พัน-นี แปลว่า ผู้มีผิวทอง

สุภัคพร อ่านว่า สุ-พัก-พอน แปลว่า เจริญด้วยความประเสริฐ

สุภัควี อ่านว่า สุ-พัก-คะ-วี แปลว่า ผู้มีโชค

สุภัสสร อ่านว่า สุ-พัด-สอน แปลว่า งามยิ่ง มีรัศมีเรืองรองยิ่ง

สุภัสสรา อ่านว่า สกุ-พัด-สะ-รา แปลว่า มีรัศมีงาม

สุภางค์ อ่านว่า สุ-พาง แปลว่า ผู้มีรูปงาม

สุภาพร อ่านว่า สุ-พา-พอน แปลว่า ผู้มีความงามและประเสริฐ

สุภาวิกา อ่านว่า สุ-พา-วิ-กา แปลว่า อบรมมาดี

สุภาวิณี อ่านว่า สุ-พา-วิ-นี แปลว่า ผู้มีความเจริญ

สุมณฑา อ่านว่า สุ-มน-ทา แปลว่า ผู้ประดับตกแต่งดีแล้ว

สุมาลี อ่านว่า สุ-มา-ลี แปลว่า ดอกไม้

สุรภา อ่านว่า สุ-ระ-พา แปลว่า รุ่งเรืองดังเทวดา มีรัศมีดังเทวดา

สุรมณ อ่านว่า สุ-ระ -มน แปลว่า ยินดียิ่ง ความรื่นรมย์ยิ่ง

สุรัมภา อ่านว่า สุ-รำ-พา แปลว่า นางฟ้าที่ดี

สุรางค์ อ่านว่า สุ-ราง แปลว่า ผู้มีร่างกายเป็นทิพย์

สุรีย์พร อ่านว่า สุ-รี-พอน แปลว่า พระอาทิตย์

สุรีย์พรรณ อ่านว่า สุ-รี-พัน แปลว่า ผิวพรรณเรืองรองเทียบพระอาทิตย์

สุรีย์มาศ อ่านว่า สุ-รี-มาด แปลว่า ดุจพระอาทิตย์และทองคำ

สุวรรณา อ่านว่า สุ-วัน-นา แปลว่า ทอง

สุวรรณี อ่านว่า สุ-วัน-นี แปลว่า ผิวทอง

สุวรา อ่านว่า สุ-วะ-รา แปลว่า ผู้ประเสริฐยิ่ง

สุวัลภา อ่านว่า สุ-วัน-ละ-พา แปลว่า คนสนิทที่แสนดี

สุวัลยา อ่านว่า สุ-วัน-ละ-ยา แปลว่า เถาวัลย์ที่งดงาม

สุวารี อ่านว่า สุ-วา-รี แปลว่า น้ำดี

สุวิภา อ่านว่า สุ-วิ-พา แปลว่า รัศมีงาม

สุวิมล อ่านว่า สุ-วิ-มน แปลว่า กระจ่างและบริสุทธิ์

สุวีณา อ่านว่า สุ-วี-นา แปลว่า พิณที่งดงาม

สุวีร์ อ่านว่า สุ-วี แปลว่า กล้าหาญยิ่ง

สุวีรา อ่านว่า สุ-วี-รา แปลว่า กล้าหาญดี

เสาวรส อ่านว่า เสา-วะ-รด แปลว่า มีรสดี

เสาวลักษณ์ อ่านว่า เสา-วะ-ลัก แปลว่า เรือนร่างงดงาม

แสงแข อ่านว่า แสง-แข แปลว่า รัศมีพระจันทร์

โสภณา อ่านว่า โส-พะ-นา แปลว่า ความงดงาม

โสภาวรรณ อ่านว่า โส-พา-วัน แปลว่า ผิวพรรณสวยงาม

โสมรัศมี อ่านว่า โสม-รัด-สะ-หมี แปลว่า แสงจากพระจันทร์

หัสยา อ่านว่า หัด-สะ-ยา แปลว่า ขบขัน

เหมวรรณ อ่านว่า เหม-มะ-วัน แปลว่า ผิวดั่งทอง

อคิราห์ อ่านว่า อะ-คิ-รา แปลว่า แสงอาทิตย์ สวยเด่น

อณิมา อ่านว่า อะ-นิ-มา แปลว่า เล็ก

อณิษฐา อ่านว่า อนิด-ถา แปลว่า เล็กที่สุด

อณุภา อ่านว่า อะ-นุ-พา แปลว่า ฟ้าแลบ

อภิกขณา อ่านว่า อะ-พิก-ขะ-นา แปลว่า เนืองนิจ

อภิกษณา อ่านว่า อะ-พิก-สะ-นา แปลว่า เนืองนิจ

อภิขณา อ่านว่า อะ-พิก-ขะ-นา แปลว่า เนืองนิตย์

อภิษฎา อ่านว่า อะ-พิด-สะ-ดา แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง เป็นที่ปรารถนายิ่ง

