กชกร อ่านว่า กด-ชะ-กอน แปลว่า กระพุ่มไหว้ ทำอัญชลี
กชพร อ่านว่า กด-ชะ-พอน แปลว่า ดอกบัวประเสริฐ ประเสริฐดุจดอกบัว
กชพรรณ อ่านว่า กด-ชะ-พัน แปลว่า มีผิวพรรณดุจดอกบัว
กชวรรณ อ่านว่า กด-ชะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณเหมือนดอกบัว
กชอร อ่านว่า กด-ชะ-ออน แปลว่า หญิงงามดุจดอกบัว
กณิกา อ่านว่า กะ-นิ-กา แปลว่า เล็ก ชื่อสมุนไพรชนิดหนึ่ง คนที่สอง
กมลพร อ่านว่า กะ-มน-พอน แปลว่า ใจประเสริฐ
กมลพรรณ อ่านว่า กะ-มน-พัน แปลว่า ผิวพรรณดุจดอกบัว
กมลพัชร อ่านว่า กะ-มน-พัด แปลว่า ใจเพชร
กมลพิชญ์ อ่านว่า กะ-มน-พิด แปลว่า ใจนักปราชญ์
กมลยุพา อ่านว่า กะ-มน-ยุ-พา แปลว่า หญิงสาวผู้มีความงาม
กมลวรรณ อ่านว่า กะ-มน-วัน แปลว่า มีผิวพรรณดุจดอกบัว
กมลา อ่านว่า กะ-มะ-ลา แปลว่า นางงาม ชื่อฉันทลักษณ์
กรกมล อ่านว่า กอน-กะ-มน แปลว่า มือบัว คือมือที่อูมอิ่มน่ารัก
กรณิกา อ่านว่า กอน-นิ-กา แปลว่า ช่อฟ้า
กรภุม อ่านว่า กอ-ระ-พุม แปลว่า กระพุ่ม
กรรณาภรณ์ อ่านว่า กัน-นา-พอน แปลว่า เครื่องประดับหู
กรรณิกา อ่านว่า กัน-นิ-กา แปลว่า ดอกไม้
กรรณิการ์ อ่านว่า กัน-นิ-กา แปลว่า ต้นไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง ใบคาย ดอกหอม กลีบขาว ดอกสีแสดใช้ย้อมผ้า
กรรวี อ่านว่า กอน-ระ-วี แปลว่า รัศมีแห่งพระอาทิตย์
กรวรรณ อ่านว่า กอ-ระ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงาม
กรวลัย อ่านว่า กอน-วะ-ไล แปลว่า กำไลมือ
กรวิกา อ่านว่า กอน-วิ-กา แปลว่า นกการเวก
กรวิภา อ่านว่า กอน-วิ-พา แปลว่า ความงามแห่งแสงจันทร์ หรือแสงอาทิตย์
กรองแก้ว อ่านว่า กรอง-แก้ว แปลว่า ถักทอด้วยเพชรพลอย
กรองขวัญ อ่านว่า กรอง-ขวัน แปลว่า จิดใจที่มีสิริมงคลอันละเอียดอ่อน
กรัณฑา อ่านว่า กะ-รัน-ทา แปลว่า รวงผึ้ง
กรุณา อ่านว่า กะ-รุ-นา แปลว่า ความสางสารคิดจะช่วยให้พ้นทุกข์
กลอยใจ อ่านว่า กลอย-ใจ แปลว่า ร่วมจิตร่วมใจกัน
กลิกา อ่านว่า กะ-ลิ-กา แปลว่า ดอกไม้ตูม กำลังจะบาน
กวีพร อ่านว่า กะ-วี-พอน แปลว่า มีความสามารถเกี่ยวกับกาพย์กลอน
กวีวรรณ อ่านว่า กะ-วี-วัน แปลว่า กวี
กัชชลา อ่านว่า กัด-ชะ-ลา แปลว่า แร่พลวง
กัญชพร อ่านว่า กัน-ชะ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจน้ำดอกไม้
กัญชลา อ่านว่า กัน-ชะ-ลา แปลว่า เป็นชื่อนกชนิดหนึ่ง
กัญญพัชร อ่านว่า กัน-ยา-พัด แปลว่า หญิงสาวผู้มีค่าดุจเพชร
กัญญ์วรา อ่านว่า กัน-วะ-รา แปลว่า หญิงสาวผู้ประเสริฐ
กัญญา อ่านว่า กัน-ยา แปลว่า สาวรุ่น
กัญญาณัฐ อ่านว่า กัน-ยา-นัด แปลว่า หญิงสาวผู้เป็นนักปราชญ์
กัญญาพัชร อ่านว่า กัน-ยา-พัด แปลว่า หญิงผู้มีค่าดุจเพชร
กัญญาภรณ์ อ่านว่า กัน-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับของหญิง
กัญญาภัค อ่านว่า กัน-ยา-พัก แปลว่า หญิงสาวผู้มีศิริมงคล
กัญญาวีร์ อ่านว่า กัน-ยา-วี แปลว่า หญิงสาวผู้กล้าหาญ
กัญวรา อ่านว่า กัน-วะ-รา แปลว่า หญิงสาวผู้ประเสริฐ
กัณฐมณี อ่านว่า กัน-ถะ-มะ-นี แปลว่า ของที่รัก
กัณฐาภรณ์ อ่านว่า กัน-ถา-พอน แปลว่า เครื่องประดับคอ
กัณฐิกา อ่านว่า กัน-ถิ-กา แปลว่า สร้อยคอ
กัณณิกา อ่านว่า กัน-นิ-กา แปลว่า ช่อฟ้า
กัลย์กมล อ่านว่า กัน-กะ-มน แปลว่า ผู้มีความสามารถเป็นหัวใจ
กัลยกร อ่านว่า กัน-ยะ-กอน แปลว่า สร้างสิริมงคล สร้างความสมบูรณ์พูนสุข
กัลยา อ่านว่า กัน-ละ-ยา แปลว่า หญิงงาม
กัลยาณี อ่านว่า กัน-ละ-ยา-นี แปลว่า หญิงผู้มีความงาม
การณิก อ่านว่า กา-ระ-นิก แปลว่า ผู้ประกอบด้วยเหตุ
กิ่งเพชร อ่านว่า กิ่ง-เพ็ด แปลว่า เครื่องประดับที่งดงาม
กิ่งฟ้า อ่านว่า กิ่ง-ฟ้า แปลว่า สืบทอดจากสวรรค์
กิจจาพร อ่านว่า กิด-จา-พอน แปลว่า สิ่งที่พึงกระทำอันดี
กิจพร อ่านว่า กิด-พอน แปลว่า สิ่งที่พึงกระทำอันดี
กิรณา อ่านว่า กิ-ระ-นา แปลว่า รัศมีเรืองรอง
กุณฑล อ่านว่า กุน-ทน แปลว่า ตุ้มหู
กุณฑิกา อ่านว่า กุน-ทิ-กา แปลว่า คนโทน้ำ
กุลกัลยา อ่านว่า กุน-กัน-ยา แปลว่า หญิงสาวผู้เกิดในตระกูลดี
กุลจิรา อ่านว่า กุน-จิ-รา แปลว่า มีตระกูลอันมั่นคง ตระกูลที่ตั้งอยู่ตลอดกาลนาน
กุลชา อ่านว่า กุน-ละ-ชา แปลว่า มีสกุลดี
กุลปริยา อ่านว่า กุน-ปริ-ยา แปลว่า เป็นที่รักของสกุลวงศ์
กุลพัชร อ่านว่า กุน-ละ พัด แปลว่า เพชรประจำตระกูล
กุลภรณ์ อ่านว่า กุน-ละ-พอน แปลว่า ค้ำจุนวงศ์สกุล
กุลยา อ่านว่า กุน-ละ-ยา แปลว่า สตรีเกิดในสกุลผู้ดี ผู้ดีมีสกุล สายน้ำ สภา
เก็จมณี อ่านว่า เก็ด-มะ-นี แปลว่า เม็ดแก้วเลอค่า
เกณิกา อ่านว่า เก-นิ-กา แปลว่า พลับพลาที่ประทับของพระราชา
เกยูร อ่านว่า เก-ยูน แปลว่า สร้อยอ่อน
เกวลี อ่านว่า เก-วะ-ลี แปลว่า มีความรู้พิเศษ มีความรู้อย่างสูงสุด
แก้วขวัญ อ่านว่า แก้ว-ขวัน แปลว่า สูงค่าดังจิตที่เป็นมิ่งขวัญ
แก้วใจ อ่านว่า แก้ว-ใจ แปลว่า เป็นที่รักดั่งดวงใจ
โกลัญญา อ่านว่า โก-ลัน-ยา แปลว่า สตรีผู้เกิดในตระกูลสูง
ขจี อ่านว่า ขะ-จี แปลว่า งามสดใส
ขจีพร อ่านว่า ขะ-จี-พอน แปลว่า ผู้ประเสริฐงาม
ขจีพรรณ อ่านว่า ขะ-จี-พัน แปลว่า ผู้มีผิวน่าแลมอง
ขจีวรรณ อ่านว่า ขะ-จี-วัน แปลว่า ผู้มีผิวแลน่ามอง
ขวัญ อ่านว่า ขวัน แปลว่า สิ่งไม่มีตัวตนว่า มีอยู่ประจำชีวิตนับตั้งแต่เกิด เชื่อว่า ถ้าขวัญอยู่กับตัวก็เป็นสิริมงคล สุขสบาย จิตใจมั่นคง
ขวัญแก้ว อ่านว่า ขวัน-แก้ว แปลว่า มีจิตมีวิญญาณเป็นมิ่งมงคลคุณค่าสูง
ขวัญจิรา อ่านว่า ขวัน-จิ-รา แปลว่า มีมิ่งขวัญตลอดกาลนาน
ขวัญพร อ่านว่า ขวัน-พอน แปลว่า มิ่งขวัญประเสริฐ
ขัชพร อ่านว่า ขัด-ชะ-พอน แปลว่า ของควรเคี้ยวอันประเสริฐ อาหารอันประเสริฐ
ขีโรชา อ่านว่า ขี-โร-ชา แปลว่า โอชะแม่น้ำนมหรือน้ำนมอร่อย
เขมจิรา อ่านว่า เขม-จิ-รา แปลว่า มีความปลอดภัยตลอดกาลนาน
เขมิกา อ่านว่า เข-มิ-กา แปลว่า มีความเกษมสันต์
คชารี อ่านว่า คะ-ชา-รี แปลว่า สิงห์โต
คณพร อ่านว่า คะ-นะ-พอน แปลว่า มีพรรคพวกดี
คณพิชญ์ อ่านว่า คะ-นะ-พิด แปลว่า รู้เรื่องหมู่
คณิฏฐา อ่านว่า คะ-นิด-ถา แปลว่า ยืนหยัดได้ด้วยคณะ
ครองขวัญ อ่านว่า ครอง-ขวัน แปลว่า มีมิ่งขวัญ
ครองใจ อ่านว่า ครอง-ใจ แปลว่า รู้จักทำใจไว้ให้มั่น
ครองพร อ่านว่า ครอง-พอน แปลว่า คงความดีไว้ตลอดไป
ครองรัก อ่านว่า ครอง-รัก แปลว่า คงความรู้สึกดีงามต่อกันตลอดไป
คุ้มแก้ว อ่านว่า คุ้ม-แก้ว แปลว่า อยู่ในที่อุดมสมบูรณ์
คุ้มขวัญ อ่านว่า คุ้ม-ขวัน แปลว่า คุ้มครองป้องกันด้วยความดี
เครือวัลย์ อ่านว่า เครือ-วัน แปลว่า เถาวัลย์
จงกลณี อ่านว่า จง-กน-นี แปลว่า ดอกบัว
จงรัก อ่านว่า จง-รัก แปลว่า คงความรู้สึกดี ๆ ไว้
จรณา อ่านว่า จะ-ระ-นา แปลว่า ดำเนินไปข้างหน้า ความประพฤติ
จรรยพร อ่านว่า จัน-ยะ-พอน แปลว่า มีความประพฤติดี ประเสริฐ
จรรย์อมล อ่านว่า จัน-อะ-มน แปลว่า ผู้มีความประพฤติดีไม่มีที่ติ
จรรยา อ่านว่า จัน-ยา แปลว่า ความประพฤติ
จรรยาภรณ์ อ่านว่า จัน-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับที่สวยงาม
จรัญพร อ่านว่า จะ-รัน-ยะ-พอน แปลว่า จะ-รัน-พอน
จริญญา อ่านว่า จะ-ริน-ยา แปลว่า มีความรู้เรื่องการเดินทาง
จริยา อ่านว่า จะ-ริ-ยา แปลว่า กริยาเพียบพร้อม
จริยาพร อ่านว่า จะ-ริ-ยา-พอน แปลว่า ความประพฤติดี
จรีภรณ์ อ่านว่า จะ-รี-พอน แปลว่า การปกป้องด้วยหอก
จรูญพรรณ อ่านว่า จะ-รูน-พัน แปลว่า ผิวพรรณงาม
จรูญวรรณ อ่านว่า จะ-รูน-วัน แปลว่า ชนชั้นที่รุ่งเรือง
จอมแก้ว อ่านว่า จอม-แก้ว แปลว่า ผู้เป็นที่รักหวงแหนอย่างยิ่ง
จอมขวัญ อ่านว่า จอม-ขวัน แปลว่า ผู้เป็นมิ่งขวัญอย่างยอดเยี่ยม
จอมใจ อ่านว่า จอม-ใจ แปลว่า ยอดดวงใจ
จารวี อ่านว่า จา-ระ-วี แปลว่า ผู้งดงาม
จาริณี อ่านว่า จา-ริ-นี แปลว่า ผู้ประพฤติ
จารีย์ อ่านว่า จา-รี แปลว่า ผู้มีความประพฤติที่ดี
จารุกร อ่านว่า จา-รุ-กอน แปลว่า รัศมีงาม รัศมีดั่งทอง
จารุกัญญ์ อ่านว่า จา-รุ-กัน แปลว่า หญิงสาว งาม ดังหนึ่งทอง
จารุณี อ่านว่า จา-รุ-นี แปลว่า สาวรุ่นที่มีความน่ารัก
จารุพิชญา อ่านว่า จา-รุ-พิด-ชะ-ยา แปลว่า นักปราชญ์ผู้งดงาม
จารุภา อ่านว่า จา-รุ-พา แปลว่า รัศมีงาม ผู้มีความงามผุดผ่อง
จารุวรรณ อ่านว่า จา-รุ-วัน แปลว่า ผิวพรรณดุจทองคำ
จิณณา อ่านว่า จิน-นา แปลว่า ประพฤติแล้ว
จิรชยา อ่านว่า จิ-ระ-ชะ-ยา แปลว่า มีชัยนาน
จิรภา อ่านว่า จิ-ระ-พา แปลว่า ผู้มีแสงสว่างนาน