อภิษฐา อ่านว่า อะ-พิด-ถา แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง เป็นที่ปรารถนายิ่ง

อภิสรา อ่านว่า อะ-พิด-สะ-รา แปลว่า เป็นใหญ่ยิ่ง หรือก้าวไปข้างหน้า

อมราพร อ่านว่า อะ-มะ-รา-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจเทวดา

อมล อ่านว่า อะ-มน แปลว่า ไม่มีมลทิน หรือผู้บริสุทธิ์

อมลณัฐ อ่านว่า อะ-มน-นัด แปลว่า นักปราชญ์ผู้ไร้มลทิน

อมลภา อ่านว่า อะ-มน-พา แปลว่า รัศมีอันบริสุทธิ์

อมลมณี อ่านว่า อะ-มน-มะ-นี แปลว่า แก้วมณีบริสุทธิ์

อมลวรรณ อ่านว่า อะ-มน-วัน แปลว่า อะ-มะ-ละ-วัน

อรณัส อ่านว่า ออ-ระ-นัด แปลว่า คลื่น ลำธาร

อรณา อ่านว่า อะ-ระ-นา แปลว่า ออ-ระ-นา

อรณี อ่านว่า ออ-ระ-นี แปลว่า อะ-ระ-นี

อรบุษป์ อ่านว่า ออ-ระ-บุด แปลว่า ดอกไม้งาม

อรปรียา อ่านว่า ออน-ปรี-ยา แปลว่า นางผู้เป็นที่รัก

อรพรรณ อ่านว่า ออ-ระ-พัน แปลว่า ผู้มีผิวสวย

อรพิมพ์ อ่านว่า ออ-ระ-พิม แปลว่า รูปงาม

อรพิมล อ่านว่า ออน-พิ-มน แปลว่า งามบริสุทธิ์

อรภา อ่านว่า ออ-ระ-พา แปลว่า มีรัศมีงาม

อรรพี อ่านว่า ออน-ระ-พี แปลว่า งามเหมือนพระอาทิตย์ พระอาทิตย์งาม

อรรัมภา อ่านว่า ออน-รำ-พา แปลว่า งามดุจนางฟ้า

อรวรรยา อ่านว่า ออน-วัน-ยา แปลว่า สตรีที่ดีเด่น สตรีที่เป็นใหญ่

อรวรา อ่านว่า ออน-วะ-รา แปลว่า หญิงสาวผู้ประเสริฐ

อรอมล อ่านว่า ออน-อะ-มน แปลว่า หญิงสาวผู้ปราศจากความมัวหมอง

อริยา อ่านว่า อะ-ริ-ยา แปลว่า ผู้ดี

อริสรา อ่านว่า อะ-ริด-สะ-รา แปลว่า เจ้าแห่งศัตรู เป็นใหญ่เหนือศัตรู

อริสา อ่านว่า อะ-ริ-สา แปลว่า เป็นใหญ่เหนือกว่าศัตรูทั้งหลาย

อรุณลักษณ์ อ่านว่า อะ-รุน-ลัก แปลว่า ลักษณะแห่งแสงเงินแสงทอง

อรุณวรรณ อ่านว่า อะ-รุน-วัน แปลว่า สีอรุณ

อวภาส์ อ่านว่า อะ-วะ-พา แปลว่า รัศมีแจ่มจรัส

อวัศยา อ่านว่า อะ-วัด-สะ-ยา แปลว่า หมอก

อวิกา อ่านว่า อะ-วิ-กา แปลว่า เพชร

อเวกษา อ่านว่า อะ-เวก-สา แปลว่า ตรวจตรา สังเกต

อศัลยา อ่านว่า อะ-สัน-ละ-ยา แปลว่า ไม่มีทุกข์โศก

อสมา อ่านว่า อะ-สะ-มา แปลว่า ไม่มีใครเหมือน

อสมาภรณ์ อ่านว่า อะ-สะ-มา-พอน แปลว่า เครื่องประดับที่ดีเยี่ยม

อักษราภัค อ่านว่า อัก-สะ-รา-พัก แปลว่า มีโชคทางอักษร เรียนเก่ง

อักษิกา อ่านว่า อัก-สิ-กา แปลว่า มีรัศมีแห่งดวงตา

อักษิพร อ่านว่า อัก-สิ-พอน แปลว่า มีดวงตาอันประเสริฐ ตางาม

อัครณี อ่านว่า อัก-คระ-นี แปลว่า เป็นใหญ่

อัครภา อ่านว่า อัก-คระ-พา แปลว่า มีรัศมีอันเลิศ

อัครมณี อ่านว่า อัก-คระ-มะ-นี แปลว่า มณีล้ำค่า

อัครยา อ่านว่า อัก-คระ-ยา แปลว่า ประเสริฐสุด

อัคริมา อ่านว่า อัก-คริ-มา แปลว่า เป็นใหญ่

อังคณา อ่านว่า อัง-คะ-นา แปลว่า ผู้หญิง

อังควรา อ่านว่า อัง-คะ-วะ-รา แปลว่า มีสรรพางค์งดงาม งามทั้งสรรพางค์

อังควิภา อ่านว่า อัง-คะ-วิ-พา แปลว่า รัศมีแห่งสรรพางค์ งามทั่วสรรพางค์

อังศุมาลี อ่านว่า อัง-สุ-มา-ลี แปลว่า มีระเบียบคือรัศมี พระอาทิตย์

อัณศยา อ่านว่า อัน-สะ-ยา แปลว่า อยู่ด้วยลมหายใจ อยู่ด้วยความหวัง

อัมพกา อ่านว่า อำ-พะ-กา แปลว่า แม่ นามมารดาของท้าวธตราษฎร์

อัมพิกา อ่านว่า อำ-พิ-กา แปลว่า น้ำนมที่ให้ชีวิต

อัยยา อ่านว่า ไอ-ยา แปลว่า ผู้เป็นเจ้า ผู้ประเสริฐ

อัลิปรียา อ่านว่า อัน-ลิ-ปรี-ยา แปลว่า เป็นที่รักของผึ้ง ดอกบัว

อัศรี อ่านว่า อัด-สะ-รี แปลว่า คมกระบี่

อาคิรา อ่านว่า อา-คิ-รา แปลว่า พระอาทิตย์

อาภัสรา อ่านว่า อา-พัด-สะ-รา แปลว่า ผ่องใสเป็นประกาย

อารยา อ่านว่า อา-ระ-ยา แปลว่า ผู้ประเสริฐ

อารียา อ่านว่า อา-รี-ยา แปลว่า เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

อารีวรรณ อ่านว่า อา-รี-วัน แปลว่า ผู้มีความเอื้อเฟื้อ

อาศิรา อ่านว่า อา-สิ-รา แปลว่า การอวยพร การปรารถนาดี

อาศิรี อ่านว่า อา-สิ-รี แปลว่า ผู้หวังดี

อิกขณา อ่านว่า อิก-ขะ-นา แปลว่า เห็นประจักษ์

อิกษณา อ่านว่า อัก-สะ-นา แปลว่า เห็นประจักษ์

อิษฎา อ่านว่า อิด-สะ-ดา แปลว่า น่าปรารถนา

อิษฎาอร อ่านว่า อิด-สะ-ดา-ออน แปลว่า นางผู้น่ารัก

อิษยา อ่านว่า อิด-สะ-ยา แปลว่า ฤดูฝน

อิสรีย์ อ่านว่า อิด-สะ-รี แปลว่า ความเป็นใหญ่

อิสรียะ อ่านว่า อิด-สะ-รี-ยะ แปลว่า ความเป็นใหญ่

อุปมาพร อ่านว่า อุบ-ปะ-มา-พอน แปลว่า เป็นตัวอย่างที่ดี

อุรณา อ่านว่า อุ-ระ-นา แปลว่า เมฆ

อุรวี อ่านว่า อุ-ระ-วี แปลว่า แผ่นดิน

อุรัสยา อ่านว่า อุ-รัด-สะ-ยา แปลว่า ลูกสาว

อุไรวรรณ อ่านว่า อุ-ไร-วัน แปลว่า ผิวทอง

อุไรอร อ่านว่า อุ-ไร-ออน แปลว่า หญิงมีค่า

อุษณิษา อ่านว่า อุ-สะ-นิ-สา แปลว่า มงกุฎ

อุษมา อ่านว่า อุ-สะ-มา แปลว่า อบอุ่น

อุสรา อ่านว่า อุ-สะ-รา แปลว่า พระอาทิตย์

ไอริณ อ่านว่า ไอ-ริน แปลว่า เกลือสินเธาว์

ไอศิกา อ่านว่า ไอ-สิ-กา แปลว่า นางผู้เป็นใหญ่

ขจีเกศ อ่านว่า ขะ-จี-เกด แปลว่า ผู้มีผมงาม

ขวัญใจ อ่านว่า ขวัน-ใจ แปลว่า ยอดดวงใจ

จักษณา อ่านว่า จัก-สะ-นา แปลว่า การพูด

จุฬาลักษณ์ อ่านว่า จุ-รา-ลัก แปลว่า มีลักษณะเลิศ

รจเรข อ่านว่า รด-จะ-เรก แปลว่า การขีดเขียน

รวิชา อ่านว่า ระ-วิ-ชา แปลว่า ลูกพระอาทิตย์

รุ่งรุจี อ่านว่า รุ่ง-รุ-จี แปลว่า เริ่มรุ่งเรือง

รุจยา อ่านว่า รุด-จะ-ยา แปลว่า น่ารัก

รุจรวี อ่านว่า รุด-ระ-วี แปลว่า สว่างดุจพระอาทิตย์

รุจิกา อ่านว่า รุ-จิ-กา แปลว่า มีความพอใจ ประกอบด้วยความพอใจ

รุจิรางค์ อ่านว่า รุ-จิ-ราง แปลว่า มีรูปร่างหรือกายงดงามยิ่ง

รุจิษยา อ่านว่า รุ-จิ-สะ-ยา แปลว่า รุ่งเรือง อ่อนหวานน่ารัก

รุจิสา อ่านว่า รุ-จิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งความงาม มีเสน่ห์ยิ่ง