จิรภิญญา อ่านว่า จิ-ระ-พิน-ยา แปลว่า ความรู้ยั่งยืน
จิรัจฌา อ่านว่า จิ-รัด-ชา แปลว่า กิริยาดีตลอดกาล
จิรัชญา อ่านว่า จิ-รัด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้นาน ฉลาดนาน
จิรัชยา อ่านว่า จิ-รัด-ชะ-ยา แปลว่า มีชัยชนะตลอดกาลนาน
จิรัญญา อ่านว่า จิ-รัน-ยา แปลว่า ผู้มีความรู้ตลอดกาลนาน
จิราพัชร อ่านว่า จิ-รา-พัด แปลว่า ยั่งยืนดุจเพชร
จิราภา อ่านว่า จิ-รา-พา แปลว่า รุ่งเรืองนาน
จิลลา อ่านว่า จิน-ลา แปลว่า ว่าว
จิลาวัลย์ อ่านว่า จิ-ลา-วัน แปลว่า ประดับด้วยเถาวัลย์
จีรณา อ่านว่า จี-ระ-นา แปลว่า ประพฤติแล้ว ผู้คงแก่เรียน
จีรพร อ่านว่า จี-ระ-พอน แปลว่า ประเสริฐนาน
จีรพรรณ อ่านว่า จี-ระ-พัน แปลว่า ผู้สวยนาน
จีรวรรณ อ่านว่า จี-ระ-วัน แปลว่า ผู้สวยนาน
จีราภา อ่านว่า จี-รา-พา แปลว่า แสงสว่างตลอดกาล
จีริกา อ่านว่า จี-ริ-กา แปลว่า การประกาศ
จุฑา อ่านว่า จุ-ทา แปลว่า จุก
จุฑากรณ์ อ่านว่า จุ-ทา-กอน แปลว่า พิธีไหว้จุกเด็ก
จุฑาภรณ์ อ่านว่า จุ-ทา-พอน แปลว่า เครื่องประดับจุก
จุฑามณี อ่านว่า จุ-ทา-มะ-นี แปลว่า ปิ่น
จุรี อ่านว่า จุ-รี แปลว่า มีด
จุรีพร อ่านว่า จุ-รี-พอน แปลว่า คำแสดงความปรารถนาดีที่เฉียบแหลม
จุไรวรรณ อ่านว่า จุ-ไร-วัน แปลว่า มีไรผมงาม
เจลกา อ่านว่า เจ-ละ-กา แปลว่า กระต่าย
เจิมขวัญ อ่านว่า เจิม-ขวัน แปลว่า เพิ่มความเป็นสิริมงคล
ฉัฏฐมี อ่านว่า ฉัด-ถะ-มี แปลว่า ดิถี ๖ เกิดขึ้นหรือแรม ๖ ค่ำ
ชญาภา อ่านว่า ชะ-ยา-พา แปลว่า ผู้มีราศีแห่งชัยชนะ
ชฎาพร อ่านว่า ชะ-ดา-พอน แปลว่า มงกุฎอันงดงาม
ชฎาพรรณ อ่านว่า ชะ-ดา-พัน แปลว่า มงกุฎอันงดงาม
ชฎาภรณ์ อ่านว่า ชะ-ดา-พอน แปลว่า เครื่องประดับมวยผม
ชไมพร อ่านว่า ชะ-ไม-พอน แปลว่า ประเสริฐทั้งร่างกายและจิตใจ
ชยาภรณ์ อ่านว่า ชะ-ยา-พอน แปลว่า มีชัยชนะเป็นเครื่องประดับ
ชยาภา อ่านว่า ชะ-ยา-พา แปลว่า ผู้มีราศีแห่งชัยชนะ
ชยามร อ่านว่า ชะ-ยา-มอน แปลว่า มีชัยชนะไม่ตาย มีชัยชนะอันประเสริฐ
ชรัมพร อ่านว่า ชะ-รัม-พอน แปลว่า น้ำและฟ้า
ชลกร อ่านว่า ชน-ละ-กอน แปลว่า เมฆหรือมหาสมุทร
ชลากร อ่านว่า ชะ-ลา-กอน แปลว่า น้ำพุ
ชวารี อ่านว่า ชะ-วา-รี แปลว่า เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เร็ว
ชัชฎาพร อ่านว่า ชัด-ชะ-ดา-พอน แปลว่า ชฎาอันเลิศ
ชัญญา อ่านว่า ชัน-ยา แปลว่า ผู้ประเสริฐ ผู้รู้
ชัยรัมภา อ่านว่า ไช-รำ-พา แปลว่า ชัยชนะของนางฟ้า
ชาคริยา อ่านว่า ชา-คริ-ยา แปลว่า ความเพียร ความตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา
ชามา อ่านว่า ชา-มา แปลว่า ลูกสาว
ชีวาพร อ่านว่า ชี-วา-พอน แปลว่า มีชีวิตอันประเสริฐ
ชีวาภร อ่านว่า ชี-วา-พอน แปลว่า ดำรงชีวิต
เชิญขวัญ อ่านว่า เชิน-ขวัน แปลว่า ผู้มีสิริงมงคลอยู่กับตัว
ญาณัจฉรา อ่านว่า ยา-นัด-ฉะ-รา แปลว่า มีความรู้ดุจนางฟ้า
ญาณัฐ อ่านว่า ยา-นัด แปลว่า เกิดมาเพื่อเป็นปราชญ์
ญาณี อ่านว่า ยา-นี แปลว่า ผู้มีความรู้
ฐิรญา อ่านว่า ถิ-ระ-ยา แปลว่า มีความรู้ยั่งยืน
ฑิมพิกา อ่านว่า ทิม-พิ-กา แปลว่า ไพลน้ำ ฟองน้ำ
ฑุลิกา อ่านว่า ทุ-ลิ-กา แปลว่า นกกางเขน
ณัจฉรียา อ่านว่า นัด-ฉะ-รี-ยา แปลว่า ผู้มีความรู้เป็นอัศจรรย์
ณัชชา อ่านว่า นัด-ชา แปลว่า เกิดเพื่อความรู้ ยังความรู้ให้เกิด
ณัฏฐ์ชญา อ่านว่า นัด-ชะ-ยา แปลว่า ความรู้ที่เกิดจากปราชญ์
ณัฏฐณิชา อ่านว่า นัด-ถะ-นิ-ชา แปลว่า ฉลาดและบริสุทธิ์
ณัฏฐพร อ่านว่า นัด-ถะ-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ
ณัฏฐพรรณ อ่านว่า นัด-ถะ-พัน แปลว่า ผิวพรรณของนักปราชญ์
ณัฏฐวรรณ อ่านว่า นัด-ถะ-วัน แปลว่า ผิวพรรณของนักปราชญ์
ณัฏฐา อ่านว่า นัด-ถา แปลว่า นักปราชญ์
ณัฏฐิกา อ่านว่า นัด-ถิ-กา แปลว่า ผู้ประกอบด้วยความฉลาด
ณัฐกุล อ่านว่า นัด-ถะ-กุน แปลว่า ตระกูลนักปราชญ์
ณัฐจรี อ่านว่า นัด-จะ-รี แปลว่า ติดตามนักปราชญ์
ณัฐชยา อ่านว่า นัด-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะของนักปราชญ์
ณัฐชา อ่านว่า นัด-ถะ-ชา แปลว่า ผู้เกิดจากนักปราชญ์
ณัฐฐา อ่านว่า นัด-ถา แปลว่า ผู้มีความรู้
ณัฐฐาพร อ่านว่า นัด-ถา-พอน แปลว่า นักปราชญ์
ณัฐณิชา อ่านว่า นัด-นิ-ชา แปลว่า ฉลาดและบริสุทธิ์
ณัฐพร อ่านว่า นัด-ถะ-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ
ณัฐยมล อ่านว่า นัด-ยะ-มน แปลว่า คู่แห่งนักปราชญ์
ณัฐรมย์ อ่านว่า นัด-ถะ-รม แปลว่า เป็นที่รื่นรมของนักปราชญ์
ณัฐวรรณ อ่านว่า นัด-ถะ-วัน แปลว่า ชั้นของนักปราชญ์
ณัฐวรา อ่านว่า นัด-วะ-รา แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ
ณัฐวลัญช์ อ่านว่า นัด-วะ-ลัน แปลว่า เครื่องหมายของปราชญ์
ณัฐวิภา อ่านว่า นัด-วิ-พา แปลว่า ผู้มีความรู้เป็นแสงสว่าง
ณัฐวิมล อ่านว่า นัด-ถะ-วิ-มน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ปราศจากมลทิน
ณิช อ่านว่า นิด แปลว่า สะอาด บริสุทธิ์
ณิชกมล อ่านว่า นิด-กะ-มน แปลว่า ลูกนักปราชญ์
ณิชกุล อ่านว่า นิด-ชะ-กุน แปลว่า ตระกูลที่บริสุทธิ์
ณิชชยา อ่านว่า นิด-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะที่บริสุทธิ์
ณิชา อ่านว่า นิ-ชา แปลว่า สะอาด บริสุทธุ์
ณิชากร อ่านว่า นิ-ชา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งสิ่งบริสุทธิ์
ณิชาบูล อ่านว่า นิ-ชา-บูน แปลว่า มีความบริสุทธิ์ไพศาล บริสุทธิ์มาก
ณิชารีย์ อ่านว่า นิ-ชา-ดรี แปลว่า บริสุทธิ์และประเสริฐ
กมลรส อ่านว่า กะ-มน-รด แปลว่า น้ำใจ
กมลลักษณ์ อ่านว่า กะ-มน-ลัก แปลว่า มีลัษณะงดงามดุจดอกบัว
กัญชรส อ่านว่า กัน-ชะ -รด แปลว่า น้ำดอกไม้
ขวัญสรวง อ่านว่า ขวัน-สวง แปลว่า ขวัญฟ้า
จงรักษ์ อ่านว่า จง-รัก แปลว่า ให้รักษาไว้
จรัสพร อ่านว่า จะ-หรัด-พอน แปลว่า รุ่งเรืองด้วยความดี
จรัสพรรณ อ่านว่า จะ-หรัด-พัน แปลว่า มีผิวพรรณสดใส
จรัสวรรณ อ่านว่า จะ-หรัด-วัน แปลว่า ชนชั้นที่เจริญรุ่งเรือง
ชวัลลักษณ์ อ่านว่า ชะ-วัน-ลัก แปลว่า มีลักษณะอันรุ่งเรือง มีลักษณะงดงาม
บงกช อ่านว่า บง-กด แปลว่า ดอกบัว
บวรลักษณ์ อ่านว่า บอ-วอน-ลัก แปลว่า มีลักษณะอันประเสริฐ
ปฐมพร อ่านว่า ปะ-ถม-พอน แปลว่า พรที่หนึ่ง ผู้ประเสริฐคนแรก พรอันแรก
ปภัสสร อ่านว่า ปะ-พัด-สอน แปลว่า แสงสว่าง
ปวรวรรณ อ่านว่า ปะ-วอน-วัน แปลว่า ผิวพรรณประเสริฐ
ปองรัก อ่านว่า ปอง-รัก แปลว่า มุ่งหวังในความรัก
ปัณณพร อ่านว่า ปัน-นะ-พอน แปลว่า ประเสริฐทางหนังสือ
ปัณรส อ่านว่า ปัน-นะ-รด แปลว่า สิบห้าค่ำ
พณณกร อ่านว่า พัน-นะ-กอน แปลว่า มีผิวพรรณสวย
พบพร อ่านว่า พบ-พอน แปลว่า ประสบกับสิ่งประเสริฐ
พมลพร อ่านว่า ยะ-มน-พอน แปลว่า คู่ที่ประเสริฐ
พรกรัณย์ อ่านว่า พอน-กะ-รัน แปลว่า มีการกระทำอันประเสริฐ มีกิจการอันประเสริฐ
พรพรรณ อ่านว่า พอน-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณดี
พรยมล อ่านว่า พอน-ยะ-มน แปลว่า เป็นคู่ที่ประเสริฐ
พรรณกร อ่านว่า พัน-นะ-กอน แปลว่า ผู้สร้างผิวพรรณ หรือผู้มีผิวพรรณดี
พรรณปพร อ่านว่า พัน-ปะ-พอน แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ
พรรณพัชร อ่านว่า พัน-นะ-พัด แปลว่า สีน้ำหรือประกายเพชร
พรรณภัค อ่านว่า พัน-นะ-พัก แปลว่า มีผิวพรรณงาม
พรรณรมณ อ่านว่า พัน-ระ-มน แปลว่า มีผิวพรรณน่ายินดี
พรรณวร อ่านว่า พัน-นะ-วอน แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ
พรรณอร อ่านว่า พัน-ออน แปลว่า มีผิวพรรณงาม
พรรษกร อ่านว่า พัด-สะ-กอน แปลว่า สร้างฝน เมฆ
พรรษชล อ่านว่า พัด-สะ-ชน แปลว่า น้ำฝน
พรลภัส อ่านว่า พอน-ละ-พัด แปลว่า มีลาภอันประเสริฐ
พรวลัย อ่านว่า พอน-วะ-ไล แปลว่า กำไลอันประเสริฐ
พรสรวง อ่านว่า พอน-สวง แปลว่า เป็นพรของสวรรค์
พัชรพร อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจเพชร
พัชรพรรณ อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-พัน แปลว่า งามดุจเพชร
พัชรมัย อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-ไม แปลว่า สำเร็จด้วยเพชร ล้วนแล้วไปด้วยเพชร
พัชรวลัย อ่านว่า พัด-ชะ-ระ-วะ-ไล แปลว่า กำไลเพชร
ภคพร อ่านว่า พะ-คะ-พอน แปลว่า มีโชคเป็นพร
ภัควลัญชญ์ อ่านว่า พัก-วะ-ลัน แปลว่า ลักษณะผู้มีโชค
ภัสสร อ่านว่า พัด-สอน แปลว่า รัศมีเรืองรอง
ยมล อ่านว่า ยะ-มน แปลว่า คู่
ยมลพร อ่านว่า ยะ-มน-พอน แปลว่า คู่ที่ประเสริฐ
รมณ อ่านว่า ระ-มน แปลว่า ยินดี รื่นเริง ความสุข
รมยกร อ่านว่า รม-ยะ-กอน แปลว่า สร้างความรื่นรมย์ สร้างความสุข
รมัย อ่านว่า ระ-ไม แปลว่า มีเสน่ห์ น่ายินดี
รสกร อ่านว่า รด-สะ-กอน แปลว่า ผู้กระทำรส หมายถึงไพเราะ พอใจ หรืองดงาม
ลักษณพร อ่านว่า ลัก-สะ-หนะ-พอน แปลว่า ผู้มีลักษณะประเสริฐ
วรงค์ อ่านว่า วะ-รง แปลว่า ส่วนที่ประเสริฐที่สุด ศีรษะ
วรพรรณ อ่านว่า วอ-ระ-พัน แปลว่า ผิวพรรณมีประกาย
วรรณกร อ่านว่า วัน-นะ-กอน แปลว่า ผิวพรรณผ่องใส
วรรณพร อ่านว่า วัน-นะ-พอน แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ
วรรณวร อ่านว่า วัน-นะ-วอน แปลว่า ผิวพรรณอันประเสริฐ
วรรษชล อ่านว่า วัน-สะ-ชน แปลว่า น้ำฝน
วรวรรณ อ่านว่า วอ-ระ-วัน แปลว่า ว่าผิวพรรณประเสริฐ
วรวลัญช์ อ่านว่า วอ-ระ-วะ-ลัน แปลว่า ผู้มีลักษณะอันประเสริฐ
วรัมพร อ่านว่า วะ-รำ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจฟ้าหรือสวรรค์ ฟ้างาม
วลัยกร อ่านว่า วะ-ไล-กอน แปลว่า กำไลข้อมือ
วลัยพร อ่านว่า วะ-ไล-พอน แปลว่า กำไลที่งดงาม
วลัยพรรณ อ่านว่า วะ-ไล-พัน แปลว่า สีแห่งกำไล
วลัยวรรณ อ่านว่า วะ-ไล-วัน แปลว่า สีแห่งกำไล
วัชรพรรณ อ่านว่า วัด-ชะ-ระ-พัน แปลว่า เพชรที่งดงาม
วัชรวรรณ อ่านว่า วัด-ชะ-ระ-วัน แปลว่า เพชรที่งดงาม
ศรัณพร อ่านว่า สะ-รัน-พอน แปลว่า ที่พึ่งอันประเสริฐ
ศรัณย์พร อ่านว่า สะ-รัน-พอน แปลว่า ที่พึ่งอันประเสริฐ
ศลักษณ์พร อ่านว่า สะ-ลัก-พอน แปลว่า ความงดงามอันประเสริฐ
สรพัศ อ่านว่า สอ-ระ-พัด แปลว่า เป็นอิสระแก่ตัวเอง มีอำนาจเป็นของตัวเอง
สรภัส อ่านว่า สอ-ระ-พัด แปลว่า มีความเร็ว
สรรค์พร อ่านว่า สัน-พอน แปลว่า ประเสริฐทุกอย่าง
สรวรรณ อ่านว่า สอ-ระ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณวิเศษ
สรัลพร อ่านว่า สะ-รัน-พอน แปลว่า ผู้ซื่อตรงอย่างประเสริฐ
สวรส อ่านว่า สะ-วะ-รด แปลว่า มีรสนิยมเป็นของตน มีเสน่ห์
สัชฌกร อ่านว่า สัด-ชะ-กอน แปลว่า ช่างเงิน
สัณหพร อ่านว่า สัน-หะ-พอน แปลว่า สุภาพนิ่มนวลอย่างยิ่ง
สัณหรส อ่านว่า สัน-หะ-รด แปลว่า มีรสนิยมละเมียดมะไม
สัณห์สมร อ่านว่า สัน-สะ-หมอน แปลว่า สาวงามผู้ละเอียดอ่อน
หรรษพร อ่านว่า หัด-สะ-พอน แปลว่า เบิกบานด้วยความยินดี
จรัสศรี อ่านว่า จะ-หรัด-สี แปลว่า ผุดผ่อง
จรีย์ อ่านว่า จะ-รี แปลว่า ความประพฤติ
จรูญศรี อ่านว่า จะ-รูน-สี แปลว่า ผู้รุ่งเรืองด้วยสิริมงคล
จำรูญศรี อ่านว่า จำ-รูน-สี แปลว่า ผุดผ่อง
จิณห์วรา อ่านว่า จิน-วะ-รา แปลว่า มีเครื่องหมายหรือสัญญลักษณ์อันประเสริฐ
จิรัศยา อ่านว่า จิ-รัด-สะ-ยา แปลว่า อยู่นาน
จิรัสยา อ่านว่า จิ-รัด-สะ-ยา แปลว่า ตลอดกาลนาน นิรันดร
จุฑามาศ อ่านว่า จุ-ทา-มาด แปลว่า เครื่องประดับ
จุฑามาส อ่านว่า จุ-ทา-มาด แปลว่า ปิ่นทอง
เจริญศรี อ่านว่า จะ-เริน-สี แปลว่า เจริญด้วยมงคล
แจ่มใส อ่านว่า แจ่ม-ใส แปลว่า ปลอดโปร่ง
ชยิสรา อ่านว่า ชะ-ยิด-สะ-รา แปลว่า มีชัยชนะอันยิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่ด้วยชัยชนะ
ชลาศัย อ่านว่า ชะ-ลา-ไส แปลว่า ทะเล
ชาลิสา อ่านว่า ชา-ลิ-สา แปลว่า เป็นใหญ่ด้วยความรุ่งเรือง
ชิษณุชา อ่านว่า ชิด-สะ-นุ-ชา แปลว่า เกิดจากผู้ชนะ
ญาณิศา อ่านว่า ยา-นิ-สา แปลว่า เป็นใหญ่ด้วยความรู้
ณัฐวศา อ่านว่า นัด-วะ-สา แปลว่า หญิงสาวผู้เป็นนักปราชญ์
บาจรีย์ อ่านว่า บา-จะ-รี แปลว่า ผู้เบิกบาน
บุญญาพร อ่านว่า บุน-ยา-พอน แปลว่า มีบุญเป็นพร
บุญญิสา อ่านว่า บุน-ยิ-สา แปลว่า ยิ่งใหญ่ด้วยบุญ
บุณยพร อ่านว่า บุน-ยะ-พอน แปลว่า ประเสริฐด้วยความดี
บุณยวีร์ อ่านว่า บุน-ยะ-วี แปลว่า ดีและกล้าหาญ
บุณยอร อ่านว่า บุน-ยะ-ออน แปลว่า สตรีผู้มีบุญ สตรีผู้บริสุทธิ์
บุณยาพร อ่านว่า บุน-ยา-พอน แปลว่า ดีและประเสริฐ ประเสริฐด้วยความดี
บุปผา อ่านว่า บุบ-ผา แปลว่า ดอกไม้
บุรพร อ่านว่า บุ-ระ-พอน แปลว่า ผู้ประเสริฐในบ้านเมือง
บุลพร อ่านว่า บุ-ละ-พอน แปลว่า มีพรมาก มากไปด้วยความประเสริฐ
บุลภรณ์ อ่านว่า บุ-ละ-พอน แปลว่า มีรายได้มาก
บุลลา อ่านว่า บุน-ลา แปลว่า ดอกไม้
บุลวัชร อ่านว่า บุ-ละ-วัด แปลว่า มีเพชรมาก
บูรณิมา อ่านว่า บู-ระ-นิ-มา แปลว่า เพ็ญเต็มดวง
บูรณี อ่านว่า บู-ระ-นี แปลว่า เต็มเปี่ยม ไม่บกพร่อง
เบญจพร อ่านว่า เบน-จะ-พอน แปลว่า พร 5 ประการ
เบญจภรณ์ อ่านว่า เบน-จะ-พอน แปลว่า การชุบเลี้ยงด้วยของ 5 อย่าง
เบญจมาศ อ่านว่า เบน-จะ-มาด แปลว่า เดือน 5
เบญจวรรณ อ่านว่า เบน-จะ-วัน แปลว่า 5 สี
เบญจา อ่านว่า เบน-จา แปลว่า ห้า
เบญญา อ่านว่า เบน-ยา แปลว่า ฉลาด
เบญญาพร อ่านว่า เบน-ยา-พอน แปลว่า ฉลาดด้วยความดี
เบญญาภา อ่านว่า เบน-ยา-พา แปลว่า รุ่งเรืองด้วยปัญญา
ปฐมา อ่านว่า ปะ-ถะ-มา แปลว่า ที่หนึ่ง
ปณยา อ่านว่า ปะ-นะ-ยา แปลว่า สิ่งพึงซื้อขาย สินค้า กำไร
ปณัฏฎา อ่านว่า ปะ-นัด-ดา แปลว่า นักปราชญ์
ปณาลี อ่านว่า ปะ-นา-ลี แปลว่า สายน้ำ
ปณิฏฐา อ่านว่า ปะ-นิด-ถา แปลว่า นักปราชญ์
ปพิชญา อ่านว่า ปะ-พิด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้แจ้ง
ปภาวี อ่านว่า ปะ-พา-วี แปลว่า ผู้มีอำนาจ
ปรภาว์ อ่านว่า ปะ-ระ-พา แปลว่า ภาวะที่ประเสริฐ
ปรมาภรณ์ อ่านว่า ปะ-ระ-มา-พอน แปลว่า อาภรณ์ชั้นเลิศ
ประณยา อ่านว่า ประ-นะ-ยา แปลว่า เสน่หา ความคุ้นเคยฉันมิตร
ประณาลี อ่านว่า ประ-นา-ลี แปลว่า ท่อน้ำ สายน้ำ
ประพิณ อ่านว่า ประ-พิน แปลว่า ฉลาด
ประพิมพรรณ อ่านว่า ประ-พิม-พัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงาม
ประไพพรรณ อ่านว่า ประ-ไพ-พัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงาม
ประภัสสร อ่านว่า ประ-พัด-สอน แปลว่า บริสุทธิ์
ประภัสสรา อ่านว่า ประ-พัด-สะ-รา แปลว่า แสงแพรวพราว
ประภาพร อ่านว่า ประ-พา-พอน แปลว่า แสงสว่างงดงาม
ประภาพรรณ อ่านว่า ประ-พา-พัน แปลว่า มีผิวพรรณผุดผ่อง
ประภาศรี อ่านว่า ประ-พา-สี แปลว่า ผู้มีแสงสว่างและสิริมงคล
ประภาสิริ อ่านว่า ประ-พา-สิ-หริ แปลว่า ผู้มีแสงสว่างและสิริมงคล
ประวีณา อ่านว่า ประ-วี-นา แปลว่า นำปราชญ์ ชำนาญ
ปราญชลี อ่านว่า ปราน-ชะ-ลี แปลว่า กระพุ่มมือไหว้ นอบน้อมถ่อมตน
ปราณปริยา อ่านว่า ปราน-ปริ-ยา แปลว่า รักดังลมปราณ รักดังชีวิต
ปริชญา อ่านว่า ปะ-ริด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รอบรู้
ปริณาห์ อ่านว่า ปะ-ริ-นา แปลว่า กว้างขวาง
ปริมล อ่านว่า ปะ-ริ-มน แปลว่า กลิ่นหอม ที่ประชุมบัณฑิต
ปริยาภรณ์ อ่านว่า ปะ-ริ-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับอันเป็นที่รัก
ปรีณาพรรณ อ่านว่า ปรี-นา-พัน แปลว่า มีผิวพรรณผุดผ่อง
ปรีณาภา อ่านว่า ปรี-นา-พา แปลว่า มีรัศมีเอิบอาบ ผุดผ่อง
ปรียา อ่านว่า ปรี-ยา แปลว่า ที่รัก
ปรียาภรณ์ อ่านว่า ปรี-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับอันเป็นที่รัก
ปรียามาศ อ่านว่า ปรี-ยา-มาด แปลว่า เดือนอันเป็นที่รัก
ปฤษณา อ่านว่า ปริด-สะ-หนา แปลว่า คำถาม
ปวรา อ่านว่า ปะ-วะ-รา แปลว่า ผู้ประเสริฐ ผู้ล้ำเลิศ
ปวริศา อ่านว่า ปะ-วะ-ริ-สา แปลว่า ผู้ประเสริฐและเป็นใหญ่
ปวิชญา อ่านว่า ปะ-วิด-ชะ-ยา แปลว่า นักปราชญ์ ผู้รู้ทั่วถึง
ปวิมล อ่านว่า ปะ-วิ-มน แปลว่า บริสุทธิ์อย่างยิ่ง
ปวีณสมร อ่านว่า ปะ-วีน-สะ-หมอน แปลว่า หญิงสาวผู้ฉลาด
ปวีณอร อ่านว่า ปะ-วีน-ออน แปลว่า หญิงผู้ฉลาด
ปวีณา อ่านว่า ปะ-นา แปลว่า ฉลาด ชำนาญ
ปวีรา อ่านว่า ปะ-วี-รา แปลว่า ผู้กล้าหาญยิ่ง
ปัจจรี อ่านว่า ปัด-จะ-รี แปลว่า แพ
ปัญจพาณ์ อ่านว่า ปัน-จะ-พา แปลว่า กามเทพ เจ้าแห่งความรัก
ปัญจมาพร อ่านว่า ปัน-จะ-มา-พอน แปลว่า พรที่ 5
ปัญญาพร อ่านว่า ปัน-ยา-พอน แปลว่า มีพรคือความรู้
ปัญญาภรณ์ อ่านว่า ปัน-ยา-พอน แปลว่า มีปัญญาเป็นเครื่องประดับ
ปัณชญา อ่านว่า ปัน-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้เกี่ยวกับทรัพย์สิน
ปัณฑา อ่านว่า ปัน-ดา แปลว่า ปัญญา
ปัณฑารีย์ อ่านว่า ปัน-ดา-รี แปลว่า ประเสริฐด้วยปัญญา
ปาจรีย์ อ่านว่า ปา-จะ-รี แปลว่า อาจารย์ผู้ประเสริฐ
ปาเจรา อ่านว่า ปา-เจ-รา แปลว่า ครูของครู
ปาฏลี อ่านว่า ปา-ตะ-ลี แปลว่า ดอกแคฝอย
ปาณฑรา อ่านว่า ปาน-ดะ-รา แปลว่า ผิวขาว