ลูกขวัญ อ่านว่า ลูก-ขวัญ แปลว่า ลูกคนที่รักมากที่สุด

วชิรญาณ์ อ่านว่า วะ-ชิ-ระ-ยา แปลว่า มีความรู้เฉียบคมดุจเพชร

วณิชชา อ่านว่า วะ-นิด-ชา แปลว่า การค้าขาย

วรัชยา อ่านว่า วะ-รัด-ชะ-ยา แปลว่า มีชัยชนะอันประเสริฐ

วรัญชลี อ่านว่า วะ-รัน-ชะ-ลี แปลว่า การกระพุ่มมือ การนอบน้อมอย่างยิ่ง

วรัญญา อ่านว่า วะ-รัน-ยา แปลว่า ผู้รู้สิ่งที่ประเสริฐ

วัชรียา อ่านว่า วัด-ชะ-รี-ยา แปลว่า เพชร

วัชรีวรรณ อ่านว่า วัด-ชะ-รี-วัน แปลว่า ผิดพรรณงดงามประดุจเพชร

วิชชาพร อ่านว่า วิ-ชา-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ

วิชยา อ่านว่า วิ-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะ

วิญญู อ่านว่า วิน-ยู แปลว่า ผู้รู้แจ้ง

วิรชา อ่านว่า วิ-ระ-ชา แปลว่า ผู้ปราศจากมลทิน

ศจี อ่านว่า สะ-จี แปลว่า ชายาพระอินทร์

ศศิชา อ่านว่า สะ-สิ-ชา แปลว่า เกิดจากดวงจันทร์ ดาวพุธ

ศิรัญญา อ่านว่า สิ-รัน-ยา แปลว่า ยอดแห่งความรู้

โศจยา อ่านว่า โส-จะ-ยา แปลว่า ผู้มีความงาม

สรชา อ่านว่า สอ-ระ-ชา แปลว่า เกิดในสระ ดอกบัว

สรสิชา อ่านว่า สอ-ระ-สิ-ชา แปลว่า เกิดในสระ ดอกบัว

สรัญญา อ่านว่า สะ-รัน-ยา แปลว่า ผู้รู้เรื่องลูกศร

สโรชา อ่านว่า สะ-โร-ชา แปลว่า เกิดในสระ ดอกบัว

สิริกัญญา อ่านว่า สิ-หริ-กัน-ยา แปลว่า สาวน้อยผู้เป็นมิ่งขวัญ

สุจารี อ่านว่า สุ-จา-รี แปลว่า ผู้มีความประพฤติดี

สุจิณณา อ่านว่า สุ-จิน-นา แปลว่า ผู้ประพฤติดีแล้ว

สุจิรา อ่านว่า สุ-จิ-รา แปลว่า ยืนยาวยิ่ง

สุชญา อ่านว่า สุ-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้ดี

สุชัจจ์ อ่านว่า สุ-ชัด แปลว่า ผู้มีเชื้อชาติดี เกิดมาดี

สุชัญญา อ่านว่า สุ-ชัน-ยา แปลว่า ประเสริฐยิ่ง ผู้รู้ดียิ่ง

สุชารี อ่านว่า สุ-ชา-รี แปลว่า หญิงที่รัก

สุชาวลี อ่านว่า สุ-ชา-วะ-ลี แปลว่า เชื้อสายผู้เกิดมาดี

สุชิรา อ่านว่า สุ-ชิ-รา แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญ

สุชีรา อ่านว่า สุ-ชี-รา แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญ

สุวชา อ่านว่า สุ-วะ-ชา แปลว่า ผู้ประเสริฐยิ่ง

สุวิชญา อ่านว่า สุ-วิด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้แจ้งดี