ปาณิศา อ่านว่า ปา-นิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งชีวิต
ปาณิสรา อ่านว่า ปา-นิ-สะ-รา แปลว่า เจ้าแห่งชีวิต
ปารณีย์ อ่านว่า ปา-ระ-นี แปลว่า ให้ลุถึงฝั่ง สามารถทำให้สำเร็จ
ปารมี อ่านว่า ปา-ระ-มี แปลว่า บารมี
ปารวัณ อ่านว่า ปา-ระ-วัน แปลว่า เพิ่มขึ้น ขยายขึ้น
ปารัช อ่านว่า ปา-รัด แปลว่า ทอง
ปาริมา อ่านว่า ปา-ริ-มา แปลว่า ให้ลุถึงฝั่ง สามารถทำสำเร็จ
ปารีณา อ่านว่า ปา-รี-นา แปลว่า ให้ลุถึงฝั่ง
ปิญชร อ่านว่า ปิน-ชอน แปลว่า สีเหลืองแก่ ทอง กรงนก
ปิณฑิรา อ่านว่า ปิน-ดิ-รา แปลว่า ผลทับทิม
ปิยพร อ่านว่า ปิ-ยะ-พอน แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง
ปิยภา อ่านว่า ปิ-ยะ-พา แปลว่า ผู้มีประกายความเป็นที่รัก
ปิยมาศ อ่านว่า ปิ-ยะ-มาด แปลว่า เดือนแห่งความรัก
ปิยรมย์ อ่านว่า ปิ-ยะ-รม แปลว่า เป็นที่รักที่รื่นรมย์
ปิย์วรา อ่านว่า ปิ-วะ-รา แปลว่า เป็นที่รักและประเสริฐ
ปิยวลี อ่านว่า ปิ-ยะ-วะ-ลี แปลว่า ถ้อยคำอันแสดงความรัก
ปิยะพรรณ อ่านว่า ปิ-ยะ-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณอันเป็นที่รัก
ปิยะมาศ อ่านว่า ปิ-ยะ-มาด แปลว่า เดือนแห่งความรัก
ปิยะวรรณ อ่านว่า ปิ-ยะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงามน่ารัก
ปิยาพร อ่านว่า ปิ-ยา-พอน แปลว่า น่ารักและเป็นคนดี
ปิยาพัชร อ่านว่า ปิ-ยา-พัด แปลว่า เป็นที่รักดังเพชร
ปิยาภรณ์ อ่านว่า ปิ-ยา-พอน แปลว่า เครื่องประดับอันเป็นที่รัก
ปิยาอร อ่านว่า ปิ-ยา-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้เป็นที่รัก
ปีย์วรา อ่านว่า ปี-วะ-รา แปลว่า เป็นที่รักอย่างประเสริฐ
ปีวรา อ่านว่า ปี-วะ-รา แปลว่า อ้วน สมบูรณ์ น้ำดื่ม
ปุญชรัสมิ์ อ่านว่า ปุน-ชะ-รัด แปลว่า รัศมีเป็นกลุ่ม รัศมีพวยพุ่ง
ปุญญิสา อ่านว่า ปุน-ยิ-สา แปลว่า ผู้มีบุญยิ่งใหญ่
ปุณฑรา อ่านว่า ปุน-ดะ-รา แปลว่า อ้อยแดง รอยเจิม
ปุณณภา อ่านว่า ปุน-นะ-พา แปลว่า รัศมีอันเต็มเปี่ยม
ปุณณมา อ่านว่า ปุน-นะ-มา แปลว่า จันทร์เพ็ญ
ปุณณารมย์ อ่านว่า ปุน-นา-รม แปลว่า เต็มไปด้วยความรื่นรมย์
ปุณณาสา อ่านว่า ปุน-นา-สา แปลว่า สมหมาย สมหวัง
ปุณยาพร อ่านว่า ปุน-ยา-พอน แปลว่า ดีและประเสริฐ ประเสริฐด้วยความดี
ปุริมปรัชญ์ อ่านว่า ปุ-ริม-ปรัด แปลว่า นักปราชญ์คนแรก
ปุษยา อ่านว่า ปุด-สะ-ยา แปลว่า สะอาด บริสุทธิ์
ปุษาบุล อ่านว่า ปุ-สา-บุน แปลว่า ได้รับการอบรมมาก
เปมิศา อ่านว่า เป-มิ -สา แปลว่า ผู้มีความรักที่ยิ่งใหญ่
ไปรยา อ่านว่า ไปร-ยา แปลว่า ผู้เป็นที่รัก
พจณิชา อ่านว่า พด-จะ-นิ-ชา แปลว่า มีคำพูดบริสุทธิ์
พชิรา อ่านว่า พะ-ชิ-รา แปลว่า เพชร
พรฉวี อ่านว่า พอน-ฉะ-หวี แปลว่า มีผิวพรรณประเสริฐ
พรญาณี อ่านว่า พอน-ยา-นี แปลว่า มีความรู้อันประเสริฐ มีความรู้เป็นพร
พรประภา อ่านว่า พอน-ประ-พา แปลว่า แสงสว่างที่ดีงาม
พรปวีณ์ อ่านว่า พอน-ปะ-วี แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ
พรพิมล อ่านว่า พอน-พิ-มน แปลว่า ผู้ปราศจากมลทิน
พรรณราย อ่านว่า พัน-นะ-ราย แปลว่า งามผุดผ่อง
พรรณวิภา อ่านว่า พัน-นะ-วิ-พา แปลว่า มีผิวพรรณงาม
พรรณิภา อ่านว่า พัน-นิ-พา แปลว่า ผุดผ่องดั่งทองคำ
พรรณี อ่านว่า พัน-นี แปลว่า ผู้มีผิวงาม
กณิศา อ่านว่า กะ-นิ-สา แปลว่า รวงข้าว
กมลศรี อ่านว่า กะ-มน-สี แปลว่า ผู้มีความสวยงามดุจดอกบัว
กมลาวศี อ่านว่า กะ-มะ-ลา-วะ-สี แปลว่า หญิงงามผู้สำรวมตน
กรณิศ อ่านว่า กอ-ระ-นิด แปลว่า เป็นใหญ่เพระการกระทำ มีอำนาจ
กรองมาส อ่านว่า กรอง-มาด แปลว่า พระจันทร์ที่แสงนวลยองใย
กริษฐา อ่านว่า กะ-ริด-ถา แปลว่า ทำมาก สร้างสรรค์ค์ไว้มาก
กฤษณา อ่านว่า กริด-สะ-หนา แปลว่า ไม้หอม
กฤษณาพร อ่านว่า กริด-สะ-นา-พอน แปลว่า ดำสนิท
กวิสรา อ่านว่า กะ-วิ-สะ-รา แปลว่า จอมกวี ยอดผู้ฉลาด
กษมา อ่านว่า กะ-สะ-มา แปลว่า อดทน อดโทษ แผ่นดิน
กษิรา อ่านว่า กะ-สิ-รา แปลว่า น้ำนม
กสิณา อ่านว่า กะ-สิ-นา แปลว่า อุบายให้เกิดสมาธิ
กุลิสรา อ่านว่า กุ-ลิด-สะ-รา แปลว่า ผู้เป็นใหญ่ในตระกูล
กุสุม อ่านว่า กุ-สุม แปลว่า ดอกไม้
กุสุมา อ่านว่า กุ-สุ-มา แปลว่า ดอกไม้
กุสุมาลย์ อ่านว่า กุ-สุ-มาน แปลว่า ดอกไม้
เกศ อ่านว่า เกด แปลว่า ผม
เกศราภรณ์ อ่านว่า เกด-สะ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับผม
เกศิณี อ่านว่า เก-สิ-นี แปลว่า นางผู้มีผมงาม
เกสร อ่านว่า เก-สอน แปลว่า ส่วนในของดอกไม้
เกสรา อ่านว่า เกด-สะ-รา แปลว่า เกสรดอกไม้
เกสรี อ่านว่า เก-สะ-รี แปลว่า สิงโต
โกสุม อ่านว่า โก-สุม แปลว่า ดอกไม้
เขมิสรา อ่านว่า เข-มิด-สะ-รา แปลว่า ยอดแห่งความปลอดภัย
คริษฐา อ่านว่า คะ-ริด-ถา แปลว่า ผู้ที่น่าบูชาที่สุด
เครือมาศ อ่านว่า เครือ-มาด แปลว่า เถาทอง
ณัฐสุรางค์ อ่านว่า นัด-สุ-ราง แปลว่า เทพธิดาผู้ปราดเปรื่อง
บังอรสิริ อ่านว่า บัง-ออน-สิ-หริ แปลว่า หญิงผู้เป็นมิ่งขวัญ
บุณฑริกา อ่านว่า บุน-ทะ-ริ-กา แปลว่า ดอกบัวขาว
บุปผาสวรรค์ อ่านว่า บุบ-ผา-สะ-หวัน แปลว่า ดอกไม้ที่อยู่บนสรวงสวรรค์
บุรัสกร อ่านว่า บุ-รัด-สะ-กอน แปลว่า ริเริ่ม ทำสำเร็จก่อนคนอื่น
บุษกร อ่านว่า บุด-สะ-กอน แปลว่า ดอกบัว
บุษกล อ่านว่า บุด-สะ-กน แปลว่า ดียิ่ง วิเศษยิ่ง
บุษราคัม อ่านว่า บุด-สะ-รา-คำ แปลว่า พลอยสีเหลือง
ปคุณา อ่านว่า ปะ-คุ-นา แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญ
ประกายแก้ว อ่านว่า ประ-กาย-แก้ว แปลว่า ความแวววาวจากแก้วมีค่า
ประกายมาศ อ่านว่า ประ-กาย-มาด แปลว่า เดือนสว่าง
ประกายวัลย์ อ่านว่า ประ-กาย-วัน แปลว่า ไม้เถา
ปริกา อ่านว่า ปะ-ริ-กา แปลว่า ล้อมรอบ
ปริยกร อ่านว่า ปริ-ยะ-กอน แปลว่า เป็นที่รัก
ปริยากร อ่านว่า ปริ-ยา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งสิ่งที่รัก มีเสน่ห์
ปวีณ์กร อ่านว่า ปะ-วี-กอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้มีสง่าราศรี
ปัณฑิกา อ่านว่า ปัน-ดิ-กา แปลว่า ผู้ฉลาด
ปัณณิกา อ่านว่า ปัน-นิ-กา แปลว่า ประกอบด้วยหนังสือ นังเลงหนังสือ
ปาลิกา อ่านว่า ปา-ลิ-กา แปลว่า ผู้รักษา ผู้คุ้มครอง
ปุณยภา อ่านว่า ปุน-ยะ-พา แปลว่า แสงแห่งความดี แสงแห่งคุณธรรม
ปุณิกา อ่านว่า ปุ-นิ-กา แปลว่า มีบุญ มีคุณงามความดี
ปุลพร อ่านว่า ปุ-ละ-พอน แปลว่า มีพรมาก มากไปด้วยความประเสริฐ
เปมิกา อ่านว่า เป-มิ-กา แปลว่า ผู้มีความรัก ผู้เป็นที่รัก
ผกาพรรณ อ่านว่า ผะ-กา-พัน แปลว่า ดอกไม้งาม
ผกามาศ อ่านว่า ผะ-กา-มาด แปลว่า ดอกไม้มีค่ายิ่งทอง
ผกายแก้ว อ่านว่า ผะ-กาย-แก้ว แปลว่า ประกายแวววาวของแก้วล้ำค่า
ผ่องรำไพ อ่านว่า ผ่อง-รำ ไพ แปลว่า งามผุดผ่อง
ผัลย์ศุภา อ่านว่า ผัน-สุ-พา แปลว่า งามเหมือนดอกไม้
พงศ์สุภา อ่านว่า พง-สุ-พา แปลว่า คนดีของสกุล
พรสิริ อ่านว่า พอน-สิ-หริ แปลว่า ผู้ประเสริฐและน่ารัก
พริมา อ่านว่า พะ-ริ-มา แปลว่า ประเสริฐ ดีเยี่ยม
พศิกา อ่านว่า พะ-สิ-กา แปลว่า ผู้อยู่ในอำนาจ ว่านอนสอนง่าย
พสิกา อ่านว่า พะ-สิ-กา แปลว่า ผู้อยู่ในอำนาจ ว่านอนสอนง่าย
พัณณี อ่านว่า พัน-นี แปลว่า คำอธิบาย
พัลลภา อ่านว่า พัน-ละ-พา แปลว่า คนโปรด
พัสวี อ่านว่า พัด-สะ-วี แปลว่า มีทรัพย์
พาณิณี อ่านว่า พา-นิ-นี แปลว่า นางละคร
พาณิภัค อ่านว่า พา-นิ-พัก แปลว่า มีโชคทางคำพูด พูดดีมีสิริมงคล
พาณี อ่านว่า พา-นี แปลว่า เจ้าแห่งวาจา
พิณพร อ่านว่า พิน-พอน แปลว่า พิณที่ไพเราะ
พิพรรษพร อ่านว่า พิ-พัด-พอน แปลว่า ความเจริญอันประเสริฐ
พิมพ์ อ่านว่า พิม แปลว่า รูปร่าง แม่แบบ
พิมพ์ผกา อ่านว่า พิม-ผะ-กา แปลว่า ดอกไม้ที่เป็นแม่แบบ
พิมพ์พร อ่านว่า พิม-พอน แปลว่า แม่แบบที่ดี
พิมพ์พรรณ อ่านว่า พิม-พัน แปลว่า มีรูปร่างงดงาม
พิมพ์พิกา อ่านว่า พิม-พิ-กา แปลว่า พระจันทร์ทรงกลด อาทิตย์ทรงกลด มีรูปร่างงาม
พิมพ์พิศา อ่านว่า พิม-พิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งความงาม ผู้มีรูปร่างงาม
พิมพ์ลภัส อ่านว่า พิม-ละ-พัด แปลว่า มีลาภคือรูปงาม
พิมพ์วรีย์ อ่านว่า พิม-วะ-รี แปลว่า ประเสริฐด้วยรูปร่าง
พิมพ์วิภา อ่านว่า พิม-วิ-พา แปลว่า มีรัศมีรูปงามอันผ่องใส
พิมพ์วิมล อ่านว่า พิม-วิ-มน แปลว่า รูปร่างไม่มีที่ติ
พิมพ์วิไล อ่านว่า พิม-วิ-ไล แปลว่า รูปงาม
พิมพ์สุภา อ่านว่า พิม-สุ-พา แปลว่า รูปงาม