หิรัญญา อ่านว่า หิ-รัน-ยา แปลว่า เงินทอง

อจลญา อ่านว่า อะ-จะ-ละ-ยา แปลว่า มีความรู้ไม่หวั่นไหว รู้แน่นอน

อจลา อ่านว่า อะ-จะ-ลา แปลว่า ไม่หวั่นไหว มั่นคง

อชรายุ อ่านว่า อะ-ชะ-รา-ยุ แปลว่า อายุยืน ไม่แก่

อชิรญา อ่านว่า อะ-ชิ-ระ-ยา แปลว่า รู้รวดเร็ว

อชิรญาณ์ อ่านว่า อะ-ชิ-ระ-ยา แปลว่า มีญาณอันรวดเร็ว

อโณชา อ่านว่า อะ-โน-ชา แปลว่า ต้นอังกาบ

อรกช อ่านว่า ออ-ระ-กด แปลว่า งามดุจดอกบัว

อรกัญญา อ่านว่า ออ-ระ-กัน-ยา แปลว่า หญิงงาม

อรจิรา อ่านว่า ออน-จิ-รา แปลว่า งามตลอดกาลนาน

อรชา อ่านว่า ออ-ระ-ชา แปลว่า นางผู้บริสุทธิ์

อรณัญช์ อ่านว่า ออ-ระ-นัน แปลว่า ไม่ก่อข้าศึก ไม่มีโทษ

อรณิช อ่านว่า ออ-ระ-นิด แปลว่า สตรีผู้บริสุทธิ์

อรณิชา อ่านว่า ออ-ระ-นิ-ชา แปลว่า สตรีผู้บริสุทธิ์

อรัญญา อ่านว่า อะ-รัน-ยา แปลว่า ป่า

อโรชา อ่านว่า อะ-โร-ชา แปลว่า ไร้โรค

อักษรจัญจ์ อ่านว่า อัก-สอ-ระ-จัน แปลว่า คล่องเชิงเขีบน

อักษรจัณ อ่านว่า อัก-สอน-จัน แปลว่า คล่องเชิงเขียน

อัครชา อ่านว่า อัก-คระ-ชา แปลว่า เกิดมาเป็นผู้ใหญ่ พี่สาว

อัจฉรา อ่านว่า อัด-ฉะ-รา แปลว่า นางฟ้า

อัจฉริยา อ่านว่า อัด-ฉะ-ริ-ยา แปลว่า ผู้มีความอัศจรรย์

อัญชเกศ อ่านว่า อัน-ชะ-เกด แปลว่า ผมดำสลวย

อัญชลี อ่านว่า อัน-ชะ-ลี แปลว่า ไหว้

อัญชลีกร อ่านว่า อัน-ชะ-ลี-กอน แปลว่า ทำการไหว้

อัญชสา อ่านว่า อัน-ชะ-สา แปลว่า จริงแท้ รวดเร็ว

อัญชิษฐา อ่านว่า อัน-ชิด-ถา แปลว่า รุ่งโรจน์ยิ่ง

อัญชีรา อ่านว่า อัน-ชี-รา แปลว่า มะเดื่อ

อาจรีย์ อ่านว่า อา-จะ-รี แปลว่า อาจารย์

อิชยา อ่านว่า อิด-ชะ-ยา แปลว่า ครู การบูชา

อุรชา อ่านว่า อุ-ระ-ชา แปลว่า ลูกสาว

ช้องมาศ อ่านว่า ช้อง-มาด แปลว่า มวยผมทองคำ

ช้องมาส อ่านว่า ช้อง-มาด แปลว่า พระจันทร์เป็นมวยผม

บงกชเพชร อ่านว่า บง-กด-เพ็ด แปลว่า ดอกบัวที่งดงามและมีค่า

ปัญชิกา อ่านว่า ปัน-ชิ-กา แปลว่า ปุยฝ้าย

ปูชิกา อ่านว่า ปู-ชิ-กา แปลว่า ผู้บูชา

ผลิขวัญ อ่านว่า ผลิ-ขวัน แปลว่า ให้สิริมงคลแก่ผู้อื่น

พลชา อ่านว่า พน-ละ-ชา แปลว่า เกิดแต่พลังศักดิ์สิทธิ์ นางงามมีพลัง

พวงเพ็ญ อ่านว่า พวง-เพ็น แปลว่า เต็มพวง

พัชญา อ่านว่า พัด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้จักกรอบ

พัชยา อ่านว่า พัด-ชะ-ยา แปลว่า คำพูดที่ออกไป

พัชรางค์ อ่านว่า พัด-ชะ-ราง แปลว่า ผู้มีร่างกายกำยำแข็งแรง

พัชรี อ่านว่า พัด-ชะ-รี แปลว่า เพชร

พัชรียา อ่านว่า พัด-ชะ-รี-ยา แปลว่า พระอินทร์

พัชรีวรรณ อ่านว่า พัด-ชะ-รี-วัน แปลว่า งามดุจเพชร

พาขวัญ อ่านว่า พา-ขวัน แปลว่า นำสิริมงคลมาให้

พิจักขณา อ่านว่า พิ-จัก-ขะ-นา แปลว่า มีปัญญาเห็นประจักษ์ ผู้ฉลาดยิ่ง

พิชชา อ่านว่า พิด-ชา แปลว่า ความรู้

พิชชาพร อ่านว่า พิด-ชา-พอน แปลว่า มีความรู้ประเสริฐ มีความรู้เป็นพร

พิชชาภา อ่านว่า พิด-ชา-พา แปลว่า มีความรุ่งเรืองด้วยความรู้

พิชชาอร อ่านว่า พิด-ชา-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้มีความรู้

พิชญา อ่านว่า พิด-ชะ-ยา แปลว่า นักปราชญ์

พิชญาพร อ่านว่า พิด-ชะ-ยา-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ

พิชญาภัค อ่านว่า พิด-ชะ-ยา-พัก แปลว่า นักปราชญ์ผู้โชคดี

พิชญาภา อ่านว่า พิด-ชะ-ยา-พา แปลว่า แสงสว่างของนักปราชญ์

พิชญาวี อ่านว่า พิด-ชะ-ยา -วี แปลว่า นักปราชญ์

พิชยา อ่านว่า พิด-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะ

พิชามญชุ์ อ่านว่า พิ-ชา-มน แปลว่า ผู้งดงามด้วยความรู้

พิมพ์พจี อ่านว่า พิม-พะ-จี แปลว่า มีคำพูดเป็นแบบอย่าง พูดดี

พิมพ์วลัญช์ อ่านว่า พิม-วะ-ลัน แปลว่า มีลักษณะรูปงาม

พิมพ์สุจี อ่านว่า พิม-สุ-จี แปลว่า มีรูปงาม

พิรญาณ์ อ่านว่า พิ-ระ-ยา แปลว่า มีความรู้อันกล้าหาญ

พิสชา อ่านว่า พิด-สะ-ชา แปลว่า ดอกบัว

พีโชบล อ่านว่า พี-โช-บล แปลว่า พืชบัว หน่อบัว

พีรชยา อ่านว่า พี-ระ-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะของผู้กล้าหาญ