พิมพ์อร อ่านว่า พิม-ออน แปลว่า รูปงาม
พิมพ์อัปสร อ่านว่า พิม-อับ-สอน แปลว่า รูปร่างเหมือนนางอัปสร งามเหมือนนางอัปสร
พิมพาพร อ่านว่า พิม-พา-พอน แปลว่า มีรูปร่างงดงาม
พิมพิกา อ่านว่า พิม-พิ-กา แปลว่า พระจันทร์ทรงกลด อาทิตย์ทรงกลด มีรูปร่างงาม
พิมพิศา อ่านว่า พิม-พิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งความงาม ผู้มีรูปร่างงาม
พิมลแข อ่านว่า พิ-มล-แข แปลว่า จันทร์กระจ่าง
พิมลวรรณ อ่านว่า พิ-มน-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงดงามไม่มีที่ติ
พิมลศรี อ่านว่า พิ-มน-สี แปลว่า บริสุทธิ์และเป็นมิ่งขวัญ
พิราวรรณ อ่านว่า พิ-รา-วัน แปลว่า ผู้กล่าที่น่าสรรเสริญ
พิราอร อ่านว่า พิ-รา-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้กล้าหาญ
พิลาวรรณ อ่านว่า พิ-ลา-วัน แปลว่า งดงาม
พิไลพรรณ อ่านว่า พิ-ไล-พัน แปลว่า มีผิวงาม
พิไลวรรณ อ่านว่า พิ-ไล-วัน แปลว่า มีผิวงาม
พิศมัย อ่านว่า พิ-สะ-หมัย แปลว่า น่าชิดชวนชม
พิศลยา อ่านว่า พิ-สน-ละ-ยา แปลว่า ผู้ไม่มีความทุกข์ร้อน
พีรยา อ่านว่า พี-ระ-ยา แปลว่า ความเพียร
แพรพิไล อ่านว่า แพร-พิ-ไล แปลว่า แพรงาม
แพรวรุ่ง อ่านว่า แพรว-รุ่ง แปลว่า สว่างไสวแพรวพราว
ภรณี อ่านว่า พะ-ระ-นี แปลว่า หญิงที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี
ภรัณยา อ่านว่า พะ-รัน-ยา แปลว่า การบำรุงเลี้ยง กากรอุปถัมภ์ค้ำจุน
ภวิกา อ่านว่า พะ-วิ-กา แปลว่า มีความเจริญ
ภวิษย์พร อ่านว่า พะ-วิด-พอน แปลว่า พรในอนาคต ผู้ประเสริฐในกลาลข้างหน้า
ภัณฑิรา อ่านว่า พัน-ทิ-รา แปลว่า มีลาภ มีความสุข
ภัณฑิลา อ่านว่า พัน-ทิ-ลา แปลว่า มีลาภ มีความสุข
ภาพิมล อ่านว่า พา-พิ-มน แปลว่า รัศมีไร้มลทิน รุ่งเรืองยิ่ง
ภารวี อ่านว่า พะ-ระ-วี แปลว่า ชื่อของกวี แสงพระอาทิตย์
ภาสพรรณ อ่านว่า พาด-สะ-พัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม
ภิรมณ อ่านว่า พิ-ระ-มน แปลว่า ยินดียิ่ง รื่นรมย์ยิ่ง
ภูษณิศา อ่านว่า พู-สะ-นิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งเครื่องประดับ งามเลิศ
มณฑมาฑ อ่านว่า มน-ทะ-มาด แปลว่า ศาลา
มณฑาวรรณ อ่านว่า มน-ทา-วัน แปลว่า สุราดี
มณิการ์ อ่านว่า มะ-นิ-กา แปลว่า ช่างแก้ว
มณิภา อ่านว่า มะ-นิ-พา แปลว่า แววมณี ประกายแก้ว
มณิสร อ่านว่า มะ-นิ-สอน แปลว่า สร้อยคอ
มณีมณฑ์ อ่านว่า มะ-นี-มน แปลว่า เครื่องประดับคือแก้วมณี
มณีมาลา อ่านว่า มะ-นี-มา-ลา แปลว่า มณีประดับคอ สร้อยคอ
มณีวรรณ อ่านว่า มะ-นี-วัน แปลว่า แก้วมณีที่สวยงาม
มธุรส อ่านว่า มะ-ทุ-รด แปลว่า น้ำผึ้งหวาน
มยุรี อ่านว่า มะ-ยุ-รี แปลว่า นกยูง
มยุเรศ อ่านว่า มะ-ยุ-เรด แปลว่า พญานกยูง
มะลิ อ่านว่า มะ-ลิ แปลว่า ดอกมะลิ
มะลิวัลย์ อ่านว่า มะ-ลิ-วัน แปลว่า ทำให้ดีใจ
มะลุลี อ่านว่า มะ-ลุ-ลี แปลว่า ดอกไม้ชนิดหนึ่ง
มัณยาภา อ่านว่า มัน-ยา-พา แปลว่า แสงแห่งแก้วมณี ประกายแก้ว
มัลลิกา อ่านว่า มัน-ลิ-กา แปลว่า ดอกมะลิ
มายาวี อ่านว่า มา-ยา-วี แปลว่า ผู้มีอำนาจกุมจิตใจผู้อื่น
มาลีวัลย์ อ่านว่า มา-ลี-วัน แปลว่า เถาดอกไม้
มิ่งกมล อ่านว่า มิ่ง-กะ-มน แปลว่า มิ่งขวัญแห่งดวงใจ
มิ่งพร อ่านว่า มิ่ง-พอน แปลว่า มิ่งขวัญประเสริฐ
เมษราศี อ่านว่า เมด-รา-สี แปลว่า เกิดราศีเมษ
ยวิษฐา อ่านว่า ยะ-วิด-ถา แปลว่า เยาว์วัย น้องสุดท้อง
เยาวเรศ อ่านว่า เยา-วะ-เรด แปลว่า หญิงสาวสวย
รมณี อ่านว่า รม-มะ-นี แปลว่า สตรีน่าพึงพอใจ
รมณีย์ อ่านว่า รม-มะ-นี แปลว่า ต้องอารมณ์ งาม
รมัณยา อ่านว่า ระ-มัน-ยา แปลว่า น่ารื่นรมย์ยิ่ง
รยา อ่านว่า ระ-ยา แปลว่า กระแสน้ำ หรือความเร็ว
รวิพร อ่านว่า ระ-วิ-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจพระอาทิตย์
รวิภา อ่านว่า ระ-วิ-พา แปลว่า แสงอาทิตย์ หรือรุ่งเรืองดุจพระอาทิตย์
รวิสรา อ่านว่า ระ-วิ-สะ-รา แปลว่า เป็นใหญ่ดุจพระอาทิตย์
รสิกา อ่านว่า ระ-สิ-กา แปลว่า ผู้มีรส มีรสนิยม ผู้ซาบซึ้งในรสกวี
ระยา อ่านว่า ระ-ยา แปลว่า กระแสน้ำ หรือความเร็ว
รักษณาลี อ่านว่า รัก-สะ-นา-ลี แปลว่า มีเพื่อนหญิงคุ้มครอง มีเพื่อนดี
รักษิณา อ่านว่า รัก-สิ-นา แปลว่า คุ้มครอง
รังสิมา อ่านว่า รัง-สิ-มา แปลว่า พระอาทิตย์
รุ้งพราย อ่านว่า รุ้ง-พราย แปลว่า สีรุ้งที่พราวตาในเพชรนิลจินดา
รุ่งวิภา อ่านว่า รุ่ง-วิ-พา แปลว่า รัสมีสว่าง
รุณฑิกา อ่านว่า รุน-ดิ-กา แปลว่า กรณีประตู
เรณุกา อ่านว่า เร-นุ-กา แปลว่า นามมารดาปรศุราม
เรืองรำไพ อ่านว่า เรือง-รำ-ไพ แปลว่า พระอาทิตย์เรืองรอง
ลักขิกา อ่านว่า ลัก-ขิ-กา แปลว่า สตรีผู้มีบุญวาสนา
ลักษณารีย์ อ่านว่า ลัก-สะ-นา-รี แปลว่า มีลักษณะประเสริฐ
ลักษิกา อ่านว่า ลัก-สิ-กา แปลว่า สตรีผู้มีบุญวาสนา
ลัฏฐิกา อ่านว่า ลัด-ถิ-กา แปลว่า ลำต้น
ลิปิการ์ อ่านว่า ลิ-ปิ-กา แปลว่า สร้างอักษร นักเขียน
ลีฬฆวรรณ อ่านว่า ลีน-หะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม
วรณิกา อ่านว่า วอ-ระ-นิ-กา แปลว่า ผู้เขียน เสมียน
วรปรีย์ อ่านว่า วอ-ระ-ปรี แปลว่า ประเสริฐและเป็นที่รัก
วรรณเลขา อ่านว่า วัน-เล-ขา แปลว่า ดินสอพอง
วรรณวลี อ่านว่า วัน-วะ-ลี แปลว่า หนังสือหรือตำรา
วรรณวิภา อ่านว่า วัน-วิ-พา แปลว่า แสงสว่างอันงดงาม
วรรณวิสาข์ อ่านว่า วัน-วิ-สา แปลว่า ผิวพรรณดุจพระจันทร์วันเพ็ญเดือนหก
วรรณาฎ อ่านว่า วัน-นาด แปลว่า ผู้ขับร้อง
วรรณิกา อ่านว่า วัน-นิ-กา แปลว่า ผู้มีอาชีพเกี่ยวกับหนังสือ ผู้เชียน เสมียน
วรรณิศา อ่านว่า วัน-นิ-สา แปลว่า ผู้ที่คนอื่นสรรเสริญ
วรัสยา อ่านว่า วะ-รัด-สะ-ยา แปลว่า ความปรารถนา
วราภรณ์ อ่านว่า วะ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับที่ประเสริฐ
วรารมย์ อ่านว่า วะ-รา-รม แปลว่า มีความรื่นรมย์อันประเสริฐ
วราลี อ่านว่า วะ-รา-ลี แปลว่า พระจันทร์
วริยงค์ อ่านว่า วะ-ริ-ยง แปลว่า ผู้มีอวัยวะร่างกายประเสริฐ
วริยา อ่านว่า วะ-ริ-ยา แปลว่า ผู้ประเสริฐกว่าคนอื่น ผู้ที่ควรเลือก
วริศรา อ่านว่า วะ-ริด-สะ-รา แปลว่า ผู้ประเสริฐและเป็นใหญ่
วริษฐา อ่านว่า วะ-ริด-ถา แปลว่า ดียิ่ง ประเสริฐยิ่ง
วริษา อ่านว่า วะ-ริ-สา แปลว่า ฤดูฝน
วรีวรรณ อ่านว่า วะ-รี-วัน แปลว่า ผิดพรรณเปรียบดั่งแก้ว
วรุณพร อ่านว่า วะ-รุน-พอน แปลว่า พรจากสวรรค์
วรุณยุพา อ่านว่า วะ-รุน-ยุ-พา แปลว่า หญิงจากสรวงสวรรค์
วเรณยา อ่านว่า วะ-เรน-ยา แปลว่า ประเสริฐสุด
วสภะ อ่านว่า วะ-สะ-พะ แปลว่า ผู้ประเสริฐ
วสิพร อ่านว่า วะ-สิ-พอน แปลว่า มีความสามารถดังที่ตั้งใจ
วสุพร อ่านว่า วะ-สุ-พอน แปลว่า สมบัติที่ได้มาตามประสงค์
วสุรมย์ อ่านว่า วะ-สุ-รม แปลว่า มีสมบัติเป็นที่น่ารื่นรมย์
วัลลภา อ่านว่า วัน-ละ-พา แปลว่า หญิงผู้เป็นที่รัก
วัศยา อ่านว่า วัด-สะ-ยา แปลว่า เชื่อฟัง
วัสลิกา อ่านว่า วัด-ลิ-กา แปลว่า ดอกมะลิ
วารุณอร อ่านว่า วา-รุน-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้ดุจน้ำดอกไม้
วารุณี อ่านว่า วา-รุ-นี แปลว่า เทวีแห่งเหล้า
วิปุลา อ่านว่า วิ-ปุ-ลา แปลว่า ไพศาล ลึกซึ้ง กว้างขวาง
วิภวา อ่านว่า วิ-พะ-วา แปลว่า ทรัพย์สิน
วิภาณี อ่านว่า วิ-พา-นี แปลว่า พูดจาไพเราะ
วิภาพร อ่านว่า วิ-พา-พอน แปลว่า มีความงดงามเป็นเลิศ
วิภาวี อ่านว่า วิ-พา-วี แปลว่า ผู้รู้แจ้งชัด ส่งแสงแล้ว ผู้ฉลาดเฉียบแหลม
วิมพ์วิภา อ่านว่า วิม-วิ-พา แปลว่า รูปงาม
วิมลณัฐ อ่านว่า วิ-มน-นัด แปลว่า นักปราชญ์ผู้ไร้มลทิน
วิมลพรรณ อ่านว่า วิ-มน-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงดงาม
วิมลมณี อ่านว่า วิ-มน-มะ-นี แปลว่า แก้วมณีที่ไร้มลทิน แก้วผนึก
วิมลศรี อ่านว่า วิ-มน-สี แปลว่า มีความสะอาดบริสุทธิ์เป็นมิ่งขวัญ
วิมลสิริ อ่านว่า วิ-มน-สิ-หริ แปลว่า บริสุทธิ์และเป็นมิ่งขวัญ มิ่งขวัญอันบริสุทธิ์
วิรมณ อ่านว่า วิ-ระ-มน แปลว่า การงดเว้นจากความชั่ว
วิรยา อ่านว่า วิ-ระ-ยา แปลว่า ความเพียร
วิรัลยุพา อ่านว่า วิ-รัน-ยุ-พา แปลว่า หญิงสาวที่หาค่ามิได้ หญิงสาวที่หายาก สาวงาม
วิรากร อ่านว่า วิ-รา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งผู้กล้า
วิรามร อ่านว่า วิ-รา-มอน แปลว่า กล้าหาญดุจเทวดา
วิโรษณา อ่านว่า วิ-โร-สะ-นา แปลว่า ไม่มีความโกรธ
วิลาวัณย์ อ่านว่า วิ-ลา-วัน แปลว่า งามยิ่ง
วิไลพร อ่านว่า วิ-ไล-พอน แปลว่า งามและประเสริฐ
วิไลลักษณ์ อ่านว่า วิ-ไล-ลัก แปลว่า มีลักษณะงาม
วิไลวรรณ อ่านว่า วิ-ไล-วัน แปลว่า ผิวงาม
วิศรมา อ่านว่า วิ-สะ-ระ-มา แปลว่า สงบ พักผ่อน
วิศัลย์ศยา อ่านว่า วิ-สัน-สะ-ยา แปลว่า อยู่อย่างไม่มีทุกข์โสก
วิศัลยา อ่านว่า วิ-สัน-ยา แปลว่า ไม่มีความทุกข์โสก
วิสาข์ อ่านว่า วิ-สา แปลว่า เดือนวิสาขะ
วีณาพร อ่านว่า วี-นา-พอน แปลว่า เสียงอันไพเราะของพิณ
วีรปริยา อ่านว่า วี-ระ-ปริ-ยา แปลว่า เป็นที่รักของผู้กล้าหาญ
วีรยา อ่านว่า วี-ระ-ยา แปลว่า ความเพียร
วีรวรรณ อ่านว่า วี-ระ-วัน แปลว่า ผิดพรรณของผู้กล้า
วีรอร อ่านว่า วี-ระ-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้กล้าหาญ
วีริยา อ่านว่า วี-ริ-ยา แปลว่า ความเพียร
วุฒิพร อ่านว่า วุด-ทิ-พอน แปลว่า มีความเจริญเป็นเลิศ
เวณิกา อ่านว่า เว-นิ-กา แปลว่า เกล้าผม มวยผม ผู้ดีดพิณ
แววพรรณ อ่านว่า แวว-พัน แปลว่า ผิดพรรณผ่องใสงดงาม
แวววรรณ อ่านว่า แวว-วัน แปลว่า มีผิวพรรณผ่องใสงดงาม
แวววัย อ่านว่า แวว-ไว แปลว่า มีอายุที่สดใสตลอดไป
แวววิไล อ่านว่า แวว-วิ-ไล แปลว่า งดงามสดใส
ศยามล อ่านว่า สะ-ยา-มน แปลว่า ผึ้งหลวง ผิวคล้ำ
ศรณี อ่านว่า สอ-ระ-นี แปลว่า แสวงหาที่พึ่ง
ศรัณยา อ่านว่า สะ-รัน-ยา แปลว่า หญิงผู้ปกป้องรักษา
ศรีวิไล อ่านว่า สี-วิ-ไล แปลว่า อารยธรรม
ศรีสุภางค์ อ่านว่า สี-สุ-พาง แปลว่า หญิงผู้มีร่างงาม
ศลิษา อ่านว่า สลิ-สา แปลว่า การกอดรัด
ศวรรยา อ่านว่า สะ-หวัน-ยา แปลว่า ความเป็นใหญ่ของพระเจ้าแผ่นดิน
ศศิ อ่านว่า สะ-สิ แปลว่า ดวงจันทร์
ศศิกร อ่านว่า สะ-สิ-กอน แปลว่า แสงจันทร์
ศศิประภา อ่านว่า สะ-สิ-ประ-พา แปลว่า แสงสว่างของพระจันทร์
ศศิพิมพ์ อ่านว่า สะ-สิ-พิม แปลว่า เปรียบเหมือนพระจันทร์
ศศิภา อ่านว่า สะ-สิ-พา แปลว่า แสงจันทร์
ศศิวิมล อ่านว่า สะ-สิ-วิ-มน แปลว่า จันทร์กระจ่าง สวยเหมือนพระจันทร์
ศิรประภา อ่านว่า สิ-ระ-ประ-พา แปลว่า รัศมีที่พวยพุ่งเป็นวงรอบศีรษะของผู้ศักดิ์สิทธิ์
ศิรภัสสร อ่านว่า สิ-ระ-พัด-สอน แปลว่า มีรัศมีอันยอดเยี่ยม
ศิราพร อ่านว่า สิ-รา-พอน แปลว่า สายน้ำอันประเสริฐ
ศิริกัลยา อ่านว่า สิ-หริ-กัน-ยา แปลว่า นางงามผู้เป็นมิ่งขวัญ
ศิริณา อ่านว่า สิ-หริ-นา แปลว่า กลางคืน
ศิริลักษณ์ อ่านว่า สิ-หริ-ลัก แปลว่า มีลักษณะที่เป็นมงคล
ศิลป์สุภา อ่านว่า สิน-สุ-พา แปลว่า ศิลปงดงาม งามอย่างมีศิลป์
ศิวปรียา อ่านว่า สิ-วะ-ปรี-ยา แปลว่า แก้วผนึก
ศิวาพร อ่านว่า สิ-วา-พอน แปลว่า พรของพระอิศวร
ศิวิกา อ่านว่า สิ-วิ-กา แปลว่า เสลี่ยง คานหาม
ศิศิรา อ่านว่า สิ-สิ-รา แปลว่า น้ำค้าง
ศีรณา อ่านว่า สี-ระ-นา แปลว่า เล็ก ละเอียด
ศุกรางค์ อ่านว่า สุ-กะ-ราง แปลว่า นกยูง
ศุจิกา อ่านว่า สุ-จิ-กา แปลว่า ผู้มีความบริสุทธิ์
ศุภรางค์ อ่านว่า สุ-พะ-ราง แปลว่า พระจันทร์
ศุภรางศุ์ อ่านว่า สุ-พะ-ราง แปลว่า มีรัศมีนวลงาม พระจันทร์ การบูร
ศุภลักษณ์ อ่านว่า สุบ-พะ-ลัก แปลว่า มีลักษณะดีงาม
ศุภวรรณ อ่านว่า สุบ-พะ-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม
ศุภากร อ่านว่า สุ-พา-กอน แปลว่า บ่อเกิดแห่งสิริมงคล
ศุภางค์ อ่านว่า สุ-พาง แปลว่า ร่างกายงาม
ศุภารมย์ อ่านว่า สุ-พา-รม แปลว่า งามและน่ารื่นรมย์
ศุภาวรรณ อ่านว่า สุ-พา-วัน แปลว่า มีผิวพรรณงาม
ศุภิสรา อ่านว่า สุ-พิด-สะ-รา แปลว่า ผู้ดีงามและยิ่งใหญ่
ศุลีพร อ่านว่า สุ-ลี-พอน แปลว่า พรของพระอินทร์
โศภิษฐ์ อ่านว่า โส-พิด แปลว่า งามยิ่ง
โศภิษฐา อ่านว่า โส-พิด-ถา แปลว่า ผู้งามยิ่ง
โศศิษฐา อ่านว่า โส-สิด-ถา แปลว่า ผู้งามยิ่ง
สกลสุภา อ่านว่า สะ-กน-สุ-พา แปลว่า งามทั้งหมด งามทั่วสรรพางค์
สขิลา อ่านว่า สะ-ขิ-ลา แปลว่า นุ่มนวล อ่อนหวาน
สภาวิกา อ่านว่า สะ-พา-วิ-กา แปลว่า อบรมมาดี
สภาวี อ่านว่า สะ-พา-วี แปลว่า ผู้เป็นตัวของตัวเอง
สรณีย์ อ่านว่า สอ-ระ-นี แปลว่า ผู้ควรระลึกถึง
สรวีย์ อ่านว่า สอ-ระ-วี แปลว่า ผู้เหมาะแก่กิจการทั้งปวง
สราวลี อ่านว่า สะ-รา-วะ-ลี แปลว่า แถวลูกศร
สริลพร อ่านว่า สะ-ริน-พอน แปลว่า ผู้ซื่อตรงอย่างประเสริฐ
สรีพรรณ อ่านว่า สะ-รี-พัน แปลว่า มีผิวพรรณจับใจ
สวภาว์ อ่านว่า สะ-วา-พา แปลว่า ภาวะของตนเอง
สังวรา อ่านว่า สัง-วะ-รา แปลว่า ระมัดระวัง ควบคุมตนเองได้
สังวรี อ่านว่า สัง-วะ-รี แปลว่า ราตรี
สัณห์สิริ อ่านว่า สัน-สิ-หริ แปลว่า ผู้นิ่มนวลและเป็นมิ่งขวัญ
สัณห์สิรี อ่านว่า สัน-สิ-รี แปลว่า ผู้นิ่มนวลและเป็นมิ่งขวัญ
สาริศา อ่านว่า สา-ริ-สา แปลว่า เจ้าแห่งแก่นสาร
สาริสา อ่านว่า สา-ริ-สา แปลว่า เจ้าแห่งแก่นสาร
สาวิกา อ่านว่า สา-วิ-กา แปลว่า ศิษย์ผู้หญิงของศาสดา
สาวิณี อ่านว่า สา-วิ-นี แปลว่า แม่น้ำ
สิงควรรณ อ่านว่า สิง-คะ-วัน แปลว่า ผิวเหมือนทอง งามผุดผ่อง
สิณิสา อ่านว่า สิ-นิ-สา แปลว่า ลูกสะใภ้
สิปาง อ่านว่า สิ-ปาง แปลว่า หญิงผู้มีความสง่างาม
สิรามล อ่านว่า สิ-รา-มน แปลว่า ยอดแห่งผู้บริสุทธิ์
สิรารมย์ อ่านว่า สิ-รา-รม แปลว่า เป็นที่น่ารื่นรมย์อย่างยอดเยี่ยม
สิราวรรณ อ่านว่า สิ-รา-วัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงดงาม มีผิวพรรณเลิศ
สิริกร อ่านว่า สิ-หริ-กอน แปลว่า สร้างสิริมงคล
สิริกุล อ่านว่า สิ-หริ-กุน แปลว่า ตระกูลที่มีสิริมงคล
สิริพรรณ อ่านว่า สิ-หริ-พัน แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงดงาม
สิริวรรณ อ่านว่า สิ-หริ-วัน แปลว่า ผู้มีผวิพรรณงดงาม
สิริวิมล อ่านว่า สิ-หริ-วิ-มน แปลว่า บริสุทธิ์เป็นมิ่งขวัญ
สิริโสภา อ่านว่า สิ-หริ-โส-พา แปลว่า หญิงงามและเป็นมิ่งขวัญ
สิริอาภา อ่านว่า สิ-หริ-อา-พา แปลว่า ผู้มีแสงสว่างเป็นมงคล
สิรี อ่านว่า สิ-รี แปลว่า ศรี
สิเรียม อ่านว่า สิ-เรียม แปลว่า ผู้มีศรี
สิวพร อ่านว่า สิ-วะ-พอน แปลว่า พรของพระศิวะ
สิวะพร อ่านว่า สิ-วะ-พอน แปลว่า พรของพระศิวะ
สิวาพร อ่านว่า สิ-วา-พอน แปลว่า พรของพระศิวะ
สีวิกา อ่านว่า สี-วิ-กา แปลว่า เสลี่ยง คานหาม
สุขุมาล อ่านว่า สุ-ขุ-มาน แปลว่า ละเอียดอ่อน
สุณัฏฐา อ่านว่า สุ-นัด-ถา แปลว่า ผู้ฉลาดและเป็นคนดี
สุณิสา อ่านว่า สุ-นิ-สา แปลว่า สาวงาม
สุประวีณ์ อ่านว่า สุ-ประ -วี แปลว่า ฉลาดอย่างยิ่ง
สุปรียา อ่านว่า สุ-ปรี-ยา แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง
สุปวีณ์ อ่านว่า สุ-ปะ-วี แปลว่า ฉลาดอย่งยิ่ง
สุปาณี อ่านว่า สุ-ปา-นี แปลว่า ผู้มีฝีมือ
สุพรรณี อ่านว่า สุ-พัน-นี แปลว่า ผู้มีผิวทอง
สุภัคพร อ่านว่า สุ-พัก-พอน แปลว่า เจริญด้วยความประเสริฐ
สุภัควี อ่านว่า สุ-พัก-คะ-วี แปลว่า ผู้มีโชค
สุภัสสร อ่านว่า สุ-พัด-สอน แปลว่า งามยิ่ง มีรัศมีเรืองรองยิ่ง
สุภัสสรา อ่านว่า สกุ-พัด-สะ-รา แปลว่า มีรัศมีงาม
สุภางค์ อ่านว่า สุ-พาง แปลว่า ผู้มีรูปงาม
สุภาพร อ่านว่า สุ-พา-พอน แปลว่า ผู้มีความงามและประเสริฐ
สุภาวิกา อ่านว่า สุ-พา-วิ-กา แปลว่า อบรมมาดี
สุภาวิณี อ่านว่า สุ-พา-วิ-นี แปลว่า ผู้มีความเจริญ
สุมณฑา อ่านว่า สุ-มน-ทา แปลว่า ผู้ประดับตกแต่งดีแล้ว
สุมาลี อ่านว่า สุ-มา-ลี แปลว่า ดอกไม้
สุรภา อ่านว่า สุ-ระ-พา แปลว่า รุ่งเรืองดังเทวดา มีรัศมีดังเทวดา
สุรมณ อ่านว่า สุ-ระ -มน แปลว่า ยินดียิ่ง ความรื่นรมย์ยิ่ง
สุรัมภา อ่านว่า สุ-รำ-พา แปลว่า นางฟ้าที่ดี
สุรางค์ อ่านว่า สุ-ราง แปลว่า ผู้มีร่างกายเป็นทิพย์
สุรีย์พร อ่านว่า สุ-รี-พอน แปลว่า พระอาทิตย์
สุรีย์พรรณ อ่านว่า สุ-รี-พัน แปลว่า ผิวพรรณเรืองรองเทียบพระอาทิตย์
สุรีย์มาศ อ่านว่า สุ-รี-มาด แปลว่า ดุจพระอาทิตย์และทองคำ
สุวรรณา อ่านว่า สุ-วัน-นา แปลว่า ทอง
สุวรรณี อ่านว่า สุ-วัน-นี แปลว่า ผิวทอง
สุวรา อ่านว่า สุ-วะ-รา แปลว่า ผู้ประเสริฐยิ่ง
สุวัลภา อ่านว่า สุ-วัน-ละ-พา แปลว่า คนสนิทที่แสนดี
สุวัลยา อ่านว่า สุ-วัน-ละ-ยา แปลว่า เถาวัลย์ที่งดงาม
สุวารี อ่านว่า สุ-วา-รี แปลว่า น้ำดี
สุวิภา อ่านว่า สุ-วิ-พา แปลว่า รัศมีงาม
สุวิมล อ่านว่า สุ-วิ-มน แปลว่า กระจ่างและบริสุทธิ์
สุวีณา อ่านว่า สุ-วี-นา แปลว่า พิณที่งดงาม
สุวีร์ อ่านว่า สุ-วี แปลว่า กล้าหาญยิ่ง
สุวีรา อ่านว่า สุ-วี-รา แปลว่า กล้าหาญดี
เสาวรส อ่านว่า เสา-วะ-รด แปลว่า มีรสดี
เสาวลักษณ์ อ่านว่า เสา-วะ-ลัก แปลว่า เรือนร่างงดงาม