เพชรี อ่านว่า เพ็ด-ชะ-รี แปลว่า เพชร

เพ็ญแข อ่านว่า เพ็น-แข แปลว่า พระจันทร์เต็มดวง

เพ็ญประภา อ่านว่า เพ็น-ประ-พา แปลว่า แสงสว่างแห่งพระจันทร์เต็มดวง

เพ็ญพร อ่านว่า เพ็น-พอน แปลว่า พระจันทร็เต็มดวง

เพ็ญพิชชา อ่านว่า เพ็น-พิด-ชา แปลว่า เต็มไปด้วยความรู้

เพ็ญสิริ อ่านว่า เพ็น-สิ-หริ แปลว่า ผู้เต็มไปด้วยความเป็นมงคล

เพียงขวัญ อ่านว่า เพียง-ขวัน แปลว่า มีขวัญเพียงพอ

แพรใจ อ่านว่า แพร-ใจ แปลว่า จิตใจงาม

ภัคจิรา อ่านว่า พัก-คะ-จิ-รา แปลว่า มีโชคดีนาน มีสิริมงคลมาก

ภิญญาพัชญ์ อ่านว่า พิน-ยา-พัด แปลว่า ผู้มีปัญญารู้ในกรอบ

ภิญญามาศ อ่านว่า พิน-ยา-มาด แปลว่า เจริญรุ่งเรือง

ภิรัญญา อ่านว่า พิ-รัน-ยา แปลว่า ปัญญายิ่ง

ภูริชญา อ่านว่า พู-ริ-ชะ-ยา แปลว่า มีปัญญา นักปราชญ์

มณีมัญชุ์ อ่านว่า มะ-นี-มัน แปลว่า หีบแก้วมณี

มัญชรี อ่านว่า มัน-ชะ-รี แปลว่า ก้านดอกไม้

มัญชิษฐา อ่านว่า มัน-ชิด-ถา แปลว่า ต้นคำ ฝาง

มัญชุพร อ่านว่า มัน-ชุ-พอน แปลว่า งามและประเสริฐ

มัญชุภา อ่านว่า มัน-ชุ-พา แปลว่า รัศมีอันงาม

มัญชุสา อ่านว่า มัน-ชุ-สา แปลว่า หีบสมบัติ

รมย์ชลี อ่านว่า รม-ชะ-ลี แปลว่า มีความรุ่งเรืองอย่างน่ารื่นรมย์

รมย์รุจี อ่านว่า รม-รุ-จี แปลว่า งามน่าพึงพอใจ

รุจาภา อ่านว่า รุ-จา-พา แปลว่า มีรัศมีเรืองรอง ผู้รุ่งเรืองยิ่ง

รุจิภา อ่านว่า รุ-จิ-พา แปลว่า มีความงาม มีความพอใจ

รุจิราพร อ่านว่า รุ-จิ-รา-พอน แปลว่า รุ่งเรืองด้วยความประเสริฐ

วชิราภรณ์ อ่านว่า วะ-ชิ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับเพชร

วรพิชชา อ่านว่า วอ-ระ-พิด-ชา แปลว่า มีความรู้ประเสริฐ

วัชราภรณ์ อ่านว่า วัด-ชะ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับเพชร

วัชรีพร อ่านว่า วัด-ชะ-รี-พอน แปลว่า พระอินทร์

วิชญาพร อ่านว่า วิด-ชะ-ยา-พอน แปลว่า ผู้รู้แจ้ง ผู้ฉลาด

วิมลฉวี อ่านว่า วิ-มน-ฉะ-หวี แปลว่า ผิวพรรณปราศจากมลทิน

วิรัลพัชร อ่านว่า วิ-รัน-พัด แปลว่า หายากดุจเพชร เพชรงาม

แววปราชญ์ อ่านว่า แวว-ปราด แปลว่า มีแววของนักปราชญ์

ศจีมาส อ่านว่า สะ-จี-มาด แปลว่า เดือนแห่งความงาม

ศุจีภรณ์ อ่านว่า สุ-จี-พอน แปลว่า ค้ำจุนความบริสุทธิ์ ดำรงความบริสุทธิ์

ศุภาพิชญ์ อ่านว่า สุ-พา-พิด แปลว่า นักปราชญ์ผู้งดงาม

สมัชญา อ่านว่า สะ-มัด-ชะ-ยา แปลว่า มีเกียรติ มีชื่อเสียง

สิริเพ็ญ อ่านว่า สิ-หริ-เพ็น แปลว่า ดวงเดือนงาม

สุขุมฉวี อ่านว่า สุ-ขุม-ฉะ-หวี แปลว่า มีผิวพรรณละเอียดอ่อน

สุชาพิชญ์ อ่านว่า สุ-ชา-พิด แปลว่า ปราชญ์ผู้เกิดมาดี

สุพัชรี อ่านว่า สุ-พัด-ชะ-รี แปลว่า เพชรที่ดี

สุพิชชา อ่านว่า สุ-พิด-ชา แปลว่า มีความรู้ดี

สุพิชฌาย์ อ่านว่า สุ-พิด-ชา แปลว่า เพ่งพินิจอย่างดี

สุพิชญา อ่านว่า สุ-พิด-ชะ-ยา แปลว่า ฉลาดยิ่ง

สุพิชา อ่านว่า สุ-พิ-ชา แปลว่า ผู้มีความรู้ดี

สุภชา อ่านว่า สุ-พะ-ชา แปลว่า เกิดมาจากสิ่งที่ดีงาม

สุภัชชา อ่านว่า สุ-พัด-ชา แปลว่า จำแนกอย่างดี

สุภาพิชญ์ อ่านว่า สุ-พา-พิด แปลว่า นักปราชญ์ผู้มีความงาม

สุภิญญา อ่านว่า สุ-พิน-ยา แปลว่า ผู้รู้ยิ่งในสิ่งที่ดีงาม

สุวพัชร อ่านว่า สุ-วะ-พัด แปลว่า ดีงามดุจเพชร

สุวพิชชา อ่านว่า สุ-วะ-พิด-ชา แปลว่า มีความรู้ดีงาม

สุวพิชญ์ อ่านว่า สุ-วะ-พิด แปลว่า นักปราชญ์ผู้ดีงาม

อจิรภาส์ อ่านว่า อะ-จิ-ระ-พา แปลว่า ฟ้าแลบ

อภิชญา อ่านว่า อะ-พิพ-ชะ-ยา แปลว่า รู้ยิ่ง ฉลาด

อภิญญา อ่านว่า อะ-พิน-ยา แปลว่า ผู้มีปฏิภาณ

อภิรุจี อ่านว่า อะ-พิ-รุ-จี แปลว่า งามยิ่ง

อมลฉวี อ่านว่า อะ-มน-ฉะ-หวี แปลว่า มีผิวพรรณบริสุทธิ์ มีผิวพรรณงาม

อมลรุจี อ่านว่า อะ-มน-รุ-จี แปลว่า งามปราศจากมลทิน งามไม่มีที่ติ

อรชพร อ่านว่า อะ-ระ-ชะ-พอน แปลว่า บริสุทธิ์ยิ่ง

อรพิชญ์ อ่านว่า ออ-ระ-พิด แปลว่า หญิงผู้เป็นปราชญ์

อรัชพร อ่านว่า อะ-รัด-ชะ-พอน แปลว่า บริสุทธิ์และประเสริฐ

อัจจิมา อ่านว่า อัด-จิ-มา แปลว่า ผู้รุ่งเรือง

อัจฉราพร อ่านว่า อัด-ฉะ-รา-พอน แปลว่า นางฟ้าที่งดงาม

อัญชลีพร อ่านว่า อัน-ชะ-ลี-พอน แปลว่า การไหว้ที่งดงาม

อัฐภิญญา อ่านว่า อัด-ถะ-พิน-ยา แปลว่า มีความรู้ยิ่งแปดประการ

อุไรพัชร อ่านว่า อุ-ไร-พัด แปลว่า เพชรประดับทอง

อ่านว่า แปลว่า

อ่านว่า แปลว่า

อ่านว่า แปลว่า

อ่านว่า แปลว่า




ทำนายชื่อ วิเคราะห์ พยากรณ์ชื่อ ชื่อดี ชื่อร้าย

ชื่อจริง :
นามสกุล (ไม่ใส่ก็ได้) :



ทำนายชื่อ วิเคราะห์ชื่อ

ชื่อ คือสิ่งที่ใช้เรียกแทนตัวบุคคล ในสมัยโบราณมีหลัก การตั้งชื่อให้เป็นศิริมงคลแก่เจ้าของชื่อที่เรียกว่าทักษา โดยจะแบ่งตามวันเกิด สำหรับท่านที่เกิดวันพุธ จะมีการแยกชื่อสำหรับคนที่เกิดวันพุธกลางวัน และ พุธกลางคืนออกจากกัน สำหรับ ชื่อมงคล นอกจากใช้หลักทักษา ยังมีอีก 4 ศาสตร์ ที่ควรพิจารณาเพื่อให้ชีวิตดียิ่งๆขึ้น คือ เลขศาสตร์ อายตนะ ตุ๊กตามอญ และภาษาศาสตร์ เป็นต้น