แสงแข อ่านว่า แสง-แข แปลว่า รัศมีพระจันทร์
โสภณา อ่านว่า โส-พะ-นา แปลว่า ความงดงาม
โสภาวรรณ อ่านว่า โส-พา-วัน แปลว่า ผิวพรรณสวยงาม
โสมรัศมี อ่านว่า โสม-รัด-สะ-หมี แปลว่า แสงจากพระจันทร์
หัสยา อ่านว่า หัด-สะ-ยา แปลว่า ขบขัน
เหมวรรณ อ่านว่า เหม-มะ-วัน แปลว่า ผิวดั่งทอง
อคิราห์ อ่านว่า อะ-คิ-รา แปลว่า แสงอาทิตย์ สวยเด่น
อณิมา อ่านว่า อะ-นิ-มา แปลว่า เล็ก
อณิษฐา อ่านว่า อนิด-ถา แปลว่า เล็กที่สุด
อณุภา อ่านว่า อะ-นุ-พา แปลว่า ฟ้าแลบ
อภิกขณา อ่านว่า อะ-พิก-ขะ-นา แปลว่า เนืองนิจ
อภิกษณา อ่านว่า อะ-พิก-สะ-นา แปลว่า เนืองนิจ
อภิขณา อ่านว่า อะ-พิก-ขะ-นา แปลว่า เนืองนิตย์
อภิษฎา อ่านว่า อะ-พิด-สะ-ดา แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง เป็นที่ปรารถนายิ่ง
อภิษฐา อ่านว่า อะ-พิด-ถา แปลว่า เป็นที่รักยิ่ง เป็นที่ปรารถนายิ่ง
อภิสรา อ่านว่า อะ-พิด-สะ-รา แปลว่า เป็นใหญ่ยิ่ง หรือก้าวไปข้างหน้า
อมราพร อ่านว่า อะ-มะ-รา-พอน แปลว่า ประเสริฐดุจเทวดา
อมล อ่านว่า อะ-มน แปลว่า ไม่มีมลทิน หรือผู้บริสุทธิ์
อมลณัฐ อ่านว่า อะ-มน-นัด แปลว่า นักปราชญ์ผู้ไร้มลทิน
อมลภา อ่านว่า อะ-มน-พา แปลว่า รัศมีอันบริสุทธิ์
อมลมณี อ่านว่า อะ-มน-มะ-นี แปลว่า แก้วมณีบริสุทธิ์
อมลวรรณ อ่านว่า อะ-มน-วัน แปลว่า อะ-มะ-ละ-วัน
อรณัส อ่านว่า ออ-ระ-นัด แปลว่า คลื่น ลำธาร
อรณา อ่านว่า อะ-ระ-นา แปลว่า ออ-ระ-นา
อรณี อ่านว่า ออ-ระ-นี แปลว่า อะ-ระ-นี
อรบุษป์ อ่านว่า ออ-ระ-บุด แปลว่า ดอกไม้งาม
อรปรียา อ่านว่า ออน-ปรี-ยา แปลว่า นางผู้เป็นที่รัก
อรพรรณ อ่านว่า ออ-ระ-พัน แปลว่า ผู้มีผิวสวย
อรพิมพ์ อ่านว่า ออ-ระ-พิม แปลว่า รูปงาม
อรพิมล อ่านว่า ออน-พิ-มน แปลว่า งามบริสุทธิ์
อรภา อ่านว่า ออ-ระ-พา แปลว่า มีรัศมีงาม
อรรพี อ่านว่า ออน-ระ-พี แปลว่า งามเหมือนพระอาทิตย์ พระอาทิตย์งาม
อรรัมภา อ่านว่า ออน-รำ-พา แปลว่า งามดุจนางฟ้า
อรวรรยา อ่านว่า ออน-วัน-ยา แปลว่า สตรีที่ดีเด่น สตรีที่เป็นใหญ่
อรวรา อ่านว่า ออน-วะ-รา แปลว่า หญิงสาวผู้ประเสริฐ
อรอมล อ่านว่า ออน-อะ-มน แปลว่า หญิงสาวผู้ปราศจากความมัวหมอง
อริยา อ่านว่า อะ-ริ-ยา แปลว่า ผู้ดี
อริสรา อ่านว่า อะ-ริด-สะ-รา แปลว่า เจ้าแห่งศัตรู เป็นใหญ่เหนือศัตรู
อริสา อ่านว่า อะ-ริ-สา แปลว่า เป็นใหญ่เหนือกว่าศัตรูทั้งหลาย
อรุณลักษณ์ อ่านว่า อะ-รุน-ลัก แปลว่า ลักษณะแห่งแสงเงินแสงทอง
อรุณวรรณ อ่านว่า อะ-รุน-วัน แปลว่า สีอรุณ
อวภาส์ อ่านว่า อะ-วะ-พา แปลว่า รัศมีแจ่มจรัส
อวัศยา อ่านว่า อะ-วัด-สะ-ยา แปลว่า หมอก
อวิกา อ่านว่า อะ-วิ-กา แปลว่า เพชร
อเวกษา อ่านว่า อะ-เวก-สา แปลว่า ตรวจตรา สังเกต
อศัลยา อ่านว่า อะ-สัน-ละ-ยา แปลว่า ไม่มีทุกข์โศก
อสมา อ่านว่า อะ-สะ-มา แปลว่า ไม่มีใครเหมือน
อสมาภรณ์ อ่านว่า อะ-สะ-มา-พอน แปลว่า เครื่องประดับที่ดีเยี่ยม
อักษราภัค อ่านว่า อัก-สะ-รา-พัก แปลว่า มีโชคทางอักษร เรียนเก่ง
อักษิกา อ่านว่า อัก-สิ-กา แปลว่า มีรัศมีแห่งดวงตา
อักษิพร อ่านว่า อัก-สิ-พอน แปลว่า มีดวงตาอันประเสริฐ ตางาม
อัครณี อ่านว่า อัก-คระ-นี แปลว่า เป็นใหญ่
อัครภา อ่านว่า อัก-คระ-พา แปลว่า มีรัศมีอันเลิศ
อัครมณี อ่านว่า อัก-คระ-มะ-นี แปลว่า มณีล้ำค่า
อัครยา อ่านว่า อัก-คระ-ยา แปลว่า ประเสริฐสุด
อัคริมา อ่านว่า อัก-คริ-มา แปลว่า เป็นใหญ่
อังคณา อ่านว่า อัง-คะ-นา แปลว่า ผู้หญิง
อังควรา อ่านว่า อัง-คะ-วะ-รา แปลว่า มีสรรพางค์งดงาม งามทั้งสรรพางค์
อังควิภา อ่านว่า อัง-คะ-วิ-พา แปลว่า รัศมีแห่งสรรพางค์ งามทั่วสรรพางค์
อังศุมาลี อ่านว่า อัง-สุ-มา-ลี แปลว่า มีระเบียบคือรัศมี พระอาทิตย์
อัณศยา อ่านว่า อัน-สะ-ยา แปลว่า อยู่ด้วยลมหายใจ อยู่ด้วยความหวัง
อัมพกา อ่านว่า อำ-พะ-กา แปลว่า แม่ นามมารดาของท้าวธตราษฎร์
อัมพิกา อ่านว่า อำ-พิ-กา แปลว่า น้ำนมที่ให้ชีวิต
อัยยา อ่านว่า ไอ-ยา แปลว่า ผู้เป็นเจ้า ผู้ประเสริฐ
อัลิปรียา อ่านว่า อัน-ลิ-ปรี-ยา แปลว่า เป็นที่รักของผึ้ง ดอกบัว
อัศรี อ่านว่า อัด-สะ-รี แปลว่า คมกระบี่
อาคิรา อ่านว่า อา-คิ-รา แปลว่า พระอาทิตย์
อาภัสรา อ่านว่า อา-พัด-สะ-รา แปลว่า ผ่องใสเป็นประกาย
อารยา อ่านว่า อา-ระ-ยา แปลว่า ผู้ประเสริฐ
อารียา อ่านว่า อา-รี-ยา แปลว่า เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
อารีวรรณ อ่านว่า อา-รี-วัน แปลว่า ผู้มีความเอื้อเฟื้อ
อาศิรา อ่านว่า อา-สิ-รา แปลว่า การอวยพร การปรารถนาดี
อาศิรี อ่านว่า อา-สิ-รี แปลว่า ผู้หวังดี
อิกขณา อ่านว่า อิก-ขะ-นา แปลว่า เห็นประจักษ์
อิกษณา อ่านว่า อัก-สะ-นา แปลว่า เห็นประจักษ์
อิษฎา อ่านว่า อิด-สะ-ดา แปลว่า น่าปรารถนา
อิษฎาอร อ่านว่า อิด-สะ-ดา-ออน แปลว่า นางผู้น่ารัก
อิษยา อ่านว่า อิด-สะ-ยา แปลว่า ฤดูฝน
อิสรีย์ อ่านว่า อิด-สะ-รี แปลว่า ความเป็นใหญ่
อิสรียะ อ่านว่า อิด-สะ-รี-ยะ แปลว่า ความเป็นใหญ่
อุปมาพร อ่านว่า อุบ-ปะ-มา-พอน แปลว่า เป็นตัวอย่างที่ดี
อุรณา อ่านว่า อุ-ระ-นา แปลว่า เมฆ
อุรวี อ่านว่า อุ-ระ-วี แปลว่า แผ่นดิน
อุรัสยา อ่านว่า อุ-รัด-สะ-ยา แปลว่า ลูกสาว
อุไรวรรณ อ่านว่า อุ-ไร-วัน แปลว่า ผิวทอง
อุไรอร อ่านว่า อุ-ไร-ออน แปลว่า หญิงมีค่า
อุษณิษา อ่านว่า อุ-สะ-นิ-สา แปลว่า มงกุฎ
อุษมา อ่านว่า อุ-สะ-มา แปลว่า อบอุ่น
อุสรา อ่านว่า อุ-สะ-รา แปลว่า พระอาทิตย์
ไอริณ อ่านว่า ไอ-ริน แปลว่า เกลือสินเธาว์
ไอศิกา อ่านว่า ไอ-สิ-กา แปลว่า นางผู้เป็นใหญ่
ขจีเกศ อ่านว่า ขะ-จี-เกด แปลว่า ผู้มีผมงาม
ขวัญใจ อ่านว่า ขวัน-ใจ แปลว่า ยอดดวงใจ
จักษณา อ่านว่า จัก-สะ-นา แปลว่า การพูด
จุฬาลักษณ์ อ่านว่า จุ-รา-ลัก แปลว่า มีลักษณะเลิศ
รจเรข อ่านว่า รด-จะ-เรก แปลว่า การขีดเขียน
รวิชา อ่านว่า ระ-วิ-ชา แปลว่า ลูกพระอาทิตย์
รุ่งรุจี อ่านว่า รุ่ง-รุ-จี แปลว่า เริ่มรุ่งเรือง
รุจยา อ่านว่า รุด-จะ-ยา แปลว่า น่ารัก
รุจรวี อ่านว่า รุด-ระ-วี แปลว่า สว่างดุจพระอาทิตย์
รุจิกา อ่านว่า รุ-จิ-กา แปลว่า มีความพอใจ ประกอบด้วยความพอใจ
รุจิรางค์ อ่านว่า รุ-จิ-ราง แปลว่า มีรูปร่างหรือกายงดงามยิ่ง
รุจิษยา อ่านว่า รุ-จิ-สะ-ยา แปลว่า รุ่งเรือง อ่อนหวานน่ารัก
รุจิสา อ่านว่า รุ-จิ-สา แปลว่า เจ้าแห่งความงาม มีเสน่ห์ยิ่ง
ลูกขวัญ อ่านว่า ลูก-ขวัญ แปลว่า ลูกคนที่รักมากที่สุด
วชิรญาณ์ อ่านว่า วะ-ชิ-ระ-ยา แปลว่า มีความรู้เฉียบคมดุจเพชร
วณิชชา อ่านว่า วะ-นิด-ชา แปลว่า การค้าขาย
วรัชยา อ่านว่า วะ-รัด-ชะ-ยา แปลว่า มีชัยชนะอันประเสริฐ
วรัญชลี อ่านว่า วะ-รัน-ชะ-ลี แปลว่า การกระพุ่มมือ การนอบน้อมอย่างยิ่ง
วรัญญา อ่านว่า วะ-รัน-ยา แปลว่า ผู้รู้สิ่งที่ประเสริฐ
วัชรียา อ่านว่า วัด-ชะ-รี-ยา แปลว่า เพชร
วัชรีวรรณ อ่านว่า วัด-ชะ-รี-วัน แปลว่า ผิดพรรณงดงามประดุจเพชร
วิชชาพร อ่านว่า วิ-ชา-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ
วิชยา อ่านว่า วิ-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะ
วิญญู อ่านว่า วิน-ยู แปลว่า ผู้รู้แจ้ง
วิรชา อ่านว่า วิ-ระ-ชา แปลว่า ผู้ปราศจากมลทิน
ศจี อ่านว่า สะ-จี แปลว่า ชายาพระอินทร์
ศศิชา อ่านว่า สะ-สิ-ชา แปลว่า เกิดจากดวงจันทร์ ดาวพุธ
ศิรัญญา อ่านว่า สิ-รัน-ยา แปลว่า ยอดแห่งความรู้
โศจยา อ่านว่า โส-จะ-ยา แปลว่า ผู้มีความงาม
สรชา อ่านว่า สอ-ระ-ชา แปลว่า เกิดในสระ ดอกบัว
สรสิชา อ่านว่า สอ-ระ-สิ-ชา แปลว่า เกิดในสระ ดอกบัว
สรัญญา อ่านว่า สะ-รัน-ยา แปลว่า ผู้รู้เรื่องลูกศร
สโรชา อ่านว่า สะ-โร-ชา แปลว่า เกิดในสระ ดอกบัว
สิริกัญญา อ่านว่า สิ-หริ-กัน-ยา แปลว่า สาวน้อยผู้เป็นมิ่งขวัญ
สุจารี อ่านว่า สุ-จา-รี แปลว่า ผู้มีความประพฤติดี
สุจิณณา อ่านว่า สุ-จิน-นา แปลว่า ผู้ประพฤติดีแล้ว
สุจิรา อ่านว่า สุ-จิ-รา แปลว่า ยืนยาวยิ่ง
สุชญา อ่านว่า สุ-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้ดี
สุชัจจ์ อ่านว่า สุ-ชัด แปลว่า ผู้มีเชื้อชาติดี เกิดมาดี
สุชัญญา อ่านว่า สุ-ชัน-ยา แปลว่า ประเสริฐยิ่ง ผู้รู้ดียิ่ง
สุชารี อ่านว่า สุ-ชา-รี แปลว่า หญิงที่รัก
สุชาวลี อ่านว่า สุ-ชา-วะ-ลี แปลว่า เชื้อสายผู้เกิดมาดี
สุชิรา อ่านว่า สุ-ชิ-รา แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญ
สุชีรา อ่านว่า สุ-ชี-รา แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญ
สุวชา อ่านว่า สุ-วะ-ชา แปลว่า ผู้ประเสริฐยิ่ง
สุวิชญา อ่านว่า สุ-วิด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้แจ้งดี
หิรัญญา อ่านว่า หิ-รัน-ยา แปลว่า เงินทอง
อจลญา อ่านว่า อะ-จะ-ละ-ยา แปลว่า มีความรู้ไม่หวั่นไหว รู้แน่นอน
อจลา อ่านว่า อะ-จะ-ลา แปลว่า ไม่หวั่นไหว มั่นคง
อชรายุ อ่านว่า อะ-ชะ-รา-ยุ แปลว่า อายุยืน ไม่แก่
อชิรญา อ่านว่า อะ-ชิ-ระ-ยา แปลว่า รู้รวดเร็ว
อชิรญาณ์ อ่านว่า อะ-ชิ-ระ-ยา แปลว่า มีญาณอันรวดเร็ว
อโณชา อ่านว่า อะ-โน-ชา แปลว่า ต้นอังกาบ
อรกช อ่านว่า ออ-ระ-กด แปลว่า งามดุจดอกบัว
อรกัญญา อ่านว่า ออ-ระ-กัน-ยา แปลว่า หญิงงาม
อรจิรา อ่านว่า ออน-จิ-รา แปลว่า งามตลอดกาลนาน
อรชา อ่านว่า ออ-ระ-ชา แปลว่า นางผู้บริสุทธิ์
อรณัญช์ อ่านว่า ออ-ระ-นัน แปลว่า ไม่ก่อข้าศึก ไม่มีโทษ
อรณิช อ่านว่า ออ-ระ-นิด แปลว่า สตรีผู้บริสุทธิ์
อรณิชา อ่านว่า ออ-ระ-นิ-ชา แปลว่า สตรีผู้บริสุทธิ์
อรัญญา อ่านว่า อะ-รัน-ยา แปลว่า ป่า
อโรชา อ่านว่า อะ-โร-ชา แปลว่า ไร้โรค
อักษรจัญจ์ อ่านว่า อัก-สอ-ระ-จัน แปลว่า คล่องเชิงเขีบน
อักษรจัณ อ่านว่า อัก-สอน-จัน แปลว่า คล่องเชิงเขียน
อัครชา อ่านว่า อัก-คระ-ชา แปลว่า เกิดมาเป็นผู้ใหญ่ พี่สาว
อัจฉรา อ่านว่า อัด-ฉะ-รา แปลว่า นางฟ้า
อัจฉริยา อ่านว่า อัด-ฉะ-ริ-ยา แปลว่า ผู้มีความอัศจรรย์
อัญชเกศ อ่านว่า อัน-ชะ-เกด แปลว่า ผมดำสลวย
อัญชลี อ่านว่า อัน-ชะ-ลี แปลว่า ไหว้
อัญชลีกร อ่านว่า อัน-ชะ-ลี-กอน แปลว่า ทำการไหว้
อัญชสา อ่านว่า อัน-ชะ-สา แปลว่า จริงแท้ รวดเร็ว
อัญชิษฐา อ่านว่า อัน-ชิด-ถา แปลว่า รุ่งโรจน์ยิ่ง
อัญชีรา อ่านว่า อัน-ชี-รา แปลว่า มะเดื่อ
อาจรีย์ อ่านว่า อา-จะ-รี แปลว่า อาจารย์
อิชยา อ่านว่า อิด-ชะ-ยา แปลว่า ครู การบูชา
อุรชา อ่านว่า อุ-ระ-ชา แปลว่า ลูกสาว
ช้องมาศ อ่านว่า ช้อง-มาด แปลว่า มวยผมทองคำ
ช้องมาส อ่านว่า ช้อง-มาด แปลว่า พระจันทร์เป็นมวยผม
บงกชเพชร อ่านว่า บง-กด-เพ็ด แปลว่า ดอกบัวที่งดงามและมีค่า
ปัญชิกา อ่านว่า ปัน-ชิ-กา แปลว่า ปุยฝ้าย
ปูชิกา อ่านว่า ปู-ชิ-กา แปลว่า ผู้บูชา
ผลิขวัญ อ่านว่า ผลิ-ขวัน แปลว่า ให้สิริมงคลแก่ผู้อื่น
พลชา อ่านว่า พน-ละ-ชา แปลว่า เกิดแต่พลังศักดิ์สิทธิ์ นางงามมีพลัง
พวงเพ็ญ อ่านว่า พวง-เพ็น แปลว่า เต็มพวง
พัชญา อ่านว่า พัด-ชะ-ยา แปลว่า ผู้รู้จักกรอบ
พัชยา อ่านว่า พัด-ชะ-ยา แปลว่า คำพูดที่ออกไป
พัชรางค์ อ่านว่า พัด-ชะ-ราง แปลว่า ผู้มีร่างกายกำยำแข็งแรง
พัชรี อ่านว่า พัด-ชะ-รี แปลว่า เพชร
พัชรียา อ่านว่า พัด-ชะ-รี-ยา แปลว่า พระอินทร์
พัชรีวรรณ อ่านว่า พัด-ชะ-รี-วัน แปลว่า งามดุจเพชร
พาขวัญ อ่านว่า พา-ขวัน แปลว่า นำสิริมงคลมาให้
พิจักขณา อ่านว่า พิ-จัก-ขะ-นา แปลว่า มีปัญญาเห็นประจักษ์ ผู้ฉลาดยิ่ง
พิชชา อ่านว่า พิด-ชา แปลว่า ความรู้
พิชชาพร อ่านว่า พิด-ชา-พอน แปลว่า มีความรู้ประเสริฐ มีความรู้เป็นพร
พิชชาภา อ่านว่า พิด-ชา-พา แปลว่า มีความรุ่งเรืองด้วยความรู้
พิชชาอร อ่านว่า พิด-ชา-ออน แปลว่า หญิงสาวผู้มีความรู้
พิชญา อ่านว่า พิด-ชะ-ยา แปลว่า นักปราชญ์
พิชญาพร อ่านว่า พิด-ชะ-ยา-พอน แปลว่า นักปราชญ์ผู้ประเสริฐ
พิชญาภัค อ่านว่า พิด-ชะ-ยา-พัก แปลว่า นักปราชญ์ผู้โชคดี
พิชญาภา อ่านว่า พิด-ชะ-ยา-พา แปลว่า แสงสว่างของนักปราชญ์
พิชญาวี อ่านว่า พิด-ชะ-ยา -วี แปลว่า นักปราชญ์
พิชยา อ่านว่า พิด-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะ
พิชามญชุ์ อ่านว่า พิ-ชา-มน แปลว่า ผู้งดงามด้วยความรู้
พิมพ์พจี อ่านว่า พิม-พะ-จี แปลว่า มีคำพูดเป็นแบบอย่าง พูดดี
พิมพ์วลัญช์ อ่านว่า พิม-วะ-ลัน แปลว่า มีลักษณะรูปงาม
พิมพ์สุจี อ่านว่า พิม-สุ-จี แปลว่า มีรูปงาม
พิรญาณ์ อ่านว่า พิ-ระ-ยา แปลว่า มีความรู้อันกล้าหาญ
พิสชา อ่านว่า พิด-สะ-ชา แปลว่า ดอกบัว
พีโชบล อ่านว่า พี-โช-บล แปลว่า พืชบัว หน่อบัว
พีรชยา อ่านว่า พี-ระ-ชะ-ยา แปลว่า ชัยชนะของผู้กล้าหาญ
เพชรี อ่านว่า เพ็ด-ชะ-รี แปลว่า เพชร
เพ็ญแข อ่านว่า เพ็น-แข แปลว่า พระจันทร์เต็มดวง
เพ็ญประภา อ่านว่า เพ็น-ประ-พา แปลว่า แสงสว่างแห่งพระจันทร์เต็มดวง
เพ็ญพร อ่านว่า เพ็น-พอน แปลว่า พระจันทร็เต็มดวง
เพ็ญพิชชา อ่านว่า เพ็น-พิด-ชา แปลว่า เต็มไปด้วยความรู้
เพ็ญสิริ อ่านว่า เพ็น-สิ-หริ แปลว่า ผู้เต็มไปด้วยความเป็นมงคล
เพียงขวัญ อ่านว่า เพียง-ขวัน แปลว่า มีขวัญเพียงพอ
แพรใจ อ่านว่า แพร-ใจ แปลว่า จิตใจงาม
ภัคจิรา อ่านว่า พัก-คะ-จิ-รา แปลว่า มีโชคดีนาน มีสิริมงคลมาก
ภิญญาพัชญ์ อ่านว่า พิน-ยา-พัด แปลว่า ผู้มีปัญญารู้ในกรอบ
ภิญญามาศ อ่านว่า พิน-ยา-มาด แปลว่า เจริญรุ่งเรือง
ภิรัญญา อ่านว่า พิ-รัน-ยา แปลว่า ปัญญายิ่ง
ภูริชญา อ่านว่า พู-ริ-ชะ-ยา แปลว่า มีปัญญา นักปราชญ์
มณีมัญชุ์ อ่านว่า มะ-นี-มัน แปลว่า หีบแก้วมณี
มัญชรี อ่านว่า มัน-ชะ-รี แปลว่า ก้านดอกไม้
มัญชิษฐา อ่านว่า มัน-ชิด-ถา แปลว่า ต้นคำ ฝาง
มัญชุพร อ่านว่า มัน-ชุ-พอน แปลว่า งามและประเสริฐ
มัญชุภา อ่านว่า มัน-ชุ-พา แปลว่า รัศมีอันงาม
มัญชุสา อ่านว่า มัน-ชุ-สา แปลว่า หีบสมบัติ
รมย์ชลี อ่านว่า รม-ชะ-ลี แปลว่า มีความรุ่งเรืองอย่างน่ารื่นรมย์
รมย์รุจี อ่านว่า รม-รุ-จี แปลว่า งามน่าพึงพอใจ
รุจาภา อ่านว่า รุ-จา-พา แปลว่า มีรัศมีเรืองรอง ผู้รุ่งเรืองยิ่ง
รุจิภา อ่านว่า รุ-จิ-พา แปลว่า มีความงาม มีความพอใจ
รุจิราพร อ่านว่า รุ-จิ-รา-พอน แปลว่า รุ่งเรืองด้วยความประเสริฐ
วชิราภรณ์ อ่านว่า วะ-ชิ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับเพชร
วรพิชชา อ่านว่า วอ-ระ-พิด-ชา แปลว่า มีความรู้ประเสริฐ
วัชราภรณ์ อ่านว่า วัด-ชะ-รา-พอน แปลว่า เครื่องประดับเพชร
วัชรีพร อ่านว่า วัด-ชะ-รี-พอน แปลว่า พระอินทร์
วิชญาพร อ่านว่า วิด-ชะ-ยา-พอน แปลว่า ผู้รู้แจ้ง ผู้ฉลาด
วิมลฉวี อ่านว่า วิ-มน-ฉะ-หวี แปลว่า ผิวพรรณปราศจากมลทิน
วิรัลพัชร อ่านว่า วิ-รัน-พัด แปลว่า หายากดุจเพชร เพชรงาม
แววปราชญ์ อ่านว่า แวว-ปราด แปลว่า มีแววของนักปราชญ์
ศจีมาส อ่านว่า สะ-จี-มาด แปลว่า เดือนแห่งความงาม
ศุจีภรณ์ อ่านว่า สุ-จี-พอน แปลว่า ค้ำจุนความบริสุทธิ์ ดำรงความบริสุทธิ์
ศุภาพิชญ์ อ่านว่า สุ-พา-พิด แปลว่า นักปราชญ์ผู้งดงาม
สมัชญา อ่านว่า สะ-มัด-ชะ-ยา แปลว่า มีเกียรติ มีชื่อเสียง
สิริเพ็ญ อ่านว่า สิ-หริ-เพ็น แปลว่า ดวงเดือนงาม
สุขุมฉวี อ่านว่า สุ-ขุม-ฉะ-หวี แปลว่า มีผิวพรรณละเอียดอ่อน
สุชาพิชญ์ อ่านว่า สุ-ชา-พิด แปลว่า ปราชญ์ผู้เกิดมาดี
สุพัชรี อ่านว่า สุ-พัด-ชะ-รี แปลว่า เพชรที่ดี
สุพิชชา อ่านว่า สุ-พิด-ชา แปลว่า มีความรู้ดี
สุพิชฌาย์ อ่านว่า สุ-พิด-ชา แปลว่า เพ่งพินิจอย่างดี
สุพิชญา อ่านว่า สุ-พิด-ชะ-ยา แปลว่า ฉลาดยิ่ง
สุพิชา อ่านว่า สุ-พิ-ชา แปลว่า ผู้มีความรู้ดี
สุภชา อ่านว่า สุ-พะ-ชา แปลว่า เกิดมาจากสิ่งที่ดีงาม
สุภัชชา อ่านว่า สุ-พัด-ชา แปลว่า จำแนกอย่างดี
สุภาพิชญ์ อ่านว่า สุ-พา-พิด แปลว่า นักปราชญ์ผู้มีความงาม
สุภิญญา อ่านว่า สุ-พิน-ยา แปลว่า ผู้รู้ยิ่งในสิ่งที่ดีงาม
สุวพัชร อ่านว่า สุ-วะ-พัด แปลว่า ดีงามดุจเพชร
สุวพิชชา อ่านว่า สุ-วะ-พิด-ชา แปลว่า มีความรู้ดีงาม
สุวพิชญ์ อ่านว่า สุ-วะ-พิด แปลว่า นักปราชญ์ผู้ดีงาม
อจิรภาส์ อ่านว่า อะ-จิ-ระ-พา แปลว่า ฟ้าแลบ
อภิชญา อ่านว่า อะ-พิพ-ชะ-ยา แปลว่า รู้ยิ่ง ฉลาด
อภิญญา อ่านว่า อะ-พิน-ยา แปลว่า ผู้มีปฏิภาณ
อภิรุจี อ่านว่า อะ-พิ-รุ-จี แปลว่า งามยิ่ง
อมลฉวี อ่านว่า อะ-มน-ฉะ-หวี แปลว่า มีผิวพรรณบริสุทธิ์ มีผิวพรรณงาม
อมลรุจี อ่านว่า อะ-มน-รุ-จี แปลว่า งามปราศจากมลทิน งามไม่มีที่ติ
อรชพร อ่านว่า อะ-ระ-ชะ-พอน แปลว่า บริสุทธิ์ยิ่ง
อรพิชญ์ อ่านว่า ออ-ระ-พิด แปลว่า หญิงผู้เป็นปราชญ์
อรัชพร อ่านว่า อะ-รัด-ชะ-พอน แปลว่า บริสุทธิ์และประเสริฐ
อัจจิมา อ่านว่า อัด-จิ-มา แปลว่า ผู้รุ่งเรือง
อัจฉราพร อ่านว่า อัด-ฉะ-รา-พอน แปลว่า นางฟ้าที่งดงาม
อัญชลีพร อ่านว่า อัน-ชะ-ลี-พอน แปลว่า การไหว้ที่งดงาม
อัฐภิญญา อ่านว่า อัด-ถะ-พิน-ยา แปลว่า มีความรู้ยิ่งแปดประการ
อุไรพัชร อ่านว่า อุ-ไร-พัด แปลว่า เพชรประดับทอง
อ่านว่า แปลว่า
อ่านว่า แปลว่า
อ่านว่า แปลว่า
อ่านว่า แปลว่